Μια κρέμα, η οποία δημιουργείται από το αίμα του ανθρώπου, επουλώνει τα χρόνια τραύματα (ουλές) που ταλαιπωρούν τους ασθενείς, με αποτέλεσμα να γλιτώνουν το νυστέρι.
Την καινοτόμο αυτή μέθοδο με την ονομασία «ΧΙΠ», έφερε πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας ο Κύπριος πλαστικός χειρουργός, δρ. Έκτορας Χατζηπαναγής και η επιστημονική του ομάδα στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) σε συνεργασία με το Νοσοκομείο «Λευκός Σταυρός» στην Αθήνα.
Συγκεκριμένα η θεραπεία «ΧΙΠ», βοηθά στην επούλωση χρόνιων τραυμάτων, τα οποία προηγουμένως θα χρειάζονταν χειρουργική επέμβαση ή και επεμβάσεις για να κλείσουν. Εξηγώντας στον «Φ» τη διαδικασία δημιουργίας της εν λόγω αλοιφής, ο δρ. Χατζηπαναγής, σημείωσε πως η διαδικασία ονομάζεται εξωσωματική υποξιακή προπαρασκευή αίματος. Δηλαδή, ο ιατρός παίρνει το αίμα από το σώμα του ασθενή, το προπαρασκευάζει για τέσσερις ημέρες και επαναφέρει τους πρωτεϊνούχους παράγοντες μέσω μιας κρέμας. «Βάζουμε τους παράγοντες στην κρέμα, η οποία όταν την βάλεις πάνω στο τραύμα αυτό κλείνει».
Σύμφωνα με τον δρα Χατζηπαναγή, η θεραπεία με τη συγκεκριμένη κρέμα, απευθύνεται σε ανθρώπους, που πάσχουν από διαβητικά έλκη, εγκαύματα και μετεγχειρητικά τραύματα και βασίζεται στο αίμα του ίδιου του ασθενούς. Πρόκειται για μια πρωτοποριακή μέθοδο αναγέννησης ιστών, στην οποία χρησιμοποιείται αυτόλογο βιολογικό υλικό. Όταν χορηγείται τοπικά, π.χ. σε μορφή κρέμας ή ως ενέσιμο, έχει την ικανότητα να αναγεννά δραστικά το δέρμα, καθώς και άλλους ιστούς, και να επουλώνει τραύματα σε χρόνο ρεκόρ. Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι εντυπωσιακά, δεδομένου του γεγονότος ότι τραύματα που κανονικά χρειάζονταν χειρουργική αντιμετώπιση έκλεισαν μόνο με την εφαρμογή του συγκεκριμένου υλικού.
«Με τη θεραπεία ΧΙΠ επουλώνονται δύσκολα τραύματα, για τα οποία θα χρειαζόταν κανονικά μεταμόσχευση δερματικού ιστού».
Ο δρ. Χατζηπαναγής εξηγεί τα πορίσματα της ερευνητικής εργασίας: «Για πρώτη φορά έχουμε καταφέρει να επιτύχουμε με μη χειρουργικό τρόπο την επούλωση δύσκολων, δηλαδή μεγάλης επιφάνειας (>10χ10cm) τραυμάτων πλήρους πάχους, τα οποία κανονικά χρειάζονται μεταμόσχευση δερματικού ιστού για αποτελεσματική αποκατάσταση. Μέσω της τροφοδότησης του τραύματος με αγγειογενετικούς παράγοντες, τους οποίους λαμβάνουμε εύκολα από το αίμα του ασθενούς, διεγείρουμε την δημιουργία νέων αιμοφόρων αγγείων, ώστε να υπερβούμε την αδράνεια του ιστού, ενώ βρίσκεται υπό χρόνια υποξία, δηλαδή δεν οξυγονώνεται όσο πρέπει. Τα ευρήματα αυτά αποδεικνύουν ότι η αγγειογενετική δυνατότητα της υποξιακής προπαρασκευής του περιφερικού αίματος δύναται να βοηθήσει στον σχεδιασμό προβλέψιμων αγγειακών θεραπειών».
15 χρόνια έρευνας
Για τη δημιουργία της εν λόγω θεραπείας χρειάστηκαν 15 χρόνια έρευνας, την οποία ο δρ. Χατζηπαναγής ξεκίνησε το 2007 στο πλαίσιο του διδακτορικού του στον τομέα της Βιοϊατρικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο UCL του Λονδίνου. Η έρευνα συνεχίστηκε και στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου, με στόχο τη δημιουργία της πρώτης εμφυτεύσιμης συσκευής για την πρόκληση φυσιολογικής αγγειογένεσης, κάτι που όντως επιτεύχθηκε το 2011 σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Jiao Tong της Σανγκάης και δημοσιεύθηκε στο διεθνές περιοδικό «J. Control Release».
Εξ ίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι η καινοτόμα αυτή θεραπεία τραυμάτων είχε προηγουμένως (ενώ βρισκόταν σε πειραματικό στάδιο) λάβει πληθώρα διεθνών βραβείων και διακρίσεων, όπως το Γερμανικό Βραβείο Καινοτομίας στη Βιοτεχνολογία το 2013 και το Βραβείο «Science4Life 2016». Μάλιστα, το 2013 η γερμανική κυβέρνηση είχε επενδύσει ένα εκατομμύριο ευρώ στην κλινική ανάπτυξη της θεραπείας μέσω του χρηματοδοτικού προγράμματος «EXIST».
Παράλληλα, ο δρ. Χατζηπαναγής διευκρίνισε πως δεν πρόκειται για τη θεραπεία PRP, που είναι επίσης ένα προϊόν από το αίμα. «Το μόνο κοινό είναι ότι δημιουργούνται από το αίμα, ωστόσο καμία σχέση έχουν μεταξύ τους ως θεραπείες και ως προς το αποτέλεσμα».
Πρόσβαση στη θεραπεία μόνο μέσω ιδιωτικού τομέα
Η συγκεκριμένη αλοιφή χορηγείται μόνο μέσω ιδιωτικού τομέα, και αυτό γιατί όπως εξήγησε ο δρ. Χατζηπαναγής, θεωρείται μια καινοτόμος θεραπεία, τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό και τέτοιες θεραπείες χρειάζονται χρόνια για να ενταχθούν στον δημόσιο τομέα.
«Το τραγικό» σύμφωνα με τον Κύπριο επιστήμονα είναι πως, οι δημόσιοι φορείς προτιμούν να σπαταλούν δεκάδες χιλιάδες ευρώ αφήνοντας τους ασθενείς στα νοσοκομεία αντί να επενδύσουν στις νέες μεθόδους θεραπείας. «Αν υπήρχε πραγματικό ενδιαφέρον από τον δημόσιο φορέα υγείας για χρηματοδότηση μιας τέτοιας έρευνας με κάποια κριτήρια τα οποία θα βάλει το ΓεΣΥ, τότε, η θεραπεία θα μπορούσε να περάσει και στο σύστημα». «Η θεραπεία αυτή θα βοηθήσει ανθρώπους, οι οποίοι πάσχουν από χρόνια τραύματα, που καθιστούν τη ζωή τους αβάσταχτη». Ο δρ. Χατζηπαναγής έχει ήδη θεραπεύσει αρκετούς ασθενείς με τα αποτελέσματα να είναι εντυπωσιακά.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι «η θεραπεία αυτή έχει τεράστια δυνατότητα να βοηθήσει πολλούς συνανθρώπους μας, οι οποίοι πάσχουν από χρόνια τραύματα, που καθιστούν την καθημερινή τους ζωή δυσχερή έως αβάσταχτη. Το όνειρό μου είναι να είμαστε σε θέση, ούτως ώστε στο εγγύς μέλλον να την εντάξουμε και στη δημόσια παροχή υγείας». «Η μέθοδος, η οποία ακολουθείτο για να κλείσει μια χρόνια πληγή πριν την ανακάλυψη της μεθόδου «ΧΙΠ», ήταν μόνο η χειρουργική επέμβαση όπου το τραύμα καθαρίζεται και έπειτα ο πλαστικός χειρούργος προχωρά στη θεραπεία που γίνεται με τη μέθοδο VAC (συσκευή αρνητικής πίεσης) για να κλείσει η ουλή. Μιλάμε για μια παμπάλαια μεθοδολογία, η οποία είναι και κοστοβόρα και χρονοβόρα», κατέληξε.
