Συγκλονίζουν τα στοιχεία που αναφέρθηκαν στην επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην κυπριακή Βουλή: 400 γυναίκες κάθε χρόνο παρουσιάζουν σοβαρές επιπτώσεις στη σωματική και ψυχική τους υγεία λόγω μακροχρόνιας κακοποίησης, ενώ μέσα σε πέντε χρόνια είχαμε 22 γυναικοκτονίες.
Η Νομική Υπηρεσία υποστηρίζει, πολύ σωστά, ότι δεν πρόκειται για εγκλήματα πάθους ή ζήλιας, όπως συχνά παρουσιάζονται, αλλά εγκλήματα λόγω φύλου, ενώ είναι ιδιαίτερα ευάλωτες οι μετανάστριες.
Όπως έγραψε πρόσφατα στη lifo η Άννα Φραγκουδάκη, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, «άνδρες κάνουν χρήση βίας, άνδρες σκοτώνουν “τη γυναίκα που αγαπούν, επειδή την αγαπούν”, άνδρες συχνά αρνούνται την ευθύνη της ανθρωποκτονίας, επικαλούνται αμνησία ή ψυχική διαταραχή, άνδρες είναι αποκλειστικά οι δράστες περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης και βιασμού […] Είναι αποκαλυπτικό το δεδομένο ότι οι γυναίκες είναι που σκοτώνονται από χέρι συζύγου ή ερωτικού συντρόφου εντός οικογένειας».
Όπως σχολιάζει η κ. Φραγκουδάκη, τα εγκλήματα αυτά γίνονται λόγω της μακράς επιβίωσης του σεξισμού. «Παραμένει ισχυρή η επίδρασή του στη συνείδηση του συνόλου των πολιτών, επίδραση που οι μεγάλες αλλαγές δεν έχουν καν μειώσει, ότι οι άνδρες εξαιτίας του φύλου τους έχουν δικαιώματα αναφαίρετα πάνω σε όλα, στους ομοίους, στην κοινωνία, στις γυναίκες, στα σώματα των γυναικών».
Μ.Π.
