>>Μέσω της στήλης θα ήθελα να προειδοποιήσω τον Γενικό Ελεγκτή ότι την έβαψε βάζοντας τα με τον Γενικό Εισαγγελέα κ. Γιώργο Σαββίδη και τον βοηθό Γενικό Εισαγγελέα κ. Σάββα Αγγελίδη, υπό την έννοια ότι παίζουν τη νομική επιστήμη στα δάκτυλά τους. Και μάλιστα την παίζουν πολύ καλά, ειδικά «όταν αναστέλλουν ποινικές διώξεις πελατών τους», από ότι τουλάχιστον προκύπτει στην περίπτωση του κ. Αγγελίδη.
Οι ευπαίδευτοι αυτοί νομικοί, αυτές οι διάνοιες της νομικής επιστήμης, οι ευρυμαθείς και πολυμαθείς γνώστες και της τελευταίας κεραίας του Συντάγματος (αλλά και των σκυλάδικων της Αθήνας, όπως τουλάχιστον καταμαρτυρούν οι φωτογραφίες με πρωταγωνιστή τον έναν εξ αυτών) είναι κρίμα που γεννήθηκαν σε ένα περιορισμένο χώρο όπως η Κύπρος, αφού θα μπορούσαν κάλλιστα να ήταν ακτύπητο δίδυμο κάτι αντίστοιχο του Χοντρού και του Λιγνού (και να με συμπαθούν οι θαυμαστές τους αν κρίνουν ατυχή τη σύγκριση) και θα διέπρεπαν κάνοντας την μικρή μας Κύπρο (αυτό τον ομφαλό της γης) περήφανη για το γεγονός ότι γέννησε και ανέθρεψε τέτοιας ολκής νομικούς τους οποίους έχουν στο στόμα (ή έστω στο στομάχι) σχεδόν όλοι οι πολίτες της μακαρίας τούτης γης.
>>Έχω δε κραταιά την πεποίθηση πως ο Ιησούς Χριστός φάνηκε άτυχος για το γεγονός ότι το δίδυμο της αναστολής ποινικών διώξεων γεννήθηκε σήμερα και όχι πριν από περίπου 2.000 χρόνια. Διότι, αν γεννιόταν τότε θα έσωζε (το δίδυμο) από τη σταύρωση τον Ιησούν Χριστόν (θεέ μου συγχώραμε τέτοιες άγιες μέρες) κάνοντας χρήση (μη βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα) νομικών επιχειρημάτων και αγορεύοντας με μαεστρία αυτοδίδαχτου πιλότου ή έστω νομικού, περί του τι εστί «ανάρμοστη συμπεριφορά». Είναι άτυχος, λέγω, ο Ναζωραίος αλλά και αυτός τούτος ο Βαραββάς καθότι με την δεινότητα των επιχειρημάτων τους, οι δύο κολοσσοί της νομικής, αυτοί οι Αίαντες της δικηγορικής, θα έσωζαν και αυτόν από τη σταύρωση, αν βεβαίως δεν έπαιρναν το μέρος του Άννα, του Καϊάφα και του Κάντηλου. (Το τελευταίο αποσύρεται). Θα μπορούσαν, βεβαίως, οι δύο λαμπροί νομικοί μας να αποτείνονταν και στον Νίκο Χριστοδουλίδη (Πόντιο Πιλάτο) για να πάρει θέση ξεκάθαρα και να καλέσεις τους θεσμούς να τα βρουν μεταξύ τους. Διότι ο Πόντιος Χριστοδουλίδης δεν αναμειγνύεται στις έριδες του Γενικού Ελεγκτή (χωρίς να λέω ότι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης είναι ο καλός Σαμαρείτης) και του Γενικού και του βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, χωρίς να λέω πως οι κ.κ. Σαββίδης και Αγγελίδης είναι οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι του ευαγγελίου). «Αμήν λέγω υμίν ευκοπώτερον εστί κάλημον δια τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιος εις την βασιλείαν του θεού εισελθείν». Μεθερμηνευόμενον, «αλήθεια σας λέγω, ότι είναι ευκολότερο να περάσει καμήλα από την τρύπα μιας βελόνας, παρά πλούσιος να μπει εις την βασιλεία του θεού». Αλλά, ό,τι και να τους πεις, ισχύει η ρήση «καμήλα κλάνει στο Πεντάκωμο.
>>Η ως άνω ευαγγελική περικοπή (Ματθ. ιθ΄ 16-26, το εμπόδιο του πλούτου) μπορεί να χρησιμοποιηθεί παραφρασμένη και για κάποιους νομικούς (όχι για όλους) οι οποίοι θεωρούν ότι κρατούν τον θεό από τα γένια (μέγας είσαι κύριε) όπως λένε και στο χωριό του Αβέρωφ. Τον οποίο δεν θυμήθηκε κανείς, ούτε και μνημόνευσε, για το γεγονός ότι διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στο διορισμό του Οδυσσέα Μιχαηλίδη ως Γενικού Ελεγκτή. Όχι, για να μην λέμε μόνο τα αρνητικά. Και έφαγε κόλλημα γι’ αυτό ο Αβέρωφ από τον τέως Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, ο οποίος είναι 40 χρόνια φίλος με τον νυν Γενικό Εισαγγελέα. Βεβαίως, διαφωνώ με όσους λένε «πες μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι» και το γεγονός ότι οι δύο κυκλοφορούσαν σε διάφορα σκυλάδικα της Αθήνας δεν λέει (σχεδόν) τίποτε. Και καταδέχονται ορισμένοι να αναρτούν φωτογραφίες τους ενώ διασκεδάζουν τη στιγμή που όλοι αντιλαμβάνονται ότι «και οι παντρεμένοι έχον ψυχή». Και αν βρε αδελφέ προκύψει ο,τιδήποτε εναντίον του τέως Προέδρου, τις αναστολές ποινικής δίωξης τις έχουμε για γεμωσιά;
>>Και αναρτούν διάφοροι και άλλες φωτογραφίες του χωρίς κάλτσες ωσάν να συνιστά ανάρμοστη συμπεριφορά η όλη εμφάνιση του. Αν το έκανε ο Γενικός Ελεγκτής, να πεις «εντάξει» αλλά ο Γενικός Εισαγγελέας με βάση το Σύνταγμα είναι «ανέλεγκτος». Αλλά, αυτά δεν είναι τίποτε. Θέμα είναι ότι ο υιός του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, 25 χρονών κοπελλούι έχει και άποψη. Στα σπίτια από τζάκι τα παιδιά στα 25 τους κάνουν χρήση μπιμπερό όχι αναρτήσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σε τέτοιες περιπτώσεις εκτροπής, ένας καλός πατέρας τους δίνει δύο φούσκους και είναι όλοι δικοί τους, όχι να έχουν και άποψη. Για να μην πω για την αδελφή του Οδυσσέα, την οποίαν, υπό κανονικές συνθήκες, θα έπρεπε να την τριχομαλλίσει ο Γενικός Ελεγκτής. Τώρα, όπως έγραφα, μου ήρθε μια αναλαμπή τη μεταφέρω στον Γενικό Εισαγγελέα να την χρησιμοποιήσει ως ατράνταχτο επιχείρημα ενώπιον του Δικαστηρίου. Να του πει, «εδώ κ. Μιχαηλίδη δεν μπορείς να ελέγξεις τον 25χρονο ρόκολο γιο σου και την αδελφή σου και θα ελέγξεις εμένα, τον Γενικό Εισαγγελέα πάσης (ή έστω της μισής) Κύπρου»; Όμως για να σοβαρευτούμε και λίγο, αν όντως ο Γενικός Ελεγκτής τους αναστατώνει όλους και τον τρέμουν οι θεσμοί με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για όλα (εκτός από το πραξικόπημα) δεν είναι κάπως αντιφατικό το ακόλουθο επιχείρημα που επιστρατεύει ο Γενικός Εισαγγελέας στην αίτησή του; «Είναι εισήγηση του Αιτητή (του Γενικού Εισαγγελέα) ότι η πιο πάνω συμπεριφορά είναι τόσο κακή και/ή τόσο μεμπτή ώστε να καθιστά τον Γενικό Ελεγκτή ανίκανο να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντα του αξιώματός του και/ή δημιουργεί, ευλόγως, αμφιβολίες σε τρίτους, αντικειμενικά κρίνοντες, ως προς την καταλληλότητα του να ασκεί τα καθήκοντα του αξιώματος του κατά τρόπο έντιμο, ορθό και εξυπηρετούντα το δημόσιο συμφέρον, το οποίον το αξίωμα προορίζεται να εξυπηρετεί».
>>Αυτό τον άνθρωπο φοβάστε; Που, λίγο ως πολύ, μας τον παρουσιάζετε ωσάν να είναι ο πελλός του χωρκού; Αν έχει τόσα κουσούρια, απλώς μην τον λαμβάνετε υπόψιν και αφήστε τον να αυτό-διασυρθεί σε σημείο που να μην τον λαμβάνει κανείς υπόψιν. Όμως, σύμφωνα και με μια ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου «ο τρελός τα έχει 400» και αυτό είναι το ζήτημα. Ότι δεν περιορίζεται απλώς να κάνει τη δουλειά του για να…περάσει. Το ζήτημα είναι ότι έρχεται και επανέρχεται χαλώντας την πιάτσα. Ρωτά, ξαναρωτά, ζητά εξηγήσεις τις οποίες για δεκαετίες δεν ζητούσε κανένας. Για το ταπεινό μου μυαλό, το θέμα είναι απλό: Κάντε καλά τη δουλειά σας με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον για να του στερήσετε τα ερείσματα να σας ασκεί κριτική. Μην του αφήσετε έδαφος να σας επικρίνει. Μπορείτε; Αν ναι, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
