Φρενίτιδα προκάλεσε προεκλογικό γραφικό του ΔΗΚΟ στο διαδίκτυο, όπου απεικονίζεται ο πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και όπου αναγράφεται η φράση με την οποία απευθύνθηκε στον λαό μετά το χουντικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου –«ελληνικέ, κυπριακέ λαέ!
Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Είμαι ο Μακάριος». Το γραφικό συνοδεύεται με λίγα λόγια από το ΔΗΚΟ, όπου δηλώνεται η περηφάνια «για τη στήριξη του Εθνάρχη Μακαρίου» και άλλες ειδωλολατρικές, υπερβολικές φανφάρες.
Και έγινε το σώσε. Κάποιοι με χιούμορ και άλλοι με θυμό αντέδρασαν στη φαεινή αυτή ιδέα του Δημοκρατικού Κόμματος, το οποίο μπορεί να ήθελε κιόλας να απορροφήσει αυτή την αρνητική διαφήμιση. Το πρόβλημα, όμως, δεν είναι τόσο ο δηκοϊκός συντηρητισμός και η αντιμετώπιση του Μακαρίου ως Θεού, μα ότι υπάρχουν και ψηφοφόροι που θα… συγκινηθούν με αυτό. Κατά τα άλλα, διερωτόμαστε κι εμείς σε ποια κακογραμμένη σαπουνόπερα επιβιώνουμε. Άλλοι μνημονεύουν τον Μακάριο ως ιερό και όσιο και άλλοι τις συμφωνίες που έκανε με τον Ντενκτάς. Πού ζούμε;
ΑΛ.ΜΙΧ.
