Διαβάζοντας την είδηση για τα όσα ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρει στο βιβλίο του «Ιθάκη» για τον Γιάνη Βαρουφάκη στάθηκα σε κάποια σημεία που αφορούσαν το Eurogroup:
«Στο Eurogroup πρέπει να έχεις υπομονή, να πείσεις, να κάνεις συμμαχίες που θα σου επιτρέψουν να βγεις ισχυρότερος. Κι εκεί, ο Βαρουφάκης έδειχνε να ξεχνά πως δεν μιλούσε σε φοιτητικό αμφιθέατρο, αλλά σε συναδέλφους του. Η στάση του θύμιζε περισσότερο κάποιον που κάνει μάθημα, παρά υπουργό που επιδιώκει συνεννόηση».
Και προσθέτει πιο κάτω: «Από ένα σημείο και μετά δεν αντάλλασσε ούτε «καλημέρα» με τους Ευρωπαίους συναδέλφους του. Ήταν τέτοια η απομόνωσή του, που αισθανόταν αμήχανα να συμμετέχει ακόμα και στα καθιερωμένα γεύματα μεταξύ των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Ήταν μια πολύ δυσάρεστη κατάσταση».
Διαβάζοντας λοιπόν τα πιο πάνω θυμήθηκα τότε που τα έλεγε αυτά και ο Χάρης Γεωργιάδης και κάποιοι ήθελαν να τον κρεμάσουν γιατί πίστευαν τον Γιάνη!
Ακόμα και στον Λόφο, τότε θεωρούσαν ότι ο Χάρης έφταιγε. Τελικά ο Χάρης ήταν σωστός, αλλά λίγοι ήταν εκείνοι που τον πίστευαν.
ΑΠΙΜ
