Με αφορμή την εμφάνισή της στο Vinylio wine etc στη Λεμεσό, η Ελένη Δήμου μας μιλά για την αγωνία που νιώθει ακόμα όταν ανεβαίνει στη σκηνή, αλλά και τα αξέχαστα τραγούδια της, που για αυτήν αποτελούν την προίκα και την ταυτότητά της.

Τι έχετε ετοιμάσει για την εμφάνισή σας στη Λεμεσό; Πολύ ωραία ερωτικά τραγούδια. Όχι μόνο δικά μου, παλιά και καινούρια τραγούδια, αλλά και πολύ αγαπημένα του κοινού.

Πόσο εύκολο είναι να χωρέσουν σε ένα πρόγραμμα τόσες δεκαετίες καλλιτεχνικής δημιουργίας; Δεν είναι καθόλου εύκολο, πιστέψτε με.  Η επιλογή γίνεται με πόνο ψυχής, γιατί πρέπει να αφήσεις κάποια πράγματα απ’ έξω και πρέπει να βάλεις κάποια άλλα. Και ειδικά όταν είσαι καλλιτέχνης που ανανεώνει το ρεπερτόριό του, πρέπει να αφήσεις κάποια πράγματα αγαπημένα. Και ο χώρος όμως που θα εμφανιστώ είναι αγαπημένος, εξού και ότι οι δικές μου εμφανίσεις γίνονται πάντα εκεί. Μου αρέσει να ξέρει ο κόσμος, όταν έρχομαι στην Κύπρο, πού θα με βρει.

Απολαμβάνετε πιο πολύ να τραγουδάτε σε αυτούς τους μικρούς χώρους; Πάρα πολύ. Νομίζω πως αυτή η ατμόσφαιρα μου ταιριάζει και καμία άλλη. Πάντα το ένιωθα. Ο λόγος που έκανα εμφανίσεις σε μεγαλύτερους χώρους είναι οι συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως ο Μητροπάνος, ο Μητσιάς, ο Νταλάρας, που πάντα έχουν ενδιαφέρον. Τα τελευταία χρόνια ακολουθώ ένα δρόμο μοναχικό, διότι οι χώροι που παίζω το πολύ να χωράνε 250 άτομα και αυτό μου αρέσει πάρα πολύ.

Έχετε μια άμεση επικοινωνία με το κοινό… Ναι. Κάτι που αν δεν έχεις να πεις πράγματα, είναι πάρα πολύ δύσκολο. Δεν υπάρχουν ούτε φώτα σπουδαία, ούτε μηχανήματα σπουδαία, ούτε shows, ούτε τίποτα. Χαίρομαι που έρχομαι στην Κύπρο και χαίρομαι που δημιουργήθηκε αυτός ο χώρος και για τον κόσμο που κάθε φορά με τιμά με την παρουσία του. Μπορεί να μην είναι χιλιάδες, αλλά αυτοί οι άνθρωποι που έρχονται, έρχονται γιατί θέλουν να ακούσουν εμένα.

Έχετε αγωνία όταν ανεβαίνετε στη σκηνή; Κάθε φορά. Κάθε live μου έχει το τρακ και την αγωνία του. Μετά από ένα-δυο τραγούδια και έχω πια καλησπερίσει τον κόσμο, είναι πιο εύκολα τα πράγματα.

Νιώσατε ποτέ την ανάγκη να αποφύγετε τα αγαπημένα τραγούδια του κοινού; Όχι, βέβαια. Είναι δυνατόν; Είναι σαν να αφήνεις πίσω την ταυτότητά σου. Τα τραγούδια αυτά είναι η προίκα μου, είναι το ότι έχω εισπράξει αγάπη από το κοινό, που έχουν ταυτιστεί με αυτά τα τραγούδια, έχουν ζήσει πράγματα και έχουν εμπειρίες από αυτά.

Ποιο είναι το τραγούδι που απολαμβάνετε περισσότερο να ερμηνεύετε; Δεν μπορώ να επιλέξω ένα μόνο κομμάτι. Αυτή την περίοδο, όμως, επειδή είμαι σε ένα περίεργο φεγγάρι που λέμε, για προσωπικούς λόγους, επειδή ακούω διάφορα πράγματα που με ρίχνουν, έχω βάλει στο κινητό μου ένα τραγούδι, το Sunshine Reggae, για να μου δίνει λίγο χαμόγελο.

Αναπολείτε το παρελθόν ή ζείτε πάντα το τώρα; Είμαι άνθρωπος που αναπολεί το παρελθόν, όχι όμως θέλοντας με ένα μαγικό τρόπο να γυρίσω ξανά σε αυτό. Δεν ζω με το παρελθόν, ζω με το παρόν και με το μέλλον, αν και εφόσον το επιτρέπει η ίδια η ζωή. 

Τι σας λείπει πιο πολύ από τη χρυσή εποχή της ελληνικής δισκογραφίας; Μου λείπει η ίδια η δισκογραφία. Που ακούγαμε πάρα πολύ ωραία πράγματα. Με την πάροδο του χρόνου, καταλαβαίνει κανείς πόσο ωραία πράγματα γινόντουσαν κάποιες εποχές. Μπορεί όταν έβγαιναν να τα αμφισβητούσαν κάποιοι, αλλά μετά τα έκαναν σημαία τους.

Info: Η Ελένη Δήμου εμφανίζεται στο Vinylio wine etc στη Λεμεσό, στις 20/10, 21:30. Πληροφορίες και κρατήσεις στο 96810119