Στην πολιτική, δεν υπάρχουν συναισθηματισμοί. Αν υπάρχει ένας πολιτικός στην ιστορία αυτού του τόπου που φέρει τον τίτλο του εκφραστή του πολιτικού ρεαλισμού, αυτός είναι ο Γλαύκος Κληρίδης. Ο ιδρυτής του Δημοκρατικού Συναγερμού, τον οποίο οι πολιτικοί απόγονοι, του επικαλούνται κατά το δοκούν, ως συνεχιστές των αρχών και των αξιών των οποίων ο ίδιος, όπως αναφέρουν, κληροδότησε ως παρακαταθήκες. Ως φωτεινοί σηματοδότες και ως καθοδηγητικά άστρα για την πολιτική στόχευση και πορεία της παράταξης που ίδρυσε και οι οποίες αποτελούν τις κατευθυντήριες γραμμές πάνω στις οποίες ο ίδιος πορεύθηκε. Και αν είναι κάτι που ξεχωρίζει σε όλη την μακρά πολιτική σταδιοδρομία του Γλαύκου Κληρίδη, ήταν η δημοκρατικότητα και η ανοχή προς κάθε άποψη. Και κυρίως, ξεχώρισε για αυτό που διακήρρυττε και προσπαθούσε να μεταλαμπαδεύσει πώς το συμφέρον της πατρίδας, υπεράνω των προσωπικών συμφερόντων.
Είναι προφανές, ότι αυτή την βασική αρχή του Γλαύκου Κληρίδη μπορεί ο καθένας να την ερμηνεύει όπως τον συμφέρει, προκειμένου να αιτιολογήσει και να στοιχειοθετήσει τη δική του θέση και άποψη. Υπάρχει όμως μία βασική αρχή στο πώς τοποθετείται και στο πώς και υπό ποιες προϋποθέσεις επικαλείται τον Γλαύκο Κληρίδη και το ωφέλιμο για τον τόπο. Για αυτό και έχει σημασία η αναφορά στον πολιτικό ρεαλισμό και στη θέση ότι στην πολιτική δεν χωρούν συναισθηματισμοί. Με άλλα λόγια:
>> Δεν μπορούν οι συναγερμικοί να συμπεριφέρονται ως «κιστιμένα» μωρά του δημοτικού.
>> Δεν γίνεται να σκέφτονται ως απατημένοι σύζυγοι που αναζητούν εκδίκηση.
Αν η κατάσταση σήμερα στο Δημοκρατικό Συναγερμό μπορεί να χαρακτηριστεί ως την φάση διαζυγίου ενός ζευγαριού, θα πρέπει να έχουν υπόψη τους ορισμένοι, ότι σε ένα διαζύγιο προτεραιότητα έχουν πάντα τα παιδιά και μετά οι δικές τους προσωπικές πικρίες. Μπροστά στο μέλλον και τον ψυχισμό των παιδιών τους, μπαίνουν στο πλάι οι εγωισμοί και αναζητείται πάντα, νηφάλια, συνετά και νούσιμα, η καλύτερη δυνατή λύση προς όφελος των παιδιών. Ακόμα και εάν οι δύο σύζυγοι δεν μιλούνται μεταξύ τους. Ας μην λένε ούτε καλημέρα και ας αλλάζουν δρομολόγιο προκειμένου να μην διασταυρωθούν οι δρόμοι τους, όταν τα παιδιά δεν είναι παρόντα. Σε ο,τι αφορά τα παιδιά τους, οτιδήποτε άλλο, μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Είτε είναι τα περιουσιακά, είτε είναι ο καταμερισμός των ευθυνών για το ποιος φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο για την κατάληξη της ιστορίας.
Όλα αυτά τα επισημαίνουμε προς προβληματισμό σε σχέση με τα όσα διαδραματίζονται στον ΔΗΣΥ από το βράδυ της Κυριακής. Αποκορύφωμα, το προχθεσινό σκηνικό έξω από το συνεδριακό κέντρο, με προπηλακισμούς, φωνασκίες και συμπεριφοράς χουλιγκάνων έξω σε γήπεδο. Ας δώσει ο καθένας στον πιο πάνω παραλληλισμό με την κατάσταση διαζυγίου, όποιο ρόλο θέλει στον εαυτό του. Το σίγουρο όμως είναι ότι το παιδί σε αυτό τον παραλληλισμό, είναι ο τόπος και το μέλλον αυτής της πατρίδας. Μετά είναι φυσικά και η λογοδοσία του καθενός τους έναντι της ιστορίας της παράταξης τους. Αυτό είναι που πρέπει κρίνουν τα μέλη του κόμματος, όταν θα βρεθούν ενώπιον αποφάσεων, δίνοντας απαντήσεις για το ποιόν Δημοκρατικό Συναγερμό θέλουν και τι ρόλο θέλουν να έχει στο πολιτικό σκηνικό. Διότι υπάρχει και το παράδειγμα του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα.
Το κυριότερο, θα πρέπει να έχει υπόψη ο καθένας πώς οι αποφάσεις στην Δημοκρατία, δεν λαμβάνονται ούτε με φανατισμό, ούτε υπό κατάσταση συναισθηματικής φόρτισης, αλλά με πολιτικά κριτήρια. Έγινε αναφορά από αρκετά ηγετικά στελέχη για την ανάγκη αυτοκριτικής και βαθιάς ανάλυσης των αιτιών που ο ΔΗΣΥ βρίσκεται σε αυτή την φάση. Οφείλουν να το πράξουν αυτό, όπως οφείλουν να αναλάβουν και το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί στον καθένα.
Η επίκληση του ιστορικού ηγέτη του κόμματος, σε αυτό το σημείο είναι που πρέπει να γίνεται. Διότι σε αυτή την περίπτωση, ο Γλαύκος Κληρίδης θα όρθωνε το ανάστημα του και θα έπαιρνε ξεκάθαρα θέση. Διότι θα ήθελε η παράταξη που ίδρυσε να παραμείνει, ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες, πρωταγωνίστρια, παίρνοντας θέση και καθορίζοντας την ιστορία ως μέρος αυτής. Και ανεξάρτητα από την προσωπική επιθυμία και θέση του καθενός, ο ΔΗΣΥ μία επιλογή είχε… Το έδειξε άλλωστε η όλη εξέλιξη του πολιτικού σκηνικού, με κατάληξη το αποτέλεσμα της προηγούμενης Κυριακής. Απ’ εκεί και πέρα, σε προσωπικό επίπεδο, ας κάνει ο καθένας την επιλογή του…
