Ο Αβέρωφ Νεοφύτου τα κάνει πλακάκια με τους ΕΛΑΜίτες και μαζί «σπάνε οροφές» με γυναίκα πρόεδρο στη Βουλή, τους δίνει πουπανοπροίτζι και μια ad hoc επιτροπή για το… δημογραφικό και τη μετανάστευση –είναι και η εξειδίκευση, βλέπετε-, ο Νίκος Νουρής συνεχίζει στο Υπουργείο Εσωτερικών και επιπλέον ο πρόεδρος σκέφτεται, λένε, να διορίσει κυβερνητικό εκπρόσωπο τον Μάριο Πελεκάνο! Πού είσαι Ρίκκο να δεις, που κάποτε ήθελες κόμμα τοποθετημένο δεξιότερα του ΔΗΣΥ!
«Εισηγούμαι», έλεγε ο Ρίκκος Ερωτκρίτου το μακρινό 2011, «τη μετατροπή του ΕΥΡΩΚΟ σε μια νέα, πατριωτική δεξιά, το οποίο οφείλουμε να τοποθετήσουμε σε έναν χώρο δεξιότερα του ΔΗΣΥ, μετατρέποντάς το σε ανάχωμα για ψηφοφόρους προς δεξιότερες αποκλίσεις». Τι τα θέλουμε τα αναχώματα όταν μπορούμε να γίνουμε εμείς οι ίδιοι η απόκλιση, σκέφτηκε ο Αβέρωφ Νεοφύτου που ήθελε να γίνει και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος!
(Θυμάστε, θέλω να ελπίζω. Τότε που ευχαριστούσε όλους για το «τιμητικό αποτέλεσμα»! Και ποιο ήταν το «τιμητικό αποτέλεσμα»; 10 οι θέσεις αντιπροέδρου, 12 οι υποψήφιοι, ο Αβέρωφ στους δύο που δεν εκλέγησαν και με 10 ψήφους λιγότερους από τον προτελευταίο. «Τιμητικά» πάντα!)
Ένας ιατροδικαστής αποφαίνεται -σε μια έκθεση που του πήρε εννιά ολόκληρους μήνες να τη συντάξει- ότι ο θάνατος κάποιου δεν ήταν δολοφονία και παρόλο που τα στοιχεία βοούσαν για το αντίθετο, είμαι σίγουρος πως… -πώς το είπε ο Γενικός Εισαγγελέας; Α, ναι!- δεν υπήρχε «εσκεμμένη και επί σκοπού» πρόθεση.
Οι αστυνομικοί που είτε από αδιαφορία, είτε από ανικανότητα, είτε από ρατσιστική προδιάθεση έκλεισαν τ’ αυτιά στις αγωνιώδεις φωνές όσων κατέφυγαν κοντά τους για την εξαφάνιση των αλλοδαπών οικιακών βοηθών, δεν πάει να πει ότι το έπραξαν από «εσκεμμένη και επί σκοπού παραμέληση καθήκοντος».
Το Υπουργικό Συμβούλιο εγκρίνει παράνομα – «τικ τικ τζιαι επέρναν» – περισσότερες από τις μισές πολιτογραφήσεις -«μαζική παρανομία» τη χαρακτήρισε ο Νικολάτος- με ένα πρόγραμμα διάτρητο από κάθε πλευρά ελέγχου και κριτηρίων, αλλά… δεν υπήρξε «εσκεμμένη και επί σκοπού» καταδολίευση.
Α, όλα κι όλα, έχουμε και ένα ίματζ να διασώσουμε, κυρία μου! Το γεγονός ότι οκτώ χρόνια τώρα δεν ένιωσε να πλήττεται η εικόνα του απ’ όσα κατά καιρούς έπραξε ο στενός του οικογενειακός περίγυρος (και απ’ όσα ο ίδιος έπραξε μαζί με τον στενό του οικογενειακό περίγυρο!), αλλά αισθάνθηκε ότι πλήγηκε η εικόνα του από τη σχέση της Γιολίτη με τον στενό του οικογενειακό περίγυρο, την οποία Γιολίτη διόρισε εξαιτίας ακριβώς της σχέσης της με τον οικογενειακό του περίγυρο, ξεπερνά κάθε λογική.
Μια φορά, αυτό το «…με δηλωμένη οικονομική ευχέρεια» έτσουξε λιγάκι. Διότι στο «Πόθεν Έσχες» ορισμένων, τα μαθηματικά είναι ολίγον τι προβληματικά . Του προέδρου και του… προέδρου συμπεριλαμβανομένων.
Παρεμπιπτόντως, αν αυτή η πρόταση για κυβέρνηση ευρείας αποδοχής τη δεδομένη στιγμή την έκανε κάποιος άλλος και όχι ο πρόεδρος της δημοκρατίας, θα λέγαμε ότι πρόκειται για τσιόφτα. Όταν την κάνει, όμως, ο πρόεδρος της δημοκρατίας, δεν είναι κομψό ούτε ευγενικό να πούμε ότι είναι τσιόφτα. Θα πρέπει -από σεβασμό στον θεσμό- να βρούμε μια άλλη λέξη, καταλληλότερη για την περίσταση, που τώρα μου διαφεύγει. Βεβαίως, είτε τη βρούμε την κατάλληλη λέξη είτε όχι, δεν παύει από το να είναι τσιόφτα. Απλώς δεν το λέμε, για να είμαστε κομψοί και ευγενικοί. Καταλάβατε; Ωραία!
Πώς πάει αυτή η αγαπημένη μου ατάκα του Αβέρωφ Νεοφύτου; Α, ναι! «Είναι προικισμένη η Κύπρος και η μεγαλύτερη της προίκα είναι τα δυνατά μυαλά της…». Και απ’ ό,τι φαίνεται, η κυβέρνηση τα αξιοποιεί πλήρως τα δυνατά μυαλά της. Απ’ τη μια ο Γιαννάκης που σπούδασε πολιτικός μηχανικός με έμφαση τις… Πολιτικές Επιστήμες (από την πόρτα σου περνώ και τηγανίζεις ψάρια, με κερνάς έναν κεφτέ, όχι ευχαριστώ, δεν καπνίζω) κι από την άλλη ο Ανδρέας Φράγκος του ΡΙΚ να ομολογεί ότι ζήτησε τον περιορισμό της κριτικής και της σάτιρας φοβούμενος τη μη ψήφιση του προϋπολογισμού από τον Αβέρωφ και τα άλλα κόμματα.
«Το 97% του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων, κρίθηκαν ως εξαίρετοι». Η είδηση που θύμισε το εξής παλιό περιστατικό. 1η ΔΗΛΩΣΗ: «Δεν υπάρχουν μια ή δυο μεμονωμένες πληγές στη Δημόσια Υπηρεσία. …Σ’ εμάς στην Κύπρο η Δημόσια Υπηρεσία στοιχίζει τρεις φορές περισσότερα… Το κύριο θέμα, η τομή, είναι να μειωθεί το κρατικό μισθολόγιο… Η δε παραγωγικότητα είναι πολύ χαμηλή σε σύγκριση με όλες τις ευρωπαϊκές χώρες». 2η ΔΗΛΩΣΗ: «Έχουμε μια Δημόσια Υπηρεσία για την οποία μπορούμε να είμαστε περήφανοι. Είναι μια από τις καλύτερες που υπάρχουν…». Και οι δυο δηλώσεις, ανήκουν στο ίδιο πολιτικό πρόσωπο. Η απόσταση που τις χωρίζει είναι μόλις έξι μήνες. Τι μεσολάβησε; Μια υποψηφιότητα για την προεδρία.
