Ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Κύπρου εξηγεί πώς μαζί με τα παιδιά ξεδιπλώνουν τις χάρες των μουσών, παίρνουν τα «πινέλα» τους και ζωγραφίζουν τον κόσμο από την αρχή.
 
Ποιο είναι το αγαπημένο σου κομμάτι μουσικής;
Ραχμάνινοφ, 3η κίνηση (Adagio), από τη 2η Συμφωνία, opus 27.
 
Όταν δεν ασχολείσαι με τη μουσική, τι άλλο αγαπάς να κάνεις;
Διαβάζω, οδηγώ μοτοσυκλέτα και ασχολούμαι ενεργά με τα της πολιτείας. Αγαπώ βαθιά την Κύπρο, κάθε κόκκο του χώματός της, κάθε σταγόνα της θάλασσάς της, κάθε φύλλο των δέντρων της και κάθε ψυχή που αναπνέει τον αέρα της. Έχω ευθύνη απέναντι σ’ αυτή την αγάπη και αυτή η ευθύνη, από τότε που μου έρχονται οι πρώτες θύμησες, με κρατά άυπνο πολλά βράδια. 
 
Αν είχες τη δυνατότητα να συναντήσεις έναν γνωστό συνθέτη, ποιον θα επέλεγες και γιατί;
Τον Μπετόβεν… σίγουρα τον Μπετόβεν. Γιατί ουδέποτε συμβιβάστηκε και καμιά δύναμη δεν στάθηκε ικανή να τον γονατίσει. Έτσι προχωρεί ο κόσμος, όταν οι καλλιτέχνες περιγελούν τις μικρότητες και τις δυστυχίες.
 
Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζούσες;
Αν μπορούσα, θα ζωντάνευα τις σελίδες του «Πόλεμος και Ειρήνη» του Τολστόι και θα έμπαινα μέσα.  
 
Τι θα έλεγες σε κάποιον που δεν ακούει καθόλου κλασική μουσική;
Σε αυτούς τους άοσμους και άγευστους καιρούς που ζούμε, θα του προσφέρει μεγάλη ανακούφιση. Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να αρέσκεται στο ωραίο.
 
Η κόρη σου ασχολείται με τη μουσική; 
Η Στέλλα απέκτησε βασική μουσική μόρφωση και στη συνέχεια επέλεξε να ασχοληθεί με τον χορό και τη ζωγραφική.
 
Έχεις αγωνία πριν από κάθε συναυλία με τα παιδιά της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων;
Η προετοιμασία είναι προσεκτικά σχεδιασμένη, στοχευμένη, αυστηρή και έντονη. Η αγωνία μου αφορά το «ποιοι θα είμαστε με το τέλος της συναυλίας». Τα παιδιά, οι ακροατές, εγώ… Σε κάθε συναυλία παίρνουμε τα πινέλα μας και ζωγραφίζουμε τον κόσμο απ’ την αρχή. Αυτό κάνει την Ορχήστρα Νέων ξεχωριστή και μόνο έτσι επιτυγχάνεται η αποστολή της Τέχνης. Δημιουργώντας έναν κόσμο άλλως πώς. 
 
Θυμάσαι κάποιο απρόοπτο περιστατικό στη διάρκεια μιας συναυλίας;
19η Ιουνίου, 2008. Την ώρα που έβγαινα στη σκηνή, ειδοποιήθηκα ότι γεννήθηκε η κόρη μου.
 
Πώς νιώθεις όταν τελειώνει μια συναυλία;
Όταν επιστρέφω στο σπίτι, ανακαλώ τη συναισθηματική ροή την οποία βιώσαμε κατά τη διάρκεια της συναυλίας και λέω, «μα τι θαύμα έγινε απόψε!». Αποδεικνύεται κάθε φορά πως όλη η εκλογίκευση κι ο ακαδημαϊσμός της προσέγγισης, είναι μεν στοιχεία απαραίτητα, εξυπηρετούν δε την προσπάθεια για ψυχική ανάταση και όχι το ανάποδο. Με το τέλος κάθε συναυλίας, τα παιδιά κι εγώ δεν είμαστε πλέον οι ίδιοι.  
 
 
Σε ποιο βαθμό η Ορχήστρα Νέων συνέβαλε στη διεύρυνση του κοινού που ενδιαφέρεται για την κλασική μουσική;
Η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Κύπρου απολαμβάνει πληρότητα θεάτρων σε όλες τις συναυλίες της. Άρα, θεωρώ ότι η συμβολή της είναι θετική. Δεν στοχεύουμε σε ένα συγκεκριμένο κοινό – αυτό θα ήταν ανέντιμο. Η κάθε ψυχή αξίζει να δεχτεί το θείο άγγιγμα της μουσικής. Εξ ου και δεν περιοριζόμαστε στη σωστή ακαδημαϊκή ερμηνεία ενός έργου. Αν έστω κι ένας ακροατής φύγει από το θέατρο χωρίς να ταρακουνηθεί ψυχικά και χωρίς να νιώσει την ανάγκη να κλάψει από την αναγέννηση που βίωσε κατά τη διάρκεια της συναυλίας, πάει να πει ότι απέτυχα.
 
Πρόσφατα προχωρήσατε στη δημιουργία της «ΣymphoΠedia». Ποιο το σκεπτικό σας;
Είναι μια παγκόσμια πρωτοτυπία η οποία αναλαμβάνει την πρώτη μουσική κοινωνικοποίηση. Ενώ η πλειονότητα των παιδιών στη χώρα μας έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί μαθήματα οργάνου, οι ηλικίες 7-12 παραμένουν, διαχρονικά, σχεδόν ανέπαφες από την ομαδική μουσική δημιουργία. Καλύπτοντας αυτό το κενό, προετοιμάζουμε τα παιδιά για την ένταξή τους στο συμφωνικό σύνολο, προσφέροντάς τους ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο μουσικής εκπαίδευσης. 
 
Τι περιλαμβάνει αυτό το πλαίσιο; 
Περιλαμβάνει χορωδιακή διδασκαλία, ομαδική ρυθμική αγωγή και θεωρητική επεξήγηση. Επιπρόσθετα, έχουν την πρώτη τους επαφή με την ηχητική αρμονία, την οποία τα ίδια συνδημιουργούν μέσα από τα ορχηστρικά junior ensembles. Σ’ αυτό το πρόγραμμα μπορούν να συμμετέχουν όλα τα παιδιά, είτε είναι υπότροφοι της Ακαδημίας μας είτε όχι, από οποιαδήποτε πόλη κι αν προέρχονται. 
 
Τι άλλο μπορεί να γίνει στην Κύπρο ώστε η κλασική μουσική να γίνει μέρος της κουλτούρας μας;
Η μουσική δεν δίνει μόνη της τη μάχη για την εξέλιξη της κοινωνίας. Όλες οι τέχνες συμπορεύονται.  Όσο πιο υψηλό είναι το επίπεδο που προσφέρουμε στον κόσμο, τόσο πιο ελκυστική γίνεται η Τέχνη ανάμεσα στην κοινωνία. Μην ακούτε που λένε πως πρέπει να κατέβει η Τέχνη εκεί που μπορεί το κοινό. Αυτό είναι προσβολή και για το κοινό και για την Τέχνη. Ο άνθρωπος έχει καλή κρίση. Σε μας εναπόκειται να του ξεδιπλώσουμε τις χάρες των Μουσών. Και αυτή η προσπάθεια δεν σηκώνει ερασιτεχνισμούς. Αν έχουμε να του δώσουμε κάτι εξαιρετικό και άρτιο, ας το κάνουμε. Αν όχι, προτιμότερο να σωπάσουμε.  
 
Έχεις κάποια άλλα πλάνα για την ορχήστρα;
Σήμερα, η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Κύπρου κατατάσσεται στις κορυφαίες θέσεις ανάμεσα στις νεανικές ευρωπαϊκές ορχήστρες. Αυτό, βεβαίως, δεν μου λέει πολλά. Έχω όνειρα, όλη η ομάδα –γιατί δεν είμαι μόνος μου– έχει όνειρα. Και θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί! Συμπορεύομαι με μια εξαιρετική ομάδα καθηγητών και συνεργατών κι έχουμε ένα δυναμικό Δ.Σ. με ανθρώπους όμορφους. Ο θεσμός της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Κύπρου θα διευρυνθεί και θα εξελιχθεί σε ένα πρότυπο μουσικής εκπαίδευσης και μουσικής παραγωγής. 
 
 
Φιλgood, τεύχος 240.