Ποιος θα πείσει τώρα πως υπάρχουν και άλλα κριτήρια πέραν του κέρδους;
Οι πρατηριούχοι δεν είναι ικανοποιημένοι από τις διαβεβαιώσεις της Κυβέρνησης ότι θα αναβαθμίσει τους ελέγχους στα οδοφράγματα για να παρεμποδίσει το λαθρεμπόριο καυσίμων που καταγγέλλουν ότι γίνεται από Ελληνοκύπριους επιχειρηματίες και συνεργάτες τους.
Δεν είναι ικανοποιημένοι γιατί δεν πείθονται για τις προθέσεις της Κυβέρνησης; Ή γιατί τα περί λαθρεμπορίου είναι μια πρόφαση για να ανοίξει το θέμα του εμπορίου και της διακίνησης μέσω της πράσινης γραμμής και να αντιμετωπιστεί αυτό που πραγματικά προκαλεί οικονομική ζημιά σε αρκετούς πρατηριούχους; Δηλαδή, η αγορά καυσίμων για ιδιωτική χρήση από χιλιάδες Ελληνοκύπριους. Με τον ίδιο τρόπο που μεγάλος αριθμός αγοράζει πολλά άλλα προϊόντα από τα κατεχόμενα, σε μικρότερη κλίμακα ίσως.
Πόσο εύκολο είναι άραγε να περάσει κάποιος μια σημαντική ποσότητα καυσίμων από τα οδοφράγματα χωρίς να γίνει αντιληπτός; Και ακόμα και αν θεωρήσουμε δεδομένο ότι κάποιοι κάποτε τα καταφέρνουν, είναι δυνατό το λαθρεμπόριο καυσίμων για εμπορικούς σκοπούς -από τα οδοφράγματα- να είναι τόσο εκτεταμένο; Κι αν το κυρίως πρόβλημα είναι όντως η παράνομη μεταφορά καυσίμων για εμπορία στις ελεύθερες περιοχές, γιατί φωνάζουν περισσότερο οι πρατηριούχοι της Λευκωσίας και της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου; Και πώς συνδέεται το λαθρεμπόριο αυτό με τη μείωση του κύκλου εργασίας συγκεκριμένων πρατηρίων κοντά στην πράσινη γραμμή κατά 35-40%, όπως καταγγέλλει ο Σύνδεσμος Πρατηριούχων;
Προφανώς αυτό που ενοχλεί τους πρατηριούχους σε περιοχές που γειτνιάζουν με τη γραμμή αντιπαράταξης είναι η εύκολη και γρήγορη πρόσβαση Ελληνοκυπρίων πελατών τους σε πρατηριούχους στα κατεχόμενα. Και είναι όντως πραγματικό πρόβλημα γι’ αυτούς, διότι η πρακτική αυτή ακολουθείται από χιλιάδες πολίτες.
Σε μια κοινωνία όμως που προάγει τη διεκδίκηση του κέρδους πάση θυσία, ποιος είναι αυτός που θα επικαλεστεί το συμφέρον των πρατηριούχων για να πείσει ότι πρέπει να εμποδιστούν να δουν το δικό τους συμφέρον όσοι προσβλέπουν σε φθηνότερα καύσιμα, διότι θέλουν και αυτοί να διεκδικούν οικονομικό όφελος πάση θυσία;
Άλλωστε, το φαινόμενο είναι εκτεταμένο και δεν αφορά μόνο τα καύσιμα. Και ελαστικά αυτοκινήτων προτιμούν πολλοί να αλλάζουν στα κατεχόμενα. Και εξαρτήματα οχημάτων παντός είδους. Και εργαλεία. Και λάστιχα ποτίσματος και γεωργικά χρεώδη κάποιοι γεωργοί. Και κάποια είδη τροφίμων. Πριν το ΓεΣΥ θυμάστε που κατακλύζονταν τα φαρμακεία στην κατεχόμενη Λευκωσία και αλλού για φθηνότερα φάρμακα; Σήμερα είναι πολλοί που καταφεύγουν σε Τουρκοκύπριους οδοντογιατρούς, γιατί οι υπηρεσίες τους προσφέρονται σε χαμηλότερες τιμές, για διάφορους λόγους. Και όσο πιο εξειδικευμένη είναι η υπηρεσία που αναζητά ο πελάτης, τόσο μεγαλύτερο το οικονομικό του όφελος.
Ίσως είναι θέμα χρόνου να ελκύσει και η αγορά ακινήτων στα κατεχόμενα πολλούς Ελληνοκύπριους. Και μέχρι να δεήσουν Κυβέρνηση και Βουλή να αποφασίσουν τι θα κάνουν για φθηνότερη ιδιοκατοίκηση και ενοικίαση για τους ιθαγενείς, ίσως οι πρατηριούχοι να χρειαστεί να διαδηλώνουν στο οδόφραγμα του Αγίου Δομετίου παρέα με ιδιοκτήτες ακινήτων, ντιβέλοπερς, μεσίτες, εργολάβους, πωλητές υλικών οικοδομής.
Κι αν νομίζουμε πως είναι δυνατή η επιστροφή στην προ 2004 (προ κανονισμού ΕΕ) εποχής, μάλλον πάλι πέφτουμε έξω.
