Είναι μια από τις αδυναμίες του Προέδρου μας. Όταν αρχίζει να μιλά μπροστά σε κάμερες δεν μπορεί να σταματήσει. Φυσικά, θα έπρεπε να μας ευχαριστεί αυτό, διότι δείχνει να είναι υπέρ της διαφάνειας. Να τα λέει όλα να τα γνωρίζει ο λαός.
Πολλές φορές, όμως, δείχνει να λέει πράματα που μόνο την επικοινωνιακή τακτική εξυπηρετούν. Σε βαθμό που κάνουν και τον άσπονδο φίλο του, Αβέρωφ Νεοφύτου, να τα αρπάζει και να δηλώνει με βαριά καρδιά ότι «βιώνουμε μια αδιανόητη ελαφρότητα, μια εμφανή έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα και τον γνωστό “μικρομεγαλισμό” της προεδρίας της Δημοκρατίας μας». Της προεδρίας, λέει, αντί του Προέδρου προσωπικά για λόγους ευγενείας. Κι αυτό επειδή την Κυριακή ο Πρόεδρος δεν αρκέστηκε στον μικρό ρόλο που αναλογεί στην Κύπρο σε μια γειτονιά που φλέγεται, ήθελε να δώσει και την εντύπωση ότι αποκτήσαμε αίφνης πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ακόμα κι αν «μας ζητήθηκε από το Ιράν να μεταφέρουμε κάποια μηνύματα στο Ισραήλ», τι εξυπηρετεί η δημοσιοποίηση; Το είπε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης για να δείξει ότι είμαστε σημαντικοί, πρωταγωνιστές στο θρίλερ της Μέσης Ανατολής. Και το είπε πριν καν μιλήσει με τον Νετανιάχου. Θα μιλούσε εντός της ημέρας, είπε, διότι ήταν προγραμματισμένο να μιλήσει την προηγούμενη «αλλά λόγω της έκρυθμης κατάστασης δεν μπορούσε να γίνει». Αλλά, την προηγούμενη, με την έκρυθμη κατάσταση, ο Νετανιάχου μιλούσε με άλλους παίκτες, όπως με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, που δεν είχε μηνύματα από το Ιράν να του μεταφέρει.
Ακολούθησε η διάψευση από το Ιράν, ότι δεν ζήτησε από καμιά τρίτη χώρα να μεταφέρει μηνύματα στο Ισραήλ και πήγε του βρόντου ο επικοινωνιακός μικρομεγαλισμός μας, που λέει κι ο Αβέρωφ. Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι ο υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κόμπος, που φαίνεται πως απέκτησε σημαντικές προσβάσεις σε διπλωματικό επίπεδο, μίλησε τηλεφωνικά την Παρασκευή όταν ξέσπασε η κρίση, με τους ομολόγους του στην περιοχή (Ισραήλ, Ιράν, Παλαιστίνη, Αίγυπτο, Ομάν, Μπαχρέιν, Λίβανο, Ιράκ και Ιορδανία) και ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν, Αμπάς Αραγκτσί, του ζήτησε να μεταφέρει η Κύπρος ως κράτος μέλος, στην ΕΕ την ανάγκη να πιέσει το Ισραήλ να τερματίσει τις επιθέσεις.
Αυτό είναι λογικό και αναμενόμενο και στα μέτρα του ρόλου μας στην περιοχή. Το έγραψε και η κυβερνητική πύλη του Ιράν dolat.ir η οποία δημοσίευσε τα περί τηλεφωνικής επικοινωνίας του Ιρανού υπουργού Εξωτερικών με τον Κωνσταντίνο Κόμπο, σημειώνοντας ότι ο Ιρανός υπουργός ζήτησε από την κυπριακή κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλίες και να μεταφέρει μήνυμα σε ευρωπαϊκές χώρες ώστε «να σταματήσουν τα εγκλήματα και οι βάρβαρες επιθέσεις».
Αλλά, από πού ως πού να μας ζητηθεί να μεταφέρουμε μηνύματα από το Ιράν στο Ισραήλ την ημέρα που αντάλλασσαν πυραύλους; Χτες, για παράδειγμα, το Reuters μετέδιδε ότι το Ιράν ζήτησε από το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία και το Ομάν να πιέσουν τον Τραμπ για να πιέσει αυτός το Ισραήλ για άμεση κατάπαυση του πυρός.
Για να εξηγούμαστε, ο ρόλος της Κύπρου στην περιοχή αναβαθμίστηκε πολύ από Χριστοδουλίδη και Κόμπο. Τόσο η εξωτερική πολιτική, όσο και η ιδιότητα του κράτους μέλους της ΕΕ, του μόνου στην περιοχή, αναβάθμισαν την Κυπριακή Δημοκρατία και δεν είναι πλέον ένα αδιάφορο κράτος χωρίς ρόλο. Αλλά, δεν είμαστε πρωταγωνιστές. Οι υπερβολές εσωτερικής κατανάλωσης δεν βοηθούν ούτε τον Πρόεδρο, ούτε την Κύπρο.
«Έχουμε ένα ρόλο στην περιοχή. Τι χαρακτηρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία; Την Κυπριακή Δημοκρατία τη χαρακτηρίζει το γεγονός ότι μιλά με όλες τις χώρες της περιοχής», έλεγε ο Πρόεδρος, μαζί με τα άλλα, στη δήλωση του μικρομεγαλισμού. Αυτό αρκεί. Να το αξιοποιήσουμε χωρίς να λέμε αχρείαστα παραμύθια. Δεν είναι μεταξύ μας που τα λέμε, μας ακούνε και οι άλλοι.
