Είτε τον συμπαθεί κανείς για στρατηγικούς και μόνο λόγους, είτε τον αντιπαθεί για τα εγκλήματα στη Γάζα, πρέπει να παραδεχθεί ότι η επίσκεψη του Πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου στην Ουάσιγκτον ήταν ένας πολιτικός και διπλωματικός θρίαμβος. Είχα την τύχη ως διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο, να καλύψω και να «ζήσω» εκ του σύνεγγυς τις συναντήσεις του με τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, τους υπουργούς Άμυνας και Εξωτερικών και άλλους σημαντικούς αξιωματούχους.
Συνοδευόταν, όπως πάντα, από τη σύζυγό του και τους συμβούλους του στα θέματα άμυνας και ασφάλειας, οι οποίοι διατηρούν εξαιρετικές σχέσεις με τους Αμερικανούς ομολόγους τους, στη γενικότερη προσπάθεια για να βοηθήσουν την πατρίδα τους. Είναι παθιασμένοι και παίζουν απόλυτα τους ρόλους τους, όπως αποδείχθηκε από τις ενημερώσεις που έγιναν. Και δεν αφήνουν να πέσει τίποτα κάτω, ιδιαίτερα αν είναι εναντίον του εβραϊκού κράτους. Απαντούν αμέσως σκληρά.
Υποστηρίζονται από μία μυστική υπηρεσία που δεν υπάρχει άλλη στον κόσμο -ακόμα και ο αρχηγός της CIA κομπλεξαρίστηκε απέναντι της. Φοβάμαι ότι θα μπορούσαν να παρακολουθούν ανθρώπους -αν υπήρχαν- ακόμα στο φεγγάρι. Στο πλαίσιο της επίσκεψης ακούσαμε ότι πιθανότατα δρουν ακόμα στο Ιράν.
Έχω καταγράψει πολλές φορές τη θέση μου: ότι ενώ δέχομαι πως το Ισραήλ προκλήθηκε από την τρομοκρατική Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, στη συνέχεια ξεπέρασε ακόμα και κάθε όριο εκδίκησης. Διότι πλέον σκοτώνονται άμαχοι, γυναίκες και παιδιά.
Ακούσαμε να επαναλαμβάνεται το …«όραμα» του Πρωθυπουργού του Ισραήλ για τη νέα Λωρίδα της Γάζας. Και το ακούσαμε να λέγεται με ένα στυγνό τρόπο. Δυστυχώς το ίδιο «όραμα» έχει και ο Πρόεδρος της Αμερικής καθώς το σχέδιο για να μετατραπεί δήθεν σε Ριβιέρα ανήκει στον γαμπρό του κ. Τραμπ. Ο κ. Κούσνερ, που επενδύει προκλητικά πολλά εκατομμύρια δολάρια και στην Αλβανία, είχε περιγράψει την απαράδεκτη ιδέα του σε ομιλία στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.
Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου είπε σε μία στιγμή ότι όσοι Παλαιστίνιοι θέλουν να φύγουν …μπορούν να το κάνουν! Και όσοι θέλουν να μείνουν αυτό θα γίνει υπό προϋποθέσεις. Η αμερικανική πλευρά αποδέχθηκε βέβαια το ισραηλινό αίτημα να περάσουν στα Ιεροσόλυμα τα θέματα ασφάλειας στη Λωρίδα της Γάζας. Κανονική κατοχή. Δυστυχώς οι νικητές αποφασίζουν και οι ηττημένοι είτε αποδέχονται, είτε αποφασίζουν να αντισταθούν. Είναι απορίας άξιον γιατί ο Πρόεδρος Τραμπ και ο Νετανιάχου πραγματικά πιστεύουν ότι θα τελειώσει ο πόλεμος. Θα δεχθούν οι Παλαιστίνιοι αυτή τη «ρύθμιση»; Εκτός εάν έχουν πουλήσει τους Παλαιστίνιους οι Άραβες και δεν το πήραμε χαμπάρι.
Τούτων λεχθέντων, εμείς φυσικά δεν είμαστε εκλεγμένοι αξιωματούχοι να παίρνουμε αποφάσεις. Είμαστε πολίτες που σκεφτόμαστε πρώτα με το συναίσθημα. Οπότε, αν φορούσαμε τα παπούτσια του Πρωθυπουργού της Ελλάδας και του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα ήμασταν ευτυχείς με τον θρίαμβο του Νετανιάχου στην Ουάσιγκτον.
Διότι «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου», και επειδή τούτη η αμερικανική κυβέρνηση «βλέπει» στρατηγικά τον διάδρομο από το Ισραήλ μέσω της Κύπρου προς την Ελλάδα. Δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπει την Τουρκία. Όχι, δεν υπάρχει κάτι τέτοιο στον ορίζοντα. Αλλά θέλει να τσουβαλιάσει όλους υπό το πέπλο του κ. Τραμπ και ας είναι φίλοι και εχθροί. Πόσο θα ισορροπεί ο Αμερικανός Πρόεδρος σε αυτό το νέο δόγμα, είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο. Διότι αν δεν πετύχει θα καταρρεύσει όλη η στρατηγική.
Εντάθηκαν, στο μεταξύ μετά την επίσκεψη του Νετανιάχου στις ΗΠΑ οι κουβέντες για μία αντιπαράθεση της Τουρκίας με το Ισραήλ μέσα στη Συρία. Ο «μεθυσμένος» -από τη δόξα της νίκης κατά του Ιράν- Ισραηλινός Πρωθυπουργός μπορεί να διεγείρεται με τη σκέψη και μόνο, αλλά μία σύγκρουση των δύο αυτών ισχυρών χωρών θα προκαλέσει περιφερειακή αναταραχή κάτι που αποκλείει διά ροπάλου ο Πρόεδρος Τραμπ…
Ευρισκόμενος στην Ουάσιγκτον ο Νετανιάχου εκμεταλλεύθηκε την ευκαιρία για να κακολογήσει -δικαιολογημένα θα έλεγα- την κατοχική δύναμη και τον ισλαμιστή Ερντογάν. Έκανε αναφορές σε όλες τις συναντήσεις του για τον τουρκικό αναθεωρητισμό και για ένα ηγέτη που δεν σέβεται τις συμφωνίες που υπογράφει.
Σύμφωνα δε με πληροφορίες, την Τετάρτη σε συνάντηση με ηγέτες των Αμερικανο-Εβραίων και των Ευαγγελιστών στο Blair House, έδωσε εντολή να αποτραπεί με κάθε τρόπο, μέσω του Κογκρέσου, η πώληση των αμερικανικών F-35 στην Τουρκία. Είναι μία πολύ ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια αυτή, που καλύπτει τις κυπριακές και τις ελληνικές ανησυχίες.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Ο Εισαγγελέας και ο Βοηθός Εισαγγελέας της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να παραιτηθούν, όχι μόνο επειδή δεν τους εμπιστεύεται πλέον κανένας στο νησί, αλλά και επειδή δεν αποδίδουν Δικαιοσύνη. Δρουν και αντιδρούν δικτατορικά, αποφασίζουν και διατάζουν και βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία: Να προστατεύουν τους ισχυρούς πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες και να φροντίζουν ώστε να μένουν ατιμώρητοι όλοι. Ειδικά ο δεύτερος, ο Σάββας Αγγελίδης, έχει και άλλα θέματα όταν δικηγορούσε, πέραν της καταδίκης της Κύπρου από τον ΕΔΑΔ. Ειλικρινά δεν μπορώ να αντιληφθώ πως σκέφτεται ο άνθρωπος. Ρεζιλεύτηκε η Κύπρος με τις αποφάσεις του, και αυτός θεωρεί ακόμα, λανθασμένα πάντως, ότι αποφάσισε ορθά. Η κυβέρνηση πρέπει να βρει τον τρόπο να αντικαταστήσει και τους δύο. Τι σημαίνει δεν μπορεί; Το ζητά σύσσωμη η κοινωνία. Θα μου πείτε: Μα αντιστέκεται η «σιδηρά κυρία» του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ). Είναι από τις περιπτώσεις που οι άνθρωποι λέμε τη φράση «θού, Κύριε, φυλακήν τώ στόματι μου».
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Άστραψε και βρόντηξε η γνωστή κυρία του ΟΠΕΚ για το σχόλιο μου της περασμένης Κυριακής και έδειξε το μίσος της για τον πρώην γερουσιαστή, Ρόμπερτ Μενέντεζ, ο οποίος σε όλη την πολιτική του καριέρα υποστήριξε με πάθος την Κύπρο και την Ελλάδα. Η εν λόγω κυρία δεν μπορεί να χωνέψει ακόμα ότι ο Μενέντεζ πολέμησε τον εκλεκτό της, τον ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν και την κατοχική δύναμη Τουρκία. Η καταδίκη του, όπως υποστήριξε ο ίδιος, οφείλεται στο μίσος των πρώην Προέδρων Μπάρακ Ομπάμα και Τζο Μπάιντεν, επειδή αντιστάθηκε στις πολιτικές τους για το Ιράν, την Κούβα και άλλα διεθνή προβλήματα. Τον πιστεύουμε; Μα φυσικά…
Σημειώνω ότι οι ανακριτές ερεύνησαν τη σχέση του γραφείου του με την Ελληνοαμερικανική Κοινότητα και δεν βρήκαν τίποτα το μεμπτό. Διότι οι ομογενείς μας παίζουν πάντα νόμιμα το πολιτικό παιγνίδι και δεν κάνουν τις γνωστές βρομοδουλειές των Τούρκων.
Για τον ΟΠΕΚ, θα επαναλάβω μία φράση από το προηγούμενο σχόλιο: Θυμάμαι τις κουβέντες μας με τον Γιάννο Κρανιδιώτη, που ήταν ένας άδολος πατριώτης και αγωνιζόταν με πάθος για την Κύπρο. Σίγουρα δεν θα υιοθετούσε, αν ζούσε, τις απαράδεκτες θέσεις του ΟΠΕΚ για το Κυπριακό. Δεν θα υποστήριζε ποτέ την παράδοση του νησιού στην κατοχική Τουρκία δια της φιλοτουρκικής Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας…
