Τελικά, ο θόρυβος με την αστυνομικό που απείλησε στο διαδίκτυο την ενεργό πολίτη Νικολέττα Τσικκίνη, έγινε επειδή η αστυνομικός ήταν μέλος της ΚΥΠ; Δηλαδή, αν δεν ήταν της ΚΥΠ αλλά της Τροχαίας ή της ΥΚΑΝ θα ήταν εντάξει;

Διότι, αυτή η εικόνα δόθηκε. Ακόμα και στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που χθες έγινε μεγάλη συζήτηση για το ζήτημα. Η Νικολέττα Τσικκίνη είναι δραστήρια στα κοινωνικά δίκτυα και κάνει σκληρή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Σε μια από τις αναρτήσεις της εμφανίστηκε μια απειλή. Κάποια κυρία, επώνυμα, την απείλησε να κλείσει το στόμα της αλλιώς θα βγάλει τα άπλυτά της στη φόρα.

Όταν η κ. Τσικκίνη διαπίστωσε ότι αυτή που την απειλούσε είναι αστυνομικός και μάλιστα υπηρετεί στην ΚΥΠ, δεν φοβήθηκε (μάλλον δεν θα έχει άπλυτα για να τρομοκρατηθεί) και την κατάγγειλε. Και δημοσίως αλλά και με επιστολή του δικηγόρου της στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής.

Με το σάλο που προκλήθηκε, η ΚΥΠ έστειλε πίσω στην Αστυνομία την κυρία η οποία ήταν εκεί αποσπασμένη. Αλλά έκλεισε έτσι το ζήτημα; Η βαρύτητα της απειλής της είναι ίδια, είτε είναι στην ΚΥΠ, είτε σε άλλο πόστο. Διότι είναι αστυνομικός. Έχουμε που έχουμε όλους τους βαρεμένους που απειλούν και βρίζουν μέρα νύχτα στο διαδίκτυο, αλλά να το κάνει αστυνομικός; Και ούτε γάτα, ούτε ζημιά; Ποιο μήνυμα στέλνει η ηγεσία της Αστυνομίας και το υπουργείο Δικαιοσύνης; Ότι μπορεί να απειλεί από όποιο άλλο πόστο θέλει, φτάνει να μην είναι της ΚΥΠ;

Προσπερνούν πολύ εύκολα το γεγονός ότι η απόπειρα εκφοβισμού προέρχεται από κρατικό όργανο με εξουσία. Είναι πολύ πιο σοβαρό, όμως. Δεν επιτρέπεται αστυνομικός να επιτίθεται σε πολίτη επειδή δεν του αρέσουν οι απόψεις του και να εξαπολύει εναντίον του απειλές. Διότι εκμεταλλεύεται σε βάρος του πολίτη την εξουσία που του εκχωρεί το κράτος για να υπηρετεί τον πολίτη. Χρησιμοποιεί αυτή την εξουσία σε μια προσωπική του διαφορά εκφοβιστικά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση σε μια διαφορά απόψεων. Κι αυτό λέγεται κατάχρηση εξουσίας.

Οφείλει η Πολιτεία να τερματίσει με αυστηρότητα τέτοια φαινόμενα. Αλλιώς θα γίνουμε ζούγκλα. Είναι σχεδόν αδύνατο να βάλει φραγμό στους βαρεμένους που βρίζουν και απειλούν μέρα νύχτα όποιον δεν τους αρέσουν οι απόψεις του, αλλά μπορεί να το κάνει στην Αστυνομία, τουλάχιστον. Και σε όλη την κρατική μηχανή όπου ενδεχομένως κρατικοί λειτουργοί να χρησιμοποιήσουν την εξουσία τους για να εκφοβίσουν πολίτες. Υπάρχουν πολλά τέτοια πόστα στο Δημόσιο. Φαντάσου, δηλαδή, ένας λειτουργός του Φόρου Εισοδήματος να γράφει κάτω από ανάρτηση πολίτη: Σταμάτα να μιλάς αλλιώς θα κάνω τη φορολογική σου ζωή ποδήλατο.

Όταν μιλάμε, λοιπόν, για απειλές από ένα μέλος της Αστυνομίας είναι ευρύτερο το πρόβλημα, δεν υφίσταται επειδή ήταν μέλος της ΚΥΠ κι επειδή απομακρύνθηκε από την ΚΥΠ λύθηκε το πρόβλημα. Η Πολιτεία οφείλει να διερευνήσει ειδικά αυτή την υπόθεση και να πάρει τα μέτρα της, να υπάρξει λογοδοσία και αναλογική τιμωρία. Για να στείλει το μήνυμα ότι δεν κινδυνεύει ο πολίτης, ούτε από αστυνομικούς, ούτε από άλλους, όταν εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του. Και προπάντων επώνυμα.

Ακόμα και στο χάος των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, η ελεύθερη έκφραση απόψεων, όσο ακραίες κι αν είναι, πρέπει να προστατεύονται. Φυσικά, χρειάζεται μεγάλη δύναμη σε ατομικό επίπεδο για να ανέχεσαι την αντίθετη άποψη. Και δεν φημιζόμαστε ως κοινωνία ούτε για την ανοχή μας, ούτε για τη μόρφωση μας. Γι΄ αυτό και είναι πολύ επικίνδυνα τα ΜΚΔ στα χέρια μας. Αλλά η Πολιτεία είναι τη δημοκρατία που προστατεύει όταν προστατεύει ακόμα και την πιο σκληρή κριτική. «Το κρίσιμο σημείο είναι εάν αυτό που εκφράζει το άτομο συνιστά παράνομη πράξη», όπως είπε στη Βουλή εκ μέρους της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου, η Αλεξία Κουντούρη. Και για το τι συνιστά παράνομη πράξη στο διαδίκτυο υπάρχουν αποφάσεις και νομοθεσίες.