Πέρασαν κάποιες μέρες από τη δημόσια συζήτηση, με επίκεντρο τα τελευταία έργα του ζωγράφου και εκπαιδευτικού Γιώργου Γαβριήλ, που την καθόρισε κυρίως η αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων…Και τι καλό μένει τώρα που κατακάθισε ο κουρνιαχτός της εξοντωτικής κομματικής σύγκρουσης; Προσωπικά συγκρατώ μόνο το έστω αδύναμο «συγνώμη λάθος» του καλλιτέχνη στον βουλευτή, για το κολάζ που του απέδωσε. Ήταν μια ήρεμη μικρή στιγμή αναστοχασμού, μέσα στον θορυβώδη καταιγισμό των αλάνθαστων βεβαιοτήτων…
Κατά τα άλλα, έντονη είναι η αίσθηση της ματαιότητας και η απογοήτευση, από τις σκληρές αλληλοκατηγορίες. Πολύ περισσότερο γιατί στο όνομα της υπεράσπισης της ελευθερίας του λόγου και της τέχνης, ακούστηκαν και γράφτηκαν εκφράσεις για «αίσχη και φτηνό εντυπωσιασμό», για «αηδία και εμετό», για «χυδαιότητα», για «τραμπουκισμούς, προπηλακισμούς και εκφοβισμούς»…
Όλη αυτή η…εμπνευσμένη ρητορική της βίας, με παρέπεμψε στον Ελβετό ψυχίατρο και ψυχοθεραπευτή Καρλ Γιουνγκ (Carl Jung 1875-1961) ένα από τους θεμελιωτές της σύγχρονης ψυχολογίας, συνεργάτη του «πατέρα» της ψυχανάλυσης Sigmund Freud. Όπως μου ανέφερε φίλη ψυχολόγος που γνωρίζει το έργο του, «ένα από τα ωραία που είπε ο Καρλ Γιουνγκ, είναι ότι ο καθένας από εμάς, έχει ένα κομμάτι που είναι στη σκιά, πάνω στο οποίο προβάλλουμε ό,τι αρνητικό – τον «άλλο». Αλλά στην ουσία, προβάλλουμε εκείνο που είμαστε εμείς και δεν μπορούμε να δούμε καθαρά.
Ό,τι σε ενοχλεί για τον άλλο, πρέπει να το προσέξεις, γιατί λέει για σένα κάτι σημαντικό. Με άλλα λόγια, συχνά βλέπουμε στον αντίπαλο, δικά μας λάθη (όπως το ίδιο κάνει και αυτός) και μάλιστα εξογκωμένα, παρατραβηγμένα και υπερβολικά κι αυτή η ψυχολογική «ανάγκη», γίνεται επικίνδυνη σε περιόδους κρίσης». Στην προκειμένη περίπτωση, αυτή η ψυχολογική ανάγκη ικανοποιείται καλά καμουφλαρισμένη κάτω από τον μανδύα του πολιτικού διαλόγου. Όμως ο πολιτικός διάλογος σε μια δημοκρατία, κάνει χώρο και για τον άλλο – δεν τον ισοπεδώνει, δεν τον απαξιώνει, δεν τον αποξενώνει.
*Σημειώνεται ότι το κείμενο γράφτηκε λίγες ώρες πριν τη ρίψη κροτίδων στο σπίτι του Γιώργου Γαβριήλ την περασμένη Πέμπτη.
* Στη φωτογραφία μια…διάσημη πολυεθνική παρέα ψυχιάτρων, ψυχαναλυτών και ψυχοθεραπευτών στο Clark University των ΗΠΑ το 1909. Καθήμενοι από αριστερά ο Αυστριακός νευρολόγος και «πατέρας» της ψυχανάλυσης Sigmund Freud, ο Αμερικανός ψυχολόγος G. Stanley Hall, ο Ελβετός ψυχίατρος και ψυχοθεραπευτής Carl Jung. Όρθιοι πίσω ο Αμερικανο-Αυστριακός ψυχίατρος Abraham Brill, ο Ουαλός νευρολόγος και ψυχαναλυτής Ernest Jones και ο Ούγγρος ψυχαναλυτής Sándor Ferenczi.
