Στις 18 Δεκεμβρίου 2019 το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε τη δημιουργία του προγράμματος «Κόκκινο Κουμπί», μιας υπηρεσίας τηλεειδοποίησης με 24ωρη κάλυψη η οποία θα προσφέρονταν σε ηλικιωμένους, άτομα με αναπηρίες ή χρόνιες παθήσεις. Δηλαδή, στα άτομα αυτά θα προσφέρονταν ένα φορητό κουμπί, το οποίο θα μπορούν να πατήσουν σε περίπτωση ανάγκης, ειδοποιώντας ανά πάσα στιγμή το Συντονιστικό Κέντρο Διαχείρισης Κλήσεων για να σπεύσει βοήθεια. Ένα σπουδαίο πρόγραμμα, το οποίο θα λειτουργεί ως δίχτυ ασφαλείας για ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, προστατεύοντας τις από απρόοπτα, ατυχήματα και κακοποιήσεις.
Ένα χρόνο αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2020, συγκλονίζει το παγκύπριο η είδηση θανάτου ενός 84χρονου από τη Λεμεσό, ο οποίος βρισκόταν πεσμένος και ανήμπορος στο πάτωμα του σπιτιού του για τρεις ημέρες. Ο ηλικιωμένος εντοπίστηκε από μέλη της Αστυνομίας, όταν μετά από σχετική πληροφορία, μετέβησαν στην πολυκατοικία που διέμενε και έσπασαν την πόρτα. Ο 84χρονος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αλλά τελικά ξεψύχησε.
Παρά την πανηγυρική ανακοίνωση της Πολιτείας, για τη δημιουργία υφυπουργείου Καινοτομίας, που ήρθε λίγο μετά και το θάνατο ενός ηλικιωμένου ανθρώπου, εντούτοις, το «Κόκκινο Κουμπί» δεν έχει τεθεί μέχρι σήμερα σε εφαρμογή. Εδώ και 1,5 χρόνο βρίσκεται στην αναμονή, την ίδια στιγμή που αποδεικνύεται ότι είναι ζωτικής σημασίας. Προ ολίγων ημερών και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ενημέρωσης για την Κακοποίηση των Ηλικιωμένων ο πρόεδρος του Παρατηρητηρίου Τρίτης Ηλικίας, Δήμος Αντωνίου, ανέφερε στον «Φ» πληθώρα κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι ηλικιωμένοι.
Ανέφερε ότι πολύ συχνά είναι θύματα λεκτικής, ψυχολογικής και σωματικής κακοποίησης καθώς επίσης και εκβιασμών και παραμέλησης. «Τα περισσότερα περιστατικά κακοποίησης και βίας, εκδηλώνονται στο ίδιο τους το σπίτι, είτε από τις οικιακές τους βοηθούς είτε από τα παιδιά τους είτε άλλα συγγενικά πρόσωπα», είπε και αναφέρθηκε σε περίπτωση ηλικιωμένης που την είχαν δέσει και εγκαταλείψει, με αποτέλεσμα να καταλήξει στο νοσοκομείο.
Είπε ακόμη ότι ηλικιωμένοι πέρα από τη βία, δέχονται εκβιασμούς και απειλές αν δεν προσφέρουν χρήματα ή μέρος της σύνταξής τους. Κάποιοι τυγχάνουν τρομερής εκμετάλλευσης. Κάποιοι αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους. Η Πολιτεία οφείλει να τους προστατέψει εμπράκτως, διότι είναι ξεκάθαρο πως οι εξαγγελίες δεν αρκούν για να σώσουν έναν άνθρωπο. Η Πολιτεία που κωφεύει και αδρανεί, που δεν προλαμβάνει και δεν καταπολεμά την κακοποίηση, που αδιαφορεί, που αφήνει ηλικιωμένους δεμένους ή πεσμένους στο πάτωμα είναι ένοχη! Τη βαραίνουν θάνατοι και βασανιστήρια.
