Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι 

Ένας τίμιος εφοριακός, αν και δυσκολεύεται να ζήσει την οικογένειά του, όχι μόνο αρνείται να διαφθαρεί παρά τις ευκαιρίες που του προσφέρονται, αλλά βρίσκει και τον μπελά του του όταν κάνει απλά τη δουλειά του.
“Για να ζήσεις σήμερα σαν άνθρωπος χρειάζεσαι τριάντα χιλιάρικα (σ.σ. δραχμές), αλλά για να βγάλεις τριάντα χιλιάρικα ζεις σαν άνθρωπος;” αναρωτιέται σε κάποια στιγμή ο απελπισμένος μεροκαματιάρης του Βέγγου, σ’ αυτή την πικρή κοινωνική σάτιρα του Θόδωρου Μαραγκού που τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο φεστιβάλ του Σαν Ρέμο. Από τη μια η ακρίβεια, η ανεργία, η φοροδιαφυγή κι από την άλλη η κρατική αναλγησία, η γραφειοκρατία και η διαφθορά συνθέτουν την Ελλάδα της μεταπολίτευσης, ένα φυσικό «θέατρο του παραλόγου» όπου οι ταλαίπωροι ήρωες προσπαθούν να επιβιώσουν. Ο Βέγγος έπαιζε το τίμιο ανθρωπάκι και στον ύπνο του, δεν μπορούμε να φανταστούμε άλλον σε τέτοιου είδους ρόλους από τον “καλό μας άνθρωπο”. Μ.Ν.