Βουλευτικές με το βλέμμα σε Προεδρικές- To μεγάλο στοίχημα

Η επόμενη μέρα της σημερινής εκλογικής αναμέτρησης είναι καυτή πατάτα για όλους όσους θέλουν να έχουν και λόγο και ρόλο στα της Κυπριακής Πολιτείας. Ο νέος εκλογικός χάρτης, όπως θα διαμορφωθεί από απόψε το βράδυ, προδιαγράφει και το πολιτικό σκηνικό της χώρας, με ορίζοντα ασφαλώς το 2023 και τις προεδρικές εκλογές. Οι κομματικές ισορροπίες εντός Βουλής θα καθορίσουν τους άξονες πάνω στους οποίους θα κινηθούν οι πολιτικές δυνάμεις τόσο εντός του νομοθετικού σώματος μέχρι τις προεδρικές εκλογές, όσο και εκτός αυτού σε ό,τι αφορά το στήσιμο των γεφυρών -ήδη έχουν αρχίσει να οικοδομούνται σκηνικά για συνεργασίες.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΤΟΥ 2021

Το σημερινό αποτέλεσμα, θα καθορίσει τη θέση ισχύος του καθενός στο παιχνίδι της επόμενης μέρας και τις κινήσεις που θα γίνουν. Παράλληλα όμως, η σύνθεση της νέας Βουλής όπως θα διαμορφωθεί από το σημερινό αποτέλεσμα, προδιαγράφει μια μεγάλη πρόκληση που θα έχουν να διαχειριστούν, όχι μόνο η Κυβέρνηση και το κυβερνών κόμμα, αλλά και τα παραδοσιακά κόμματα της αντιπολίτευσης. Στο τέλος της ημέρας, μια Βουλή- Βαβέλ κανένα δεν ευνοεί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τι απαιτείται για να γίνουμε δεκτοί στα εκλογικά κέντρα

Στον δρόμο για τις Προεδρικές

Η επόμενη μέρα των βουλευτικών εκλογών σηματοδοτεί ουσιαστικά και την έναρξη της προεκλογικής περιόδου για τις προεδρικές εκλογές, με μικρό ενδιάμεσο σταθμό τις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Είναι προφανές τόσο από τις κινήσεις που έγιναν το προηγούμενο διάστημα, όσο και από τον πολιτικό λόγο της προεκλογικής περιόδου ότι ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ προετοιμάζουν το έδαφος για τη δημιουργία ενός πόλου για τις Προεδρικές εκλογές, με το καθένα  από τα δύο κόμματα, ωστόσο, να θέλει να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Άντρος Κυπριανού μιλά για την προοδευτική αλλαγή που μόνο με ένα ισχυρό ΑΚΕΛ μπορεί να γίνει πραγματικότητα, καλώντας τον κόσμο της Αριστεράς να στείλει μήνυμα στην Κυβέρνηση ότι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος από την άλλη, τονίζει διαρκώς ότι η αλλαγή θα προκύψει μέσα από ένα ισχυρό ΔΗΚΟ, ζητώντας από τους ψηφοφόρους ρόλο ρυθμιστή. Ρόλος, ο οποίος ασφαλώς δεν θα περιοριστεί μόνο εντός Βουλής, αλλά και στο πλαίσιο των όποιων διεργασιών προκύψουν για τις Προεδρικές εκλογές. 

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος παρακολουθεί τις κινήσεις των δύο άλλων κομματικών αρχηγών, γνωρίζει ότι μια πρωτιά σήμερα για τον ΔΗΣΥ με όσο το δυνατό διατήρηση των ποσοστών θα αποτελεί νίκη και για τον ίδιο και για το κόμμα, διατηρώντας το ρόλο του βασικού παίχτη του παιχνιδιού ενόψει της συνέχειας. Μιας συνέχειας που στην Πινδάρου αναγνωρίζουν ότι δεν θα είναι εύκολη, σε ό,τι αφορά το Κυπριακό όπως και την εσωτερική διακυβέρνηση. Αντιλαμβάνονται ότι έχουν κόστος από τη διαχείριση της εξουσίας για δεύτερη πενταετία, υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και με έντονη την επιρροή κι από εξωγενείς παράγοντες όπως η πανδημία και οι επιπτώσεις της. Ο συναγερμικός πρόεδρος σήκωσε στους ώμους του κατά κύριο λόγο την προεκλογική εκστρατεία για τις βουλευτικές επενδύοντας στον κομματικό πατριωτισμό του συναγερμικού εκλογικού σώματος όπως και στην κινητοποίηση των μετριοπαθών ψηφοφόρων που απομακρύνθηκαν και δυσφορούν βασικά για την καυτή πατάτα της διαφθοράς. Βασικό ζητούμενο να διατηρηθεί στον πρωταγωνιστικό ρόλο στο κομματικό σκηνικό.

Τα σενάρια της κάλπης και η Βουλή της πολυφωνίας

Η αποτύπωση των προθέσεων του εκλογικού σώματος από όλες τις έρευνες δημοσκοπήσεων που έχουν δει το φως των δημοσκοπήσεων αφήνει ανοικτό το σενάριο μιας Βουλής με τον μεγαλύτερο αριθμό κομμάτων που είχε μέχρι τώρα. Δεν αποκλείεται δηλαδή από το αποτέλεσμα της σημερινής μέρας να προκύψει  αύριο μια Βουλή των εννέα ή και περισσοτέρων κομμάτων.  Το σενάριο αυτό μπορεί να μην είναι το πιθανότερο, δεν είναι όμως πολύ απομακρυσμένο, καθώς έξι κόμματα έχουν σίγουρα εξασφαλισμένη κοινοβουλευτική παρουσία και τουλάχιστον τρεις κομματικοί συνδυασμοί διεκδικούν είσοδο στη Βουλή. Συγκεκριμένα, εκτός των ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Οικολόγων και ΕΛΑΜ που έχουν «κλειδωμένη» τη θέση τους στη νέα Βουλή, την πόρτα του νομοθετικού σώματος «χτυπούν» με αξιώσεις η Δημοκρατική Παράταξη του Μάριου Καρογιάν, η οποία εύκολα ή δύσκολα αναμένεται ότι εξασφαλίσει την είσοδο της στο Νομοθετικό Σώμα. Απ’ εκεί και πέρα, η Αλληλεγγύη και η Αλλαγή Γενιάς «ακροβατούν» σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις μεταξύ των κοινοβουλευτικών εδράνων και της μη εισόδου στη Βουλή. Πιο πίσω αλλά με πολύ λιγότερες πιθανότητες και το Κόμμα των Κυνηγών (ΚΕΚΚ).

Κοινοβούλιο Βαβέλ

Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου αναφέρεται συχνά στο δίλημμα περί μίας Βουλής Βαβέλ. Η αναφορά του ασφαλώς στοχεύει κυρίως στη συγκράτηση ψήφων διαμαρτυρίας των ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ προς μικρότερα κόμματα ή τη συρρίκνωση της αποχής καθώς το κυβερνών κόμμα καταγράφει δυσκολίες στη συσπείρωση. 

Πέραν όμως από αυτό, η είσοδος στη Βουλή πολλών μικρών κομματικών σχηματισμών που θα έχει ως συνεπακόλουθο τη δημιουργία ενός δυσλειτουργικού νομοθετικού σώματος, που δεν ευνοεί κανένα. Οι αναφορές Άντρου Κυπριανού ότι «χωρίς δυνατό ΑΚΕΛ, αλλαγή δεν μπορεί να γίνει», αποτελούν κάλεσμα συσπείρωσης και περιορισμού των απωλειών του κόμματος προς μικρότερους κομματικούς σχηματισμούς και διεκδίκησης ισχυροποίησης της θέσης του κόμματος της Αριστεράς εντός της Βουλής. Αυτό σημαίνει, λιγότερες εξαρτήσεις από μικρότερα κοινοβουλευτικά κόμματα για τις μάχες εντός κοινοβουλίου. Συν τοις άλλοις, στη ζυγαριά μπαίνουν και ζητήματα που έχουν να κάνουν με κεφάλαια που θα ανοίξουν εντός Βουλής από μικρότερα κόμματα, που θα φέρνουν σε δύσκολη θέση την Εζεκία Παπαϊωάννου. Όπως για παράδειγμα η θέση των Οικολόγων περί οριζόντιας ψηφοφορίας, την οποία σίγουρα αναμένεται ότι θα φέρουν εκ νέου προς έγκριση.

Κάλεσμα για ισχυρό ΔΗΚΟ για ισχυρή αλλαγή απευθύνει καθημερινώς στη διάρκεια της προεκλογικής ο Νικόλας Παπαδόπουλος, ο οποίος τις τελευταίες μέρες ενέταξε στο λόγο του και την αναφορά περί χαμένης ψήφου. Η είσοδος στη Βουλή πολλών μικρών κομματικών σχηματισμών, ασφαλώς αποδυναμώνει αυτό το οποίο επιζητά να διατηρήσει το ΔΗΚΟ στο πολιτικό σκηνικό και αυτό αφορά τον ρυθμιστικό ρόλο που θέλει να έχει εντός Βουλής. Είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, η συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού, ο οποίος εγκρινόταν με την ψήφο του. Άσκησε ασφυκτική πίεση στην Κυβέρνηση με τη θέση για παράδοση των φακέλων των πολιτογραφήσεων στον Γενικό Ελεγκτή και μετά έγκριση του προϋπολογισμού. Η Κυβέρνηση βρήκε τελικά εναλλακτική στη θετική ψήφο άλλων κομμάτων, προκειμένου να συμπληρωθεί ο μαγικός αριθμός «29» βουλευτών για διαμόρφωση πλειοψηφίας στη Βουλή.

Πέραν αυτών όμως, η είσοδος πολλών μικρών κομματικών σχηματισμών, συν της ενδυνάμωσης άλλων, όπως για παράδειγμα του ΕΛΑΜ και των Οικολόγων, σημαίνει αυτόματα και αφαίρεση εδρών από τα μεγαλύτερα κόμματα. Και οι απώλειες δεν θα είναι μόνο από το κυβερνών κόμμα αλλά και από το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ. Ας μην ξεχνάμε ότι σε μία Βουλή των 8 κομμάτων όπως ήταν η απελθούσα, τα πέντε μικρότερα κόμματα είχαν κερδίσει μόνο τις 13 από τις 56 έδρες. ΕΔΕΚ, Συμμαχία Πολιτών και Αλληλεγγύη από 3 και Οικολόγοι, ΕΛΑΜ από 2 έδρες. Στην πορεία μάλιστα, ο Παύλος Μυλωνά μετακόμισε στα έδρανα του ΔΗΚΟ από τη Συμμαχία Πολιτών και η Άννα Θεολόγου, από τη Συμμαχία Πολιτών ανεξαρτητοποιήθηκε. Επιπλέον, η Αλληλεγγύη στην ουσία έμεινε με δύο βουλευτές αφού ο Γιώργος Παπαδόπουλος ήταν μια εντός και μία εκτός λόγω της εκλογικής διαδικασίας για την έδρα της Λεμεσού, μέχρι που τελικά έμεινε εκτός. Κανένα από αυτά τα κόμματα, δεν μπήκε στην 3η κατανομή και κανένα δεν κατάφερε να κερδίσει 4η έδρα.

Ως εκ τούτου, τις υπόλοιπες έδρες μοιράστηκαν τα τρία μεγάλα κόμματα ως εξής:

ΔΗΣΥ 18, ΑΚΕΛ  16, ΔΗΚΟ 9 (στην πορεία έγιναν 10 με τον Μυλωνά και τον τελευταίο χρόνο με 7 μετά την αποχώρηση των Άγγελο Βότση, Μαρίνου Μουσιούττα και Γιώργου Προκοπίου).

Αυτός ο συσχετισμός δυνάμεων, επέτρεπε τη δημιουργία των ανάλογων συμμαχιών στη Βουλή που διασφάλιζαν τη λειτουργικότητα της. Υπενθυμίζεται ότι ποσοστό 7,2% που επιτρέπει είσοδο στην 3η κατανομή εδρών σημαίνει αυτόματα τουλάχιστον 5 βουλευτές στο κόμμα που θα το επιτύχει.

Οι μεταρρυθμίσεις στο περίμενε…

Ένα από τα μεγάλα ζητήματα και προκλήσεις  που θα κληθεί να διαχειριστεί η Κυβέρνηση με τη σύνθεση της νέας Βουλής, είναι ασφαλώς οι μεταρρυθμίσεις που εκκρεμούν. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Δικαιοσύνη, ο εκσυγχρονισμός της Δημόσιας Υπηρεσίας. Αποτελεί ασφαλώς ένα κύριο ερώτημα το πώς θα μπορεί η Κυβέρνηση να λειτουργεί και να υλοποιεί το κυβερνητικό της έργο, έχοντας απέναντι της μια Βουλή εχθρική και με την αντιπολίτευση να μπαίνει ήδη σε προεκλογικούς ρυθμούς ενόψει Προεδρικών εκλογών. Θα μπορούν να επιτυγχάνονται οι συνεργασίες που απαιτούνται; Πόσο νερό στο κρα-σί της θα μπορεί να βάζει η Κυβέρνηση με τον«εμβολιασμό» των κυβερνητικών νομοσχεδίων με προτάσεις άλλων κομμάτων; Αυτά είναι μερικά καίρια ερωτήματα που θα πρέπει Προεδρικό και Πινδάρου να βρουν τις απαντήσεις ενόψει της συνέχειας. Σίγουρα, θα απαιτείται διάλογος και συνεννόηση πριν από κάθε νομοσχέδιο που θα φτάνει στη Βουλή, ούτως ώστε να αποφεύ-γονται φαινόμενα είτε διαρκούς απόρριψης, είτε πολλών τροπολογιών και εν συνεχεία αναπομπών από τον Πρόεδρο.

Τεστ η προεδρία της Βουλής

Η εκλογική διάταξη στη νέα Βουλή, ο αριθμός των εδρών και η συγκρότηση μετώπων για την προεδρία του Νομοθετικού Σώματος, θα είναι το πρώτο τεστ που θα κληθούν να δώσουν οι πολιτικές δυνάμεις μετεκλογικά. Στη διάρκεια του προεδρικού αγώνα «έπεσαν» ονόματα στον παρασκηνιακό διάλογο που διεξαγόταν. Η προώθηση στο αξίωμα του δευτέρου τη τάξει στην Κυπριακή Δημοκρατία συνδέθηκε με την προοπτική εξυφαινόμενης συνεργασίας για τις προεδρικές εκλογές του 2023. Και πιο συγκεκριμένα συνδέθηκε με συνεργασία ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ και την δημόσια διακηρυχθείσα θέση τηςΕζεκίας Παπαϊωάννου για στήριξη υποψηφίου που να μην είναι ηγέτης κόμματος. Για τη θέση του προέδρου της Βουλής είχε ακουστεί το όνομα του προέδρου του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλου υπό την προϋπόθεση ότι θα εξασφαλιστεί το πράσινο φως από το κόμμα του για στήριξη κοινού υποψηφίου.

Από εκεί και πέρα κάποιοι κρατούν και ένα ακόμη χαρτί στην περίπτωση που δεν τα βρουν προκειμένου να μετακινηθούν προς μια επιλογή από τους Οικολόγους και δη τον Χαράλαμπο Θεοπέμπτου συγκροτώντας μέτωπο τριών και όσων άλλων θελήσουν να δώσουν θετική ψήφο σε αυτή την επιλογή.

Κόμματα διάττοντες αστέρες

Εμφανίστηκαν στο κομματικό σκηνικό με παντιέρα την αλλαγή, ως πρεσβευτές του νέου και του διαφορετικού. Πολιτικές δυνάμεις που «γεννήθηκαν» είτε για να καλύψουν κάποιο κενό στην πολιτική ζωή, είτε πρεσβεύοντας ένα λόγο επαναστατικό με διάθεση σύγκρουσης με το… παλαιοκομματικό κατεστημένο … Άλλες φορές πάλι, ως απότοκο κομματικής σύγκρουσης που επέφερε διάσπαση, με τους αποχωρήσαντες ή αποβλημένους από το κόμμα, να καταφεύγουν στη λύση της δημιουργίας νέας πολιτικής δύναμης. Στο πέρασμα του χρόνου και για διαφορετικούς λόγους στην κάθε περίπτωση, οι νέες κομματικές δυνάμεις, διαλύονταν και «έσβηναν» από τοn κομματικό χάρτη. Σήμερα, στο μητρώο κομμάτων είναι καταγεγραμμένα συνολικά 21 κόμματα, από τα οποία όμως μόνο τα 15 κατέρχονται στις βουλευτικές εκλογές, άλλα με πλήρη και άλλα με μερικό συνδυασμό υποψηφίων. Σε αυτά βέβαια περιλαμβάνονται και τα τέσσερα αρχαιότερα κοινοβουλευτικά κόμματα  ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, που είναι και τα μόνα που άντεξαν στην πορεία του χρόνου, διατηρώντας τα ποσοστά τους και εξασφαλίζοντας μία διαρκή κοινοβουλευτική παρουσία, με σκαμπανεβάσματα στα ποσοστά τους. 

Το αξιοσημείωτο όμως, το οποίο εξηγεί ασφαλώς και το ρεκόρ υποψηφιοτήτων που έχουμε σε αυτές τις εκλογές είναι ότι οκτώ συνολικά κόμματα ενεγράφησαν μόνο τον τελευταίο χρόνο, με κάποια εξ αυτών μάλιστα μόλις πριν μερικές εβδομάδες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η «Αλλαγή Γενιάς» και το «Κίνημα Δικαίωση Στήριξη Επιστροφή», γράφτηκαν στο μητρώο κομμάτων μόλις στις 29 περασμένου Απριλίου. Η «Αλλαγή Γενιάς» κατέρχεται μάλιστα στις εκλογές με μόλις ένα μήνα ζωής. Το δεύτερο κόμμα δεν κατέρχεται στις εκλογές.

Από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Απρίλιο γράφτηκαν στο μητρώο κομμάτων:

το Ενωμένο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα Κύπρου (Ε.Ρ.Κ.Κ.)- ιδρυτές του παρουσιάζονται να είναι Ρώσοι που έχουν κυπριακή υπηκοότητα και διαμένουν στη Λεμεσό. Πρόεδρος του με βάση την ιστοσελίδα του, είναι η Γιούλια Χόβρινα- Κομνηνού, το όνομα της οποίας είχε περάσει μέχρι τη διαδικασία σε επαρχιακό επίπεδο στο ΑΚΕΛ αλλά «κόπηκε» σε επίπεδο Κεντρικής Επιτροπής. Δεν κατέρχεται στις εκλογές.

 το κίνημα «Ανεξάρτητοι- Συμμαχία Ανατροπής». Διαγράφηκε από τον Έφορο και προσέφυγε στο Δικαστήριο. 

Τα τελευταία τρία χρόνια γράφτηκαν επίσης οι «Ενεργοί Πολίτες- Κίνημα Ενωμένων Κυπρίων Κυνηγών», ο «Πατριωτικός Συνασπισμός» και  η «Αφύπνιση 2020», τα οποία κατέρχονται στις εκλογές. 

Τον Απρίλιο του 2018 γράφτηκε ως κόμμα και η Δημοκρατική Παράταξη υπό τον Μάριο Καρογιάν η οποία στην πορεία απέκτησε και κοινοβουλευτική εκπροσώπηση μέσω της Πλατφόρμας Δημοκρατικών Δυνάμεων στην οποία μετέχουν οι τρεις αποχωρήσαντες από το ΔΗΚΟ βουλευτές, Άγγελος Βότσης, Μαρίνος Μουσιούττας και Γιώργος Προκοπίου Η Δημοκρατική Παράταξη κατέρχεται στις εκλογές με πλήρη σχηματισμό. 

Σε μία αναδρομή στο παρελθόν, θα ανακαλύψουμε αρκετά κόμματα τα οποία δεν πέρασαν εντελώς απαρατήρητα, ούτε απλά κρατούσαν μία θέση στο μητρώο κομμάτων. Κόμματα τα οποία έφτασαν να έχουν πετύχει και ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία. Πιο πρόσφατο παράδειγμα, η Συμμαχία Πολιτών η οποία ιδρύθηκε ως κόμμα λίγο μετά τις προεδρικές εκλογές του 2013, με τον Γιώργο Λιλλήκα πρόεδρο της, να κουβαλά το ποσοστό που είχε λάβει στις προεδρικές εκλογές ως ανεξάρτητος έχοντας μόνο τη στήριξη της ΕΔΕΚ. Στο κόμμα εντάχθηκαν στην πορεία και οι αποχωρήσαντες από το ΕΥΡΩΚΟ, μετά τη διαφωνία τους για τη στήριξη Νίκου Αναστασιάδη στις προεδρικές εκλογές του 2013. Στις ευρωεκλογές του 2014 έλαβε ποσοστό 6,78% διεκδικώντας με αξιώσεις έδρα στην Ευρωβουλή. Στις βουλευτικές του 2016 έλαβε 6,01% εκλέγοντας τρεις βουλευτές. Τέλειωσε την κοινοβουλευτική θητεία με μόνο βουλευτή τον Γιώργο Λιλλήκα, καθώς ο Παύλος Μυλωνάς εντάχθηκε στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΔΗΚΟ, ενώ λίγο μετά τις προεδρικές του 2018 αποχώρησε και η Άννα Θεολόγου η οποία ανεξαρτητοποιήθηκε. Στις προεδρικές του 2018 ο Γιώργος Λιλλήκας ως υποψήφιος έλαβε ποσοστό 2%, ενώ στις ευρωεκλογές του 2019, σε συνεργασία με τους Οικολόγους, έλαβαν ποσοστό 3,29%. Στις σημερινές εκλογές, η Συμμαχία Πολιτών συμμετέχει με ορισμένους υποψήφιους στο ψηφοδέλτιο της ΕΔΕΚ, με τις πληροφορίες να θέλουν και την ένταξή της στην ΕΔΕΚ μετεκλογικά.

Στις ευρωεκλογές του 2014 είχε κάνει την εμφάνισή του ο σχηματισμός «Μήνυμα Ελπίδας» υπό τον Στέλιο Πλατή και στον οποίο μετείχαν ακαδημαϊκοί και άλλες προσωπικότητες. Ελαβαν ποσοστό 3,83%. Δεν κατήλθαν όμως σε άλλη εκλογική αναμέτρηση, ούτε ενεγράφησαν ποτέ ως κόμμα. Στις βουλευτικές εκλογές του 2016 συμμετείχε και το Κοινωνικό Κίνημα Σημαία το οποίο έλαβε ποσοστό 0,58%. Στην αναμέτρηση του 2011, έλαβε για τελευταία φορά μέρος και το ΕΥΡΩΚΟ, λαμβάνοντας ποσοστό 3,88% και εκλέγοντας δύο βουλευτές. Το 2016, πριν τις βουλευτικές εκλογές εντάχθηκε στην Αλληλεγγύη. Το 2011 στην αναμέτρηση συμμετείχαν επίσης το Γραφείο Δικαιωμάτων του Πολίτη (ΛΑΣΟΚ), ο ΖΥΓΟΣ (Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών) και η ΚΥ.ΠΡΟ.Σ, λαμβάνοντας όλα ποσοστό κάτω του 0,5%.

Πηγαίνοντας ακόμα πιο πίσω στο 2006, το ΕΥΡΩΚΟ τότε είχε λάβει ποσοστό 5,75%, ενώ αυτή ήταν και η τελευταία εκλογική παρουσία των ΕΔΗ (Ενωμένοι Δημοκράτες), ένα κόμμα το οποίο είχε ιδρυθεί από τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Γιώργο Βασιλείου και στο οποίο εντάχθηκε και το ΑΔΗΣΟΚ, των αποχωρησάντων τη δεκαετία του 1990 από το ΑΚΕΛ. Το 2006 δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή, λαμβάνοντας ποσοστό 1,22%, ενώ το 2001 είχε λάβει 2,59%. Το 2006 συναντούμε και το Κίνημα Ελεύθεροι Πολίτες το οποίο έλαβε 1,22%, την ΕΥΡΩΔΗ με 0,44% και το Πολιτικό Κίνημα Κυνηγών με ποσοστό 0,23%.

Το 2001 συναντούμε και το ΑΔΗΚ του Ντίνου Μιχαηλίδη, ο οποίος είχε αποχωρήσει από το ΔΗΚΟ και έλαβε ποσοστό 2,16% εξασφαλίζοντας κοινοβουλευτική παρουσία. Οι Νέοι Ορίζοντες του Νίκου Κουτσού εξασφάλισαν ποσοστό 3% και ανέδειξαν τον Χρίστο Κληρίδη στη Λευκωσία.Το 2004 επήλθε διάσπαση στον ΔΗΣΥ. Στις 6 Ιουλίου οι Πρόδρομος Προδρόμου, Ρίκκος Ερωτοκρίτου και Χριστόδουλος Ταραμουντάς, με επιστολή τους στον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, κοινοποίησαν την απόφασή τους στο εξής να ανήκουν στο νεοσυσταθέν κόμμα «Ευρωπαϊκή Δημοκρατία» (ΕΥΡΩ.ΔΗ.). Το 2005 οι Δημήτρης Συλλούρης, Χρίστος Κληρίδης, Ρίκκος Ερωτοκρίτου και Χριστόδουλος Ταραμουντάς, με επιστολή τους στον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, κοινοποίησαν την απόφαση τους στο εξής να ανήκουν στο νεοσυσταθέν κόμμα «Ευρωπαϊκό Κόμμα».

Αυτά είναι μόνο μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα των τελευταίων 20 χρόνων για κόμματα και πολιτικές δυνάμεις που ήρθαν με δυναμική και υπό διαμαρτυρία στην πολιτική σκηνή, έσβησαν όμως μετά την πάροδο μερικών χρόνων.