Όταν πριν από έναν χρόνο, τέτοια περίοδο, τα κόμματα και οι εν δυνάμει υποψήφιοι για τον προεδρικό θώκο ξεκινούσαν τις διεργασίες για τις προεδρικές εκλογές, δεν είχαν προβλέψει και δεν είχαν εκτιμήσει σωστά το πώς ένα χρόνο μετά η προεκλογική εκστρατεία θα άρχιζε να «κάνει κοιλιά». Σήμερα, ενώ βρισκόμαστε ακόμα τρεις μήνες και κάτι πριν το στήσιμο της κάλπης, κόμματα, επιτελεία και υποψήφιοι βρίσκονται απέναντι σε ένα τέλμα. Έχουν ενώπιόν τους την πρόκληση να μπορέσουν να διαχειριστούν την από εδώ και πέρα πορεία τους. Μια πορεία η οποία ωστόσο δεν σταματά ούτε στις 5 ούτε στις 12 Φεβρουαρίου όταν η εκλογική αναμέτρηση θα έχει ολοκληρωθεί, καθώς ενώπιον όλων ανοίγεται πλέον το καυτό κεφάλαιο της επόμενης μέρας. 

Μέχρι στιγμής το κεφάλαιο της επόμενης μέρας «καίει» και σε αυτή τη φάση με την προεκλογική για τις προεδρικές εκλογές να μπαίνει στο τελικό στάδιο, δεν θα μπορούσε να ανοίξει παρόλο που παρασκηνιακά συζητείται σε κομματικά πηγαδάκια. Επειδή ωστόσο πολλά εξαρτώνται και από το αποτέλεσμα των εκλογών και την πορεία του κάθε υποψηφίου, η οποιαδήποτε συζήτηση φτάνει μέχρι ενός σημείου. 

Ο Αβέρωφ Νεοφύτου έστειλε το μήνυμα την περασμένη Πέμπτη από την τηλεόραση του «Σίγμα» πως δεν πρόκειται να αποχωρήσει από την πολιτική, αφού προηγουμένως όμως εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι ο ΔΗΣΥ θα κερδίσει τις εκλογές. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

Ο Στέφανος Στεφάνου φρόντισε σε ομιλίες του αλλά και μέσα από τη συνέντευξή του στον «Φ» την προηγούμενη εβδομάδα να εξαγγείλει προκαταβολικά αλλαγές για το ΑΚΕΛ με καταστατικό συνέδριο το ερχόμενο φθινόπωρο. Αυτά είναι ψεγάδια προβληματισμού ή και προληπτικών κινήσεων και δηλώσεων που αφορούν την επόμενη μέρα για τα δύο μεγάλα κόμματα, την ίδια ώρα που παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό η πορεία των κομμάτων του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου. 

Οι ηγεσίες των κομμάτων ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ, θα έχουν ενώπιόν τους διάφορες προκλήσεις που θα πρέπει να διαχειριστούν, ενώ ερωτηματικό στην εξίσωση μπαίνει και το πολιτικό φαινόμενο Νίκος Χριστοδουλίδης.

Σε κάθε περίπτωση, ο νικητής ή οι νικητές των εκλογών θα είναι αυτοί που θα έχουν τον μικρότερο πονοκέφαλο για την επόμενη μέρα.

 

 

 

 

Πινδάρου: Κυβέρνηση, συγκυβέρνηση ή αντιπολίτευση…

Μετά τις εκλογές, το κόμμα ουσιαστικά θα μπει σε πορεία εκλογικού και ενδεχομένως και καταστατικού συνεδρίου. Έχουν ήδη κυκλοφορήσει διάφορα ονόματα δελφίνων που ενδιαφέρονται για την κομματική προεδρία. Όπως του αναπληρωτή προέδρου Χάρη Γεωργιάδη, του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου Νίκου Τορναρίτη, του εκπροσώπου Τύπου Δημήτρη Δημητρίου, αλλά και των Υπουργών Νίκου Νουρή και Γιάννη Καρούσου. Τα πάντα, ωστόσο, θα κριθούν από το αποτέλεσμα, τις διάφορες διαβαθμίσεις για το κυβερνών κόμμα και τα σενάρια που θα ακολουθήσουν. 

– Σενάριο 1ο: Ο Δημοκρατικός Συναγερμός κερδίζει τις εκλογές και ο Αβέρωφ Νεοφύτου μετακομίζει στο Προεδρικό. Στην περίπτωση αυτή, οι διαδικασίες στην Πινδάρου ακολουθούν μία ομαλή εξέλιξη ως προς τη διάδοχη κατάσταση. Όπως λέγεται μάλιστα, κομματικό στέλεχος ακούστηκε να λέει σε συγκεντρώσεις συναγερμικών στελεχών που δήλωναν μία δυσαρέσκεια προς το πρόσωπο του Αβέρωφ Νεοφύτου το εξής: Αν θέλετε να φύγει που το κόμμα, βοηθάτε να τον βγάλουμε Πρόεδρο. Αυτό ουσιαστικά αποτελεί και το ιδανικό σενάριο, καθώς μια νέα εκλογική νίκη αποτρέπει την γκρίνια, μειώνει τις αντιπαραθέσεις και δίνει την ευκαιρία να μπει το κόμμα σε μία νέα εποχή με μία τρίτη διαδοχική νίκη σε προεδρικές εκλογές και μία νέα διακυβέρνηση, έχοντας έναν αέρα πολιτικής παντοδυναμίας στο πολιτικό σκηνικό. Αποτρέπει τάσεις διάσπασης και κλείνει τις πληγές που άνοιξε η μακρά προεκλογική εκστρατεία των προεδρικών εκλογών. Σε αυτή την περίπτωση, λέγεται πως ο Αβέρωφ Νεοφύτου έχει ήδη δώσει και το δαχτυλίδι της διαδοχής στον Χάρη Γεωργιάδη, αν και έχει δηλώσει το ενδιαφέρον του να διεκδικήσει την προεδρία του κόμματος σε κάθε περίπτωση και ο Νίκος Τορναρίτης. Ο δεύτερος, το ξεκαθάρισε μάλιστα και σε κλειστή συνεδρία των στελεχών της ηγεσίας την περασμένη άνοιξη. Από τότε μέχρι σήμερα βέβαια πέρασε αρκετός καιρός.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ:

– Σενάριο 2ο: Ο Αβέρωφ Νεοφύτου περνά στο β’ γύρο των εκλογών αλλά αποτυγχάνει να πετύχει εκλογή στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Στην περίπτωση αυτή, όπως εκτιμούν κομματικοί κύκλοι, θα προσμετρηθούν διάφοροι επιμέρους παράμετροι. Όπως για παράδειγμα, ποιος θα είναι ο αντίπαλος στον β’ γύρο από τον οποίο θα χάσει τη μάχη. Αν αυτός θα είναι ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, σίγουρα θα είναι πιο ξεκάθαρος ο ρόλος του ΔΗΣΥ πλέον ως αντιπολίτευση. Μένει ως ερωτηματικό βέβαια σε αυτή την περίπτωση οι ενέργειες που θα γίνουν για συνεργασίες και οι λόγοι ενδεχομένως της αποτυχίας. Στην περίπτωση που ο αντίπαλος του Αβέρωφ Νεοφύτου στον β’ γύρο είναι ο Νίκος Χριστοδουλίδης, προκύπτει ένα μεγάλο ερωτηματικό για την πολιτική ρότα που θα τραβήξει ο ΔΗΣΥ. Αν θα είναι δηλαδή ένα κόμμα αντιπολίτευσης, ή αν θα γίνει κόμμα συμπολίτευσης. Η απάντηση δεν είναι εύκολη ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση. Σε κάθε περίπτωση, ο Αβέρωφ Νεοφύτου θεωρείται δεδομένο ότι θα είναι εκεί, επαναδιεκδικώντας την προεδρία του κόμματος και κατά πολλούς, δύσκολα θα μπορεί να αμφισβητηθεί.

– Σενάριο 3ο: Ο υποψήφιος του Δημοκρατικού Συναγερμού να μείνει εκτός β’ γύρου. Το ενδεχόμενο αυτό θα ήταν εφιαλτικό για την Πινδάρου, προκαλώντας ενδεχομένως αρκετές αναταράξεις. Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που θεωρούν ότι σε αυτή την περίπτωση θα ανοίξει απλώς ο δρόμος μίας εκλογικής συνεργασίας στον β’ γύρο με τον Νίκο Χριστοδουλίδη και εάν εκλεγεί ο ΔΗΣΥ να γίνει και πάλι συγκυβέρνηση. Τα πράγματα βέβαια δεν είναι τόσο απλοϊκά και σε κάθε περίπτωση η ηγεσία του κόμματος αλλά και ολόκληρο το οικοδόμημα του Δημοκρατικού Συναγερμού θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση. Θα είναι ουσιαστικά η πρώτη φορά που σε εκλογές δύο γύρων το κόμμα θα μείνει εκτός τελικής μάχης και θα καλείται να πάρει αποφάσεις.

 

 

 

 

Υπό ασφυκτικό πρέσιγνκ… το ΑΚΕΛ

Μετά από δέκα χρόνια στην αντιπολίτευση και μια συνεχή πτωτική τάση των ποσοστών στις βουλευτικές εκλογές, στην Εζεκία Παπαϊωάννου νιώθουν έντονα την πίεση μιας ενδεχόμενης νέας εκλογικής αποτυχίας. Το γεγονός ακόμα ότι έχει εδραιωθεί σε μερίδα του κόσμου η αντίληψη ότι το ΑΚΕΛ δεν θέλει να κυβερνήσει ή δεν θέλει να κερδίσει τις εκλογές, έχει δημιουργήσει ένα σύνδρομο ηττοπάθειας το οποίο καλείται η ηγεσία του κόμματος να διαχειριστεί.

Η νέα ηγεσία του κόμματος βρίσκεται για σύντομο χρονικό διάστημα στο πηδάλιο του κόμματος της Αριστεράς, όμως αυτό δεν της δίνει οποιαδήποτε περιθώρια αποτυχιών ή πίστωσης χρόνου. Η πορεία των διαδικασιών μέχρι την επιλογή υποψήφιου και κατάληξη τελικά στον Ανδρέα Μαυρογιάννη, ανέδειξε μια σειρά ζητημάτων και ενδεχομένως και εσωτερικών προβλημάτων που θα κληθούν να διαχειριστούν εσωκομματικά στην Εζεκία Παπαϊωάννου.

Η αποτυχία κατάληξης σε συνεργασία με το ΔΗΚΟ και ενδεχομένως και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, έβαλε εξαρχής δύσκολα στο κόμμα, το οποίο παράλληλα θα πρέπει να προβληματιστεί για το γεγονός ότι δεν κατέστη δυνατόν η επίτευξη εκλογικών συνεργασιών. Όπως επίσης δεν κατάφερε να αναδείξει είτε από το χώρο του, είτε από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, μία προσωπικότητα που θα μπορούσε να χτιστεί γύρω της μία συμμαχία για να γίνει κυβέρνηση. Σε κάθε περίπτωση η επόμενη μέρα στο ΑΚΕΛ θα είναι διαφορετική, ανάλογα με το αποτέλεσμα της κάλπης.

– Σενάριο 1ο: Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης κερδίζει τις εκλογές και το ΑΚΕΛ καταγράφει μία σπουδαία εκλογική νίκη μετά από τις προεδρικές εκλογές του 2008. Συμμετέχει στην Κυβέρνηση και η ηγεσία του κόμματος διασφαλίζει την κυριαρχία της έναντι των όποιων τάσεων αμφισβήτησης.

– Σενάριο 2ο: Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης δεν εκλέγεται στην Προεδρία της Δημοκρατίας αλλά εξασφαλίζει είσοδο στον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών. Και σε αυτό το σενάριο η ηγεσία του κόμματος θα είναι κερδισμένη, διότι η αποτυχία εκλογής θα είναι πολύ πιο εύκολα διαχείρισιμη όποιος και αν είναι από τους Χριστοδουλίδη, Αβέρωφ Νεοφύτου, ο αντίπαλος. Διότι εύκολα, θα μπορεί να μεταφερθεί η ευθύνη της αποτυχίας και σε άλλα κόμματα για επιλογές που έκαναν.

– Σενάριο 3ο: Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης μένει εκτός β’ γύρου. Το σενάριο αυτό είναι εφιαλτικό για την ηγεσία του κόμματος η οποία θα επωμιστεί και το βάρος της απόφασης για την πορεία που θα ακολουθήσει στον β΄γύρο. Θα στηρίξει έναν εκ των Χριστοδουλίδη- Νεοφύτου ή θα επαναλάβει το περιβόητο «ούτε- ούτε» του ΔΗΚΟ το 2018; Θα είναι η πρώτη φορά που στην Εζεκία Παπαϊωάννου θα έχουν αυτό το δίλημμα και σίγουρα οι κραδασμοί μίας τέτοιας εκλογικής αποτυχίας θα είναι μεγάλοι. Οι ισορροπίες και μεταξύ των στελεχών της ηγετικής πυραμίδας είναι ήδη λεπτές, δεδομένου και των διαφωνιών και διαφορετικών τάσεων που είχαν καταγραφεί το διάστημα των διεργασιών επιλογής υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές. Ως εκ τούτου, θα αναζητηθούν εξιλαστήρια θύματα στους οποίους θα φορτωθεί η ευθύνη της αποτυχίας.

 

 

 

 

Το πολιτικό φαινόμενο Νίκος Χριστοδουλίδης

Αν ο Νίκος Χριστοδουλίδης κερδίσει τις εκλογές, πολλοί προεξοφλούν ότι θα είναι και Πρόεδρος δύο θητειών. Τα δύσκολα βέβαια θα ξεκινήσουν την επομένη των εκλογών με τον σχηματισμό Κυβέρνησης, όταν θα πρέπει σε ένα σχήμα να τηρηθούν οι προεκλογικές δεσμεύσεις προς την κοινωνία αλλά και να ικανοποιηθούν και οι προσδοκίες από τις δυνάμεις που στήριξαν την υποψηφιότητά του.

Μπορεί τόσο ο ίδιος όσο και τα κόμματα που στηρίζουν την υποψηφιότητά του να δηλώνουν πως δεν υπάρχει καμία δέσμευση και καμία συμφωνία για υπουργεία και για τον ρόλο τους στη διακυβέρνηση, εντούτοις το συγκεκριμένο κεφάλαιο θεωρείται δεδομένο ότι θα ανοίξει από την επομένη των εκλογών. Και σε αυτή την περίπτωση, ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα έχει να διαχειριστεί μία κατάσταση πραγμάτων η οποία θα χρήζει λεπτούς και επιδέξιους χειρισμούς. Ζητήματα επίσης επικοινωνίας και συνεννόησης του ιδίου με τα κόμματα που τον υποστήριξαν θα προκύψουν με το «καλημέρα» μιας ενδεχόμενης διακυβέρνησής του, λόγω των ετερόκλητων θέσεων που έχουν σε σημαντικά ζητήματα. Από το Κυπριακό, μέχρι την Οικονομία και το ΓεΣΥ.

Ο ίδιος ο Νίκος Χριστοδουλίδης δήλωσε αρκετές φορές πως δεν προτίθεται να προχωρήσει στον σχηματισμό κόμματος ή πολιτικού κινήματος. Καθησυχάζοντας τις όποιες έγνοιες των κομμάτων που τον στήριξαν. Ερωτηματικό είναι το πώς θα συμπεριφερθεί ο ίδιος έναντι της Πινδάρου ως νικητής σε μια εκλογική μάχη στον β’ γύρο με τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Θα επιδιώξει να στήσει γέφυρες με την κοινοβουλευτική ομάδα του ΔΗΣΥ και να έχει τη στήριξή τους σε δύσκολα κυβερνητικά νομοσχέδια που θα θέλει να περάσει ή θα τους αντιμετωπίσει ως κόμμα αντιπολίτευσης; Αν δεν καταφέρει να περάσει στον β΄γύρο, ίσως να έχει την ευκαιρία με τη στήριξή του προς τον Αβέρωφ Νεοφύτου να στήσει ξανά γέφυρες με την Πινδάρου. Γέφυρες ενδεχομένως να στηθούν και με στήριξη της Πινδάρου προς τον ίδιο στον β΄ γύρο στο σενάριο που απέναντί του βρεθεί ο Ανδρέας Μαυρογιάννης.

Ο μεγάλος πονοκέφαλος υποστηρίζουν αναλυτές είναι τι θα γίνει στην περίπτωση που ο Νίκος Χριστοδουλίδης πάει στον β’ γύρο με τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Για πολλούς ίσως είναι ένα εξωπραγματικό σενάριο να χάσει ο κ. Χριστοδουλίδης, αλλά σίγουρα θα ήταν κάτι που δεν θα ήθελε να ζήσει ποτέ ο τέως ΥΠΕΞ. Σε αυτή την περίπτωση είναι που ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα έχει να λάβει δύσκολες αποφάσεις γενικότερα όσον αφορά το μέλλον του στην πολιτική. Αν μείνει εκτός β’ γύρου ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, πώς ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα συμπεριφερθεί σε αυτόν αλλά και στο κόμμα της Αριστεράς; Ο Α. Μαυρογιάννης δήλωσε σε τηλεοπτική του συνέντευξη πως δεν προτίθεται να δώσει «καθοδήγηση» σε όσους τον ψηφίσουν αλλά δεν θα διστάσει να πει τι ο ίδιος θα επιλέξει ως την καλύτερη επιλογή για τον τόπο. Από το ΑΚΕΛ διαρρέει πως το κόμμα δεν προτίθεται να στηρίξει κανένα άλλο υποψήφιο αν δεν περάσει ο υποψήφιος που το κόμμα στηρίζει. 

 

 

 

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Το στοίχημα της κάλπης

Όταν τα προεκλογικά συνθήματα εξασθενίσουν και τα φώτα σκηνής σβήσουν, το κομματικό κατεστημένο θα βρεθεί ενώπιον κρίσιμων διλημμάτων και δύσκολων αποφάσεων που θα αφορούν το πολιτικό τους μέλλον και το ρόλο που θέλουν να διαδραματίσουν στο αύριο. Οι προεδρικές εκλογές είναι κομβικής σημασίας για τον κομματικό χάρτη της Κύπρου. Το αποτέλεσμα τους θα κρίνει πολλά ως προς τη συνέχεια, το μέλλον κάποιων πολιτικών δυνάμεων αλλά και πολιτικών πρωταγωνιστών.

Η επομένη των εκλογών θέλοντας και μη θα ανοίξει πολλά και καυτά κεφάλαια για όλους. Σε κάποιες περιπτώσεις ενδεχομένως να σηματοδοτήσει αλλαγή ηγεσιών ή ακόμα και αναθεώρηση πολιτικών. Αναμφίβολα θα είναι ορόσημο εσωκομματικών διεργασιών με τα κόμματα και τις ηγεσίες τους να έχουν να λύσουν τον γρίφο του ρόλου και λόγου τους στα νέα πολιτικά δεδομένα που θα έχουν ενώπιον τους. Με κυριότερο ασφαλώς την πρόκληση να βρουν απαντήσεις απέναντι στην αμφισβήτηση που δέχονται από την κοινωνία αλλά και την αποστροφή από μια μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος. Φαινόμενο όχι σημερινό βέβαια, αλλά διαρκώς κλιμακούμενο.

Οι πολιτικές δυνάμεις θα βρεθούν παράλληλα και ενώπιον δύσκολων οικονομικών και πολιτικών καταστάσεων λόγω και της γενικότερης γεωπολιτικής αστάθειας που επικρατεί στο πλανήτη. Άρα και η πίεση που θα δέχονται από την κοινωνία θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.