Η Νίκη Κονομή Φωκά, χειρουργός οδοντίατρος, γράφει για τον αδελφό της Νικόλαο Χρ. Κονομή, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πρώην υπουργό Παιδείας στην Κύπρο.

Η Ακαδημία Αθηνών κάνει αυτή τη δεξίωση για να τιμήσει τον Νικόλαο Χρ. Κονομή –φιλόλογο– που είναι και τακτικό μέλος της από το 1990.  Ο Νικόλαος Χρ. Κονομής είναι Κύπριος και κατάγεται από την Μόρφου. Αν και δεν ζούσε συνέχεια στην Κύπρο, διατηρούσε με την πατρίδα του στενές επαφές· ερχόταν συχνά Κύπρο και το σπουδαιότερο αγαπούσε και αγαπά τόσο πολύ την Κύπρο. Απόδειξη είναι ότι ενώ του πρότειναν νωρίτερα από το 1990 να γίνει μέλος, δεν το δέχτηκε και διετέλεσε τότε υπουργός Παιδείας στην Κύπρο. Όταν αφυπηρέτησε δεν κάθησε ούτε μιά μέρα, συνέχισε να διαβάζει και να γράφει βιβλία.  Κατάγεται από πολύτεκνη αγροτική οικογένεια. Οι γονείς μας εκείνα τα χρόνια έκαναν υπεράνθρωπες θυσίες, δούλευαν καθημερινά πάρα πολλές ώρες για να δημιουργήσουν μιά περιουσία για όλα τα παιδιά τους. Βασανίστηκαν και δούλεψαν σαν μιά χούφτα με πέντε δάκτυλα ενωμένα και αδιαχώριστα. Είμαστε πέντε αδέλφια. Ο καθηγητής όμως, όπως τον έλεγαν όλοι στου Μόρφου, μέρα νύχτα ζούσε με ένα βιβλίο στα χέρια και διάβαζε συνεχώς. Έμαθε ξένες γλώσσες μόνος του.  Σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών· εν τω μεταξύ πήρε υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) και πήγε στην Οξφόρδη και στο Κέιμπριτζ. Eργάστηκε σε ξένα πανεπιστήμια και στην Ελλάδα ως καθηγητής· οι γονείς μας μάς αγαπούσαν πολύ όλους, η μητέρα μας όμως είχε παθολογική αγάπη για αυτόν τον αδελφό μου. «Ο ξενητεμένος μου», έλεγε και έκλαιγε. Έζησε πολλά χρόνια στην Ελλάδα, στα Ιωάννινα, όπου και διετέλεσε Πρόεδρος της Φιλοσοφικής Σχολής και στην Θεσσαλονίκη όπου διετέλεσε Κοσμήτορας και Πρύτανης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Επιπλέον, ήταν Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας και της εταιρείας Ελληνοαραβικών σπουδών, καθώς και Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Ήταν, επίσης, μέλος της διοικούσης επιτροπής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Έχει σύζυγο την Ελένη Σταματοπούλου και δύο παιδιά, την Μαρία, Επίκουρο Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και τον Χρήστο που είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός και ζει και εργάζεται στην Γερμανία. Ο πατέρας μας δεν ήταν μορφωμένος, αλλά έμαθε να γράφει και να διαβάζει μόνος του και το μυαλό του ήταν αφάνταστα προχωρημένο. Πάντα μας έλεγε «θέλω να δω τον γιό μου πόσο θα ανέβη, γιατί σίγουρα θα ανέβη ψηλά». Η οικογένεια μας και όλοι οι συγγενείς είμαστε πολύ περήφανοι για αυτόν τον αδελφό μου. Αυτός είναι ο Νικόλαος Χρ. Κονομής και ο Θεός να του χαρίσει χρόνια να κάνει και άλλες εργασίες.