Ο Αντώνης Χατζηαντώνης, πρόσφυγας από την Κερύνεια, με αφορμή την επιθυμία της Φινλανδίας και της Σουηδίας να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ, γράφει για τις ρωσοφινλανδικές σχέσεις…
Με την ευκαιρία της επιθυμίας των Σκανδιναβικών χωρών, να ενταχθούν στην Βορειοατλαντική Συμμαχία, θα επιχειρήσουμε μία ιστορική αναδρομή στις ρώσο-φινλανδικές σχέσεις.
Η Φινλανδία, ήταν μέρος της σουηδικής αυτοκρατορίας μέχρι το 1809. Την χρονιά εκείνη, η τσαρική Ρωσία, επιδιώκοντας την προστασία της Αγίας Πετρούπολης από τη σουηδική επιθετικότητα, προσαρτά την Φινλανδία. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, η Φινλανδία απολάμβανε ευρείας αυτονομίας. Όμως, η ήττα της Ρωσίας κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η ταυτόχρονη η έκρηξη της Επανάστασης των Μπολσεβίκων, έδωσαν στη χώρα την ευκαιρία να ανακηρύξει την ανεξαρτησία της. Στις 6 Δεκεμβρίου 1917, η φινλανδική Βουλή ανακηρύσσει την ανεξαρτησία.
Αργότερα, όταν στη θέση της Ρωσίας δημιουργήθηκε η Σοβιετική Ένωση, οι σχέσεις των δύο χωρών διαταράχθηκαν έτι περισσότερο. Αφορμή ήταν ο φινλανδικός εμφύλιος πόλεμος, όπου οι Φινλανδοί κομμουνιστές, είχαν έρθει σε ρήξη με την κυβέρνηση. Τον Οκτώβριο του 1920, οι δύο χώρες, υπογράφουν τη συνθήκη του Τάρτου. Η Συνθήκη αυτή, όρισε τα σύνορα, μετά τον φινλανδικό εμφύλιο.
Αυτή η συνθήκη, καταλύθηκε, όταν η ΕΣΣΔ εισέβαλε στη Φιλανδία, επί Ιωσήφ Στάλιν το 1939. Ο Στάλιν φέρεται να είπε: «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα με τη γεωγραφία. Το Λένινγκραντ, δεν μπορεί να μετακινηθεί… Θα πρέπει να απομακρύνουμε τα σύνορα από αυτό!». Κάτι που εξόργισε τους Φινλανδούς. Η Σοβιετική Ένωση εισβάλει στη Φινλανδία το 1939, με 21 μεραρχίες, δηλαδή συνολικά, με 450.000 άνδρες. Οι Ρώσοι, περίμεναν και τότε όπως και τώρα με την Ουκρανία, πώς θα ήταν ένας περίπατος! Ωστόσο, τα δάση, οι αδιάβατοι δρόμοι, το χιόνι που γρήγορα γινόταν λάσπη και ο επιτυχημένος ανταρτοπόλεμος των εξαίρετων ελευθέρων Φινλανδών σκοπευτών, καθήλωσαν τις δυνάμεις τού Στάλιν. Αυτά για την Ιστορία.
Πώς μπορεί, λοιπόν, σήμερα να αισθάνεται ασφαλής η Φινλανδία και η Σουηδία, όταν ουσιαστικά, βρίσκονται στο στόμα του λύκου; Δεν είναι φυσικό, να επιθυμούν την ένταξη τους στο ΝΑΤΟ;
Από την άλλη, η Τουρκία αντιδρά στην ένταξη αυτή, υποστηρίζοντας ότι εκεί εκκολάπτονται τρομοκρατικές κουρδικές οργανώσεις. Φυσικά, ο νέο-Σουλτάνος, ελπίζει να προχωρήσει σε παζάρεμα με τους Δυτικούς, αποκομίζοντας κέρδη. Ζητώντας ανταλλάγματα… Ελπίζουμε, να μην είναι και το Κυπριακό, μεταξύ των ανταλλαγμάτων, που θα απαιτήσει, προκειμένου να μην ασκήσει βέτο στην διεύρυνση του ΝΑΤΟ.
