Ο Νίκος Τινής γράφει πώς βρεθήκαμε σε αδιέξοδα, μετά την τουρκική εισβολή και από τις ανικανότητες Προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας…
Πρώτος ο Αμερικανός Πρόεδρος, Φραγκλίνος Ρούσβελτ, μίλησε για την αποβολή του φόβου. Σήμερα πολλά μονοπάτια οδηγούν προς το μίσος, ο εγωισμός, η αλαζονεία στην πτώση, είμαστε όμηροι του φόβου για ένα αβέβαιο μέλλον, βρισκόμαστε σε αδιέξοδα, μετά την τουρκική εισβολή και από τις ανικανότητες Προέδρων της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οι αγώνες του κυπριακού Ελληνισμού, οι αγώνες της ΕΟΚΑ, οι ήρωες του Αγώνα γνώριζαν μόνο ένα μονοπάτι, αυτό που οδηγούσε στην Λευτεριά και απελευθέρωση της Κύπρου από τον αγγλικό ζυγό και όχι σε ΔΔΟ που έγινε λάβαρο του ΠτΔ, του κυβερνώντος κόμματος και των ΥΠΕΞ Κασουλίδη και Χριστοδουλίδη και άλλων φιλόδοξων επιγόνων. Το «Όχι» του 2004 στο δημοψήφισμα του Σχεδίου Ανάν, έστειλαν τον πρώην πρόεδρο του ΔΗΣΥ στην Ευρώπη, καταγγέλλοντας την Κ.Δ. και τον σημερινό ΥΠΕΞ να μας απειλεί με Μικρασιατική καταστροφή. Δεν τρέφουμε μίσος για κανένα λαό, απλώς η αγάπη μας για την Ελευθερία είναι πολύ μεγάλη.
Γέρικος σκύλος… καινούργια κόλπα; Η αρνητική διαφήμιση μπορεί να έχει επιρροή στην πώληση ενός προϊόντος, αλλά όχι τους ψηφοφόρους ενός εκλογικού αποτελέσματος. Η δυσφήμιση στην Κύπρο δεν έπιασε τόπο, δεν περνά στην Κύπρο, π.χ. στις προεδρικές εκλογές, ο λαός ψηφίζει με το ένστικτό του, που δεν λαθεύει ποτέ. Συνδιαμόρφωση πολιτικής με τον ΔΗΣΥ είναι συνυπευθυνότητα. Εκεί στον ΔΗΣΥ ζουν στο συννεφάκι των ΜΟΕ και ασκούν πολιτική των ψευδαισθήσεων, ενώ η Τουρκία πάντα θέλει ανταλλάγματα. Είναι γνωστό το «κασουλίδειο θεώρημα», δεν βλέπει τη σημαία της ντροπής στον γέρικο Πενταδάχτυλο;
Τα ηττημένα μυαλά των Ανανιστών, με το ημερολόγιο τους να είναι πλήρες και με μπαγιάτικα σενάρια, για ΜΟΕ και με αγωγό μεταφοράς αερίου μέσω Τουρκίας, τα μεγάλα κόμματα ξέμειναν από προσωπικότητες, ελεύθερες ιδέες, προσπαθώντας να επαναμαντρίσουν τις χαμένες ψήφους τους. Μισό αιώνα μετά και οι κηδείες των αγνοουμένων της εισβολής συνεχίζονται.
Κάθε νέα κυβέρνηση εκλέγεται για ένα καλύτερο μέλλον. Με την εκλογή του κ. Αναστασιάδη στην προεδρία της Κ.Δ. για δεύτερη θητεία η πατρίδα κινδυνεύει. Ο ΔΗΣΥ μέχρι σήμερα δεν καταπολέμησε το οικονομικό κατεστημένο (ελίτ), έγινε μέρος αυτού, ήδη έδωσε στο Κραν Μοντανά τη βόρεια ΑΟΖ μας στη μουσουλμανική μειονότητα. Αμμοχωστοποίησαν το Κυπριακό, ο δε ΠτΔ υποβάθμισε τον θεσμό με την επιστολή του στο εγκάθετο της Τουρκίας, σε κοινοτάρχη. Προηγήθηκε συνάντηση του κ. Κόλιν Στιουάρτ, με τον λεγόμενο ΥΠΕΞ του ψευδοκράτους. ΔΗΣΥ και ΟΗΕ, Αγγλία και ΗΠΑ με τις μέχρι σήμερα αποφάσεις και δηλώσεις μας στερούν την αξιοπρέπεια μας, το δε ΑΚΕΛ, το κόμμα του λαού, ξέμεινε από προσωπικότητες, μας πλακώνει η παρακμή ιδεών.
Ελευθερία είναι τρομερή λέξη, τα δεσμά μας μαλάκωσαν, μας εξευτέλισαν ως έθνος. Είναι γνωστό τι πρεσβεύουν οι κ. Χριστοδουλίδης, Αβέρωφ και όλοι οι δήθεν ανεξάρτητοι υποψήφιοι Πρόεδροι. Υιοθετούν τη ρατσιστική ΔΔΟ και την ίδια πρακτική και πεπατημένη του καλού παιδιού έναντι της τουρκικής επιθετικότητας. Είμαστε μέρος της ΕΕ και η μικρή Κύπρος, αδύνατη (κατάντια) ακολουθεί τις υποδείξεις των μεγάλων χωρών, χωρίς τα μικρά βέτο που υποσχόταν ο ΠτΔ.
Τι κάνουν σήμερα οι 200.000 πρόσφυγες που μπορούσαν να βγάλουν ενωμένοι Προέδρους της Κ.Δ.; Διασκορπισμένοι στα τέσσερα σημεία της ελεύθερης Κύπρου και ανήμποροι να δράσουν, ομαδικά, αφέθηκαν στα χέρια των κομματικών επιτήδειων, πλην ανίκανων πολιτικών, να τους εξουσιάζουν επιβάλλοντας το φοβικό σύνδρομο, τη χειραγώγηση, χωρίζοντας τον λαό σε πατριώτες και μη, σε Ανανιστές διζωνικούς και μη. Ο προσφυγικός κόσμος έγινε έρμαιο των αντιπαραθέσεων των πολιτικών κομμάτων. Οι οικονομικές ανισότητες διευρύνονται, ξεκίνησε η πόλωση Δεξιάς και Αριστεράς και η Κύπρος να κυλά στο έλεος της οικονομικής καταστροφής (go boat hope) απειλώντας τη Δημοκρατία. Και το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» έγινε παρελθόν.
