Ο Μιχάλης Διομήδους μαρτυρεί τα βασανιστήρια του Ιάκωβου Πατάτσου.
Η παρουσία του αδίκως συλληφθέντος Μιχάλη Διομήδους στον Αστυνομικόν Σταθμό του Σεραγίου πλάι στον Ιάκωβο Πατάτσο αποτελεί πολύτιμη συμβολή στη μορφοποίηση της συνολικής εικόνας του βίου και των μαρτυρίων του Ιάκωβου Πατάτσου. Ο Διομήδους περιέγραψε λεπτομερώς τις 21 μέρες της κράτησης του στο Σεράι, οι οποίες συμπίπτουν με τις μέρες των σκληρότερων βασανιστηρίων που υπέστη ο Πατάτσος στα χέρια Βρετανών ανακριτών και Τουρκοκυπρίων επικουρικών. Με βασανιστική ηχητική και οπτική έκθεση στο μαινόμενο τουρκικό πλήθος που ζητούσε εκδίκηση και λιντσάρισμα των δύο συλληφθέντων.
Από την πρώτη νύχτα και την επόμενη μέρα ο Πατάτσος είχε πρησμένο πρόσωπο και πρησμένα μάτια.
Ο Διομήδους είχε την ευκαιρία να συνομιλεί με τον Πατάτσο για τα βασανιστήρια που υπέστη. Συνομίλησαν αρκετές φορές. Γι’ αυτό και η μαρτυρία του είναι σοβαρή και αξιόπιστη. Τον έλουζαν με νερό, τοποθετούσαν την κεφαλή του σε κουβά γεμάτο νερό για τη δοκιμασία του τεχνητού
πνιγμού, μια από τις πέντε τεχνικές που τελειοποιούσαν οι βασανιστές στη Λευκωσία. Τον υπέβαλαν επίσης σε καθημερινό συνεχή ξυλοδαρμό. Το τράβηγμα των νυχιών με εργαλεία ήταν επίσης ένα εκ των βασανιστηρίων στο σώμα του Ιάκωβου και άλλα που αδυνατεί ο άνθρωπος να τα περιγράψει. Μαρτυρά ο Διομήδους: «Πολύ συχνά βλέπαμε τον Πατάτσο να οδηγείται στον πρώτο όροφο του κτηρίου και όταν επέστρεφε τον έφερναν κυριολεκτικά κωλοσυρτόν. Στη διάρκεια της κράτησης του τον κτυπούσαν και τον βασάνισαν πολύ. Συχνά φαινόταν ξαναχτυπήμενος».
Μόλις συνερχόταν λίγο έστω και καταματωμένος προσευχόταν και μελετούσε εκκλησιαστικά κείμενα. Ως διεφάνη κατοπινά, ήτο βαθύς γνώστης της υμνολογίας, πράγμα που του επέτρεπε να την ανακαλεί συχνά και να επιτυγχάνει την πνευματική υπέρβαση των βασάνων και να παραμένει ήρεμος, μειλίχιος, ατάραχος και αισιόδοξος. Με τον ίδιο τρόπο κατάφερε να παραμένει ανδρείος προ της αγχόνης και να ψάλλει πορευόμενος εις το ικρίωμα μελουργήματα της Μεγάλης Παρασκευής…
ΥΓ. Πληροφορίες αντλήθηκαν από τον τόμο Ιάκωβος Πατάτσος που επιμελήθηκε ο Χρ. Ανδρέου.
