Ο Νίκος Τινής γράφει για τις αξίες των Ηνωμένων Εθνών, τους Γενικούς Γραμματείς του Οργανισμού και τα παιχνίδια που παίχτηκαν και παίζονται στο Κυπριακό… 

Έτος 1962, «Κρίση των πυραύλων της Κούβας». Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Φ. Κένεντι, ειδοποίησε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ότι δέχεται τη εισήγηση του Γ.Γραμματέα του ΟΗΕ, καθώς και ο Σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Κρούτσεφ, ετάχθη επίσης υπέρ της έκκλησης του Ου Θαντ, προς εκτόνωση της κρίσης. Ο φόβος ενός πυρηνικού πολέμου έκανε τις δύο αυτές χώρες να μην μπαίνουν στα χωράφια και τα συμφέροντα του άλλου. Ήδη από τη συνάντηση της Γιάλτας του 1945, η Έλλάδα και η Κύπρος δόθηκαν δώρο από τον Στάλιν στη Βρετανική  Αυτοκρατορία, η οποία δημιούργησε τον Εμφύλιο Πόλεμο με τα γνωστά αποτελέσματα. Ο ΟΗΕ ιδρύθηκε μετά την αποτυχία της Κοινωνίας των Εθνών (ΚΤΕ). Στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ υπάρχει μέριμνα ρητών διατυπώσεων σε άρθρα και πρόνοιες: «Όλα τα μέλη στις διεθνείς σχέσεις τους θα απέχουν από την απειλή ή τη χρήση βίας που εκδηλώνεται εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιουδήποτε κράτους είτε με οποιαδήποτε άλλη ενέργεια ασυμβίβαστη προς τους Σκοπούς των Η.Ε.». Στις 26/8/1965 ο Γ.Γραμματέας του ΟΗΕ υιοθέτησε την έκθεση του μεσολαβητή, Γκάλο Πλάζα, για το Κυπριακό καθώς και η Γενική Συνέλευση. Στην έκθεσή του απερρίφθη και η ιδέα της διχοτόμησης και της Ένωσης, και ότι η Κύπρος έχει το δικαίωμα ύπαρξης σαν ανεξάρτητο κράτος και ότι η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να αποδεσμευτεί από τις συμβατικές και συνταγματικές υποχρεώσεις των Συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου, που τις βρήκε μοναδικές στο είδος τους και ανεφάρμοστες. Άρα το δίκαιο της ανάγκης του 1964 (ΟΥΝΦΙΚΥΠ, εσωτερική πτυχή του Κυπριακού) και ιδιαίτερα μετά την εισβολή του 1974 από την Τουρκία στην Κύπρο, οι «σοφοί» πολιτικοί μας έπρεπε να καταγγείλουν και τη Συμμαχία Εγκαθίδρυσης.

Από το 1965 άρχισαν οι απειλές Τούρκων αξιωματούχων, ότι θα πραγματοποιούσαν απόβαση στην Κύπρο για οριστικό τερματισμό του προβλήματος με άμεση δράση, στόχος δε ήταν να καταληφθεί όλο το κυπριακό έδαφος. Ο δε Ου Θαντ ανέφερε στην έκθεση του για την Κύπρο ότι οι Τουρκοκύπριοι κλείνονται εις τις περιοχές τους για να ενισχύσουν τον ισχυρισμό τους ότι δεν μπορούν να ζουν με τους Έλληνες.

Μετά την αποχώρηση του Ου Θαντ, νέος Γ.Γραμματέας εκλέγεται ο Αυστριακός Κουρτ Βαλντχάιμ, ως ειδικός εκπρόσωπος του Γ.Γ. του ΟΗΕ ορίζεται ο Οζόριο Ταφάλ. Η αντίστροφή μέτρηση για το Κυπριακό έχει αρχίσει. Δυστυχώς, οι προστάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον ΟΗΕ βάσει του καταστατικού της Παγκόσμιας Χάρτας για την Κύπρο κρατούν μίαν σκόπιμη επιτήδεια ουδετερότητα, ιδιαίτερα μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή της μισής πατρίδας μας. Όλοι οι Γ.Γραμματείς του ΟΗΕ, εκφράζουν μόνο ανησυχίες για τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και την εθνική ασφάλεια. Και ενώ όλοι γνωρίζουν τις συνέπειες που θα υπάρξουν από μια επικίνδυνη κρίση μας ζητούν αυτοσυγκράτηση, συμβιβασμούς, λογική, ΜΟΕ για μια δήθεν δίκαιη λύση εξισώνοντας τον θύτη με το θύμα, που η Κύπρος εδώ και 48 χρόνια βρίσκεται υπό κατοχή, γιατί ποτέ δεν έλαβαν πρακτικά μέτρα για λύση και εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες παραμερίζονται, και επικρατούν τα οικονομικά συμφέροντα των ισχυρών κρατών.

Σήμερα ο Γ.Γ. των ΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, όπως και μερικοί άλλοι, προηγούμενοι, παίζει το καλό σχεδιασμένο παιγνίδι της Τουρκίας. Από το 2008 άρχισε ο σχεδιασμός για την εξουδετέρωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και σενάρια για δύο κράτη. Δυστυχώς, η αβρότητα του ΠτΔ, όσο και των πολιτικών κομμάτων προς το πρόσωπο του ανώτερου υπαλλήλου του ΟΗΕ, Γ.Γ., συνεχίζεται για πολλά χρόνια. Είναι φυσικό να μας θεωρεί δεδομένους να μιλά και να υποστηρίζει τα ΜΟΕ. Ήδη, ο Γ.Γ. του ΟΗΕ δεν απέρριψε το έγγραφο της Τουρκίας περί δύο κρατών να ευρίσκεται στο τραπέζι των συνομιλιών. Φαίνεται ότι ο Γ.Γ. με τις εισηγήσεις, αποδοχές και τις παραλήψεις του υπνώττει, κλείνοντας τα μάτια στο απόλυτο ξεγύμνωμα και ρεζίλεμα του λεγόμενου φύλακα της Ειρήνης του Οργανισμού των Η.Ε.

Σήμερα βλέπουμε τη Ρωσία (εγγυήτρια χώρα του ΟΗΕ για την παγκόσμια ειρήνη) σαν ένα αρπακτικό που καραδοκεί για τη λεία του, να εισβάλλει στην Ουκρανία. Ο κόσμος μυριζόταν και βοούσε για τον πόλεμο (κίνδυνο) εκτός από τον κ. Γκουτέρες που τηρούσε σιγή ιχθύος. Για την Κύπρο η όποια λύση δεν μπορεί να ξεφεύγει των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και του ευρωπαϊκού κεκτημένου για ένα κανονικό κράτος. Δυστυχώς, στο Κραν Μοντανά έχει τρωθεί η αξιοπιστία του Γ.Γραμματέα, Αντόνιο Γκουτέρες.