Ο Νίκος Τινής γράφει για την ενεργειακή πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια και την νέο-οθωμανική Τουρκία του Ερντογάν που συνεχίζει να προκαλεί.
Μάιος 1987. Δημοσιεύματα αναφέρονται στις έρευνες που πραγματοποιούσε το εξιδικευμένο σοβιετικό σκάφος στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου. Στόχος του σκάφους ήταν η ανεύρεση πετρελαίου.
Η Κυπριακή Δημοκρατία βρήκε φυσικό αέριο και αντί οι κυβερνώντες ν’ ακούσουν τις εισηγήσεις του προέδρου της Συμμαχίας Πολιτών, Γιώργου Λιλλήκα, για προπώληση σε λογικές τιμές, του φυσικού αερίου, η πρόταση αυτή χλευάστηκε ενόψει εκλογών, ενώ σήμερα θα είχαμε όχι μόνον φυσικό αέριο κυπριακό στην αγορά, αλλά ο Ερντογάν θα στεκόταν στην ουρά για παραλαβή φυσικού αερίου, αντί να θεωρεί την Κυπριακή Δημοκρατία εκλιπούσα και να προβάλλει το τουρκικών προδιαγραφών δίκαιο με την πολιτική του ναυτικού αποκλεισμού της κυπριακής ΑΟΖ.
Ίσως με την πιο πάνω εισήγηση θα αποφεύγαμε το «κούρεμα» των καταθέσεων των πολιτών και την οικονομική καταστροφή, ιδιαίτερα της μεσαίας τάξης και τη φτωχοποίηση.
Δυστυχώς, οι καθυστερήσεις από ΔΗΣΥ – ΑΚΕΛ για τις εξορύξεις στα οικόπεδα της ΑΟΖ της Κύπρου, σήμερα αμφισβητούνται από την Τουρκία. Τόση είναι η πονηριά και η εξυπνάδα που κατέχουν τα δύο μεγάλα κόμματα της πόλωσης και της διαφθοράς.
Η Άγκυρα έκανε την πρώτη προσέγγιση προς τις έρευνες της Κυπριακής Δημοκρατίας με το «Πίρι Ρέις», το οποίο στάλθηκε στην περιοχή για να δοκιμάσει τις αντιδράσεις της Λευκωσίας. Το πλοίο εκινείτο κοντά στην πλατφόρμα που γίνονταν οι έρευνες, επιδιώκοντας κάποιο λάθος από κυπριακής πλευράς, ώστε να προκαλέσει προβλήματα και να αποτρέψει το κλίμα που διαμορφώθηκε σε βάρος της με τις απειλές που εκτόξευσε και δεσμεύοντας περιοχές για επίδειξη στρατιωτικής ισχύος, εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δυστυχώς, η Κομισιόν προσπαθούσε να συγκαλύψει τις τουρκικές προκλήσεις σε βάρος της Κύπρου στη θαλάσσια περιοχή της χώρας, ότι το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό και ιδιωτικά πλοία πραγματοποιούσαν έρευνες για εντοπισμό κοιτασμάτων πετρελαίου εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Φαίνεται ότι η Τουρκία, όπου μυριστεί ότι υπάρχει φυσικό αέριο, διαλαλεί το τουρκικό Δίκαιο ότι είναι δικό της και έχει δικαιώματα, παραγνωρίζοντας ότι παρήλθαν οι εποχές των πειρατικών συμπεριφορών, και οι ΑΟΖ μεταξύ όμορων χωρών καθορίζονται με τη Διεθνή Συνθήκη για το Δίκαιο της θάλασσας (1982) που επικυρώθηκε και από τον ΟΗΕ και από την ΕΕ.
Επί κυβέρνησης ΔΗΣΥ (2013) σταμάτησε το ενεργειακό πρόγραμμα της Κύπρου. Δυστυχώς, τρέχουμε πάντα πίσω από τα γεγονότα, τραγωδίες, και ποτέ δεν ενεργούμε προληπτικά.
Συμφωνία με το Ισραήλ στον τομέα της ασφάλειας των ενεργειακών πηγών της Ανατολικής Μεσογείου το έτος 2014.
Τι κάνουμε εάν ο σουλτάνος Ερντογάν επέμβει πάλι στην κυπριακή ΑΟΖ; Όπως εξαγγέλλει, θα συνεχίσουμε να συνομιλούμε; ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ ως και άλλοι ειδήμονες άρχισαν με μισόλογα (2018) να λένε ότι οι τιμές του φυσικού αερίου είναι χαμηλές και ίσως να μη συμφέρει η εξόρυξη και η διανομή του στις αγορές διεθνώς. Σήμερα, έτος 2022, ξανάρχισαν οι έρευνες για φυσικό αέριο στην ΑΟΖ της Κύπρου, τα αποτελέσματα άγνωστα καθώς και άγνωστες οι πολιτικές διαστάσεις του προβλήματος. Η Τουρκία ατιμώρητη και ασύδοτη επεκτείνει τις προκλήσεις όχι μόνο στα εδάφη αλλά και στη θάλασσα της Κύπρου.
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι η έγνοια της Τουρκίας δεν είναι ο αγωγός αλλά η ακύρωση της νέας στρατηγικής με επίκεντρο την ενέργεια, πράγμα που δημιουργεί νέες συνθήκες συμμαχιών συνεργασίας αμυντικής στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Η Κυπριακής Δημοκρατίας μετά από πολλές παλινδρομήσεις, συνεχίζει τον ενεργειακό της σχεδιασμό και αν είναι ανάγκη επανασχεδιασμού να προχωρήσει, και ελπίζω να μείνει ακλόνητη και σταθερή στις απόψεις της για το καλό του κυπριακού λαού.
Δυστυχώς, βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη συγκυρία (προεκλογική εκστρατεία) ενώ ο εχθρός (απειλεί) εντός της ΑΟΖ. Η νέο-οθωμανική Τουρκία θεωρεί ότι η υφαλοκρηπίδα και όσα σήμερα εντάσσει στις δικές της θάλασσες, ισχύουν και μετά από μια λύση, ακόμη και με αποδοχή των τουρκικών όρων.
