Για τον ήρωα της ελευθερίας Ευαγόρα Παλληκαρίδη γράφει ο Χριστόδουλος Γ. Παχουλίδης.
Ο ήρωας ποιητής, ο δεκαοκτάχρονος ατρόμητος αντάρτης που ανέβηκε με θάρρος στην αγχόνη στις 14 Μαρτίου 1957, κοιτάζοντας κατάματα τον θάνατο για ένα σκοπό, για ένα πόθο αιώνων του Ελληνισμού της Κύπρου, την ελευθερία της μικρής του πατρίδας και την ένωσή της με τη Μάνα Ελλάδα. Ένας έφηβος, που άφησε τα μαθητικά θρανία στις 5 του Δεκέμβρη του 1955, πήγε σπίτι, πήρε την ευχή του πατέρα του, του Μιλτιάδη Παλληκαρίδη και βγήκε αντάρτης στα βουνά, κάτω από τις διαταγές του θρυλικού Διγενή και υπό το λάβαρο της ΕΟΚΑ. Όπως δε έγραψε στους συμμαθητές του, σε σημείωμα που τους άφησε πάνω στην έδρα της τάξης τους, αυτός πήρε την απόφασή του: Πήρε μιαν ανηφοριά, πήρε τα μονοπάτια να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη λευτεριά». Το σημείωμα αυτό το τελείωσε με τα ακόλουθα: «Για σας παλιοί συμμαθητές! Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας. Και όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, έναν παλιό του φίλο, ας πάρει μιαν ανηφοριά, ας πάρει μονοπάτια να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά. Με την Ελευθερία μαζί, μπορεί να βρεις και μένα. Αν ζω θα μ’ εύρεις εκεί. 5 Δεκεμβρίου 1955». Ένας έφηβος που κατέλιπε στις επερχόμενες γενιές, όχι μόνο την προς την πατρίδα αγάπη και τη θυσία της ίδιας της ζωής του γι’ αυτήν, αλλά και υπέροχους ποιητικούς στίχους άλλοτε εξυμνώντας την αληθινή ανθρώπινη αγάπη και άλλοτε εκφράζοντας τον φλογερό του πόθο για την ελευθερία. Από τα προεπαναστατικά χρόνια, ο νεαρός μαθητής από την Τσάδα, με τη δράση του ενάντια στον Άγγλο δυνάστη, φανέρωσε το μεγαλείο της ψυχής του. Στους εορτασμούς που διοργάνωσε η αποικιοκρατική διοίκηση για τη στέψη της βασίλισσας της Αγγλίας Ελισάβετ (τον Ιούνιο 1953), στα προπύλαια του Γυμναστηρίου Πάφου, υψώθηκε προκλητικά μια μεγάλη αγγλική σημαία, από μια αγγλική μονάδα στρατού, που ήταν παρατεταγμένη εκεί. Όπως αναφέρει η αδελφή του Ευαγόρα, Μαρούλλα, ο έφηβος Ευαγόρας, αυτός ο ελληνολάτρης, δεν ανεχόταν εορτασμούς για τη βασίλισσα του Δυνάστη και ανύψωση στο Ελληνικό Γυμναστήριο Πάφου τη σημαία της κρατούσης την πατρίδα του, υπό ζυγό δουλείας Δύναμης. Πήρε μόνος του την πρωτοβουλία που του επέβαλλε η ελληνική του συνείδηση. Οργάνωσε μαθητική διαδήλωση, της οποίας ηγήθηκε και επιτέθηκαν με πέτρες και ξύλα κατά των Άγγλων στρατιωτών. Στο ζενίθ της άνισης πάλης, ο Ευαγόρας κατέβασε την αγγλική σημαία, το σύμβολο της στυγνής αποικιοκρατίας, την ξέσχισε και την πέταξε στους διαδηλωτές. (…). Με την έναρξη του αγώνα, ο Ευαγόρας ήταν πάντα μπροστάρης στις διαδηλώσεις κατά των Άγγλων.
