Ο Τάσος Γ. Οικονόμου, Παραλίμνι, αναφέρεται στον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Μένοντας σπίτι και τηρώντας την καραντίνα, πέρασα όλο αυτό το διάστημα, όμορφα και ωραία. Περνούσα τον χρόνο μου στο περιβόλι που διατηρώ και το βράδυ, εκτός από την τηλεόραση, διάβασα και τα τέσσερα βιβλία, για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ως το καλύτερο δώρο, που μας προσέφερε η εφημερίδα Καθημερινή. Προχωρώντας και μαθαίνοντας, ανακατεύονταν στο μυαλό μου, οι αγώνες της Κρήτης, της Ελλάδας, με τα δικά μας στην Κύπρο, τους αγώνες μας και γενικά την πορεία του κυπριακού προβλήματος μέχρι και σήμερα. Φθάνοντας στην Αθήνα ο Βενιζέλος, το 1910, από την Κρήτη που ήταν ακόμη υπόδουλη στην Τουρκία, ο κόσμος της Αθήνας, που τον είχε ακουστά, τον υποδέχθηκε ως μεσσία. Πιεζόμενος ο βασιλιάς Γεώργιος Α’ και πειθόμενος, του έδωσε την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση. 
Έως τότε η Ελλάδα, ήταν μέχρι τη Λάρισα, με δύο εκατομμύρια οκτακόσιες χιλιάδες πληθυσμό. Δημιουργώντας και εκμεταλλευόμενος τις συγκυρίες της εποχής, κατόρθωσε μέχρι το 1915, να ελευθερώσει τη Θράκη, την Ήπειρο, τη Μακεδονία και τα νησιά, της Κρήτης, της Λέρου και της Λέσβου. Διπλασίασε την Ελλάδα σε έκταση και πληθυσμό. Ορισμένες συγκυρίες, αλλά πρωτίστως, οι βασιλόφρονες και ειδικά ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, αν δεν τον πολεμούσαν με τόσο πάθος, δεν θα κατέληγαν στη Μικρασιατική Καταστροφή, που μεγάλο μέρος της σήμερα, θα ήταν Ελλάδα. Κάνω τη σύγκριση, της μοναδικής διορατικότητας του Βενιζέλου, με τις δυνατότητες των δικών μας, τώρα στην Κύπρο. Μου θυμίζει, η πολιτική των σημερινών κυβερνώντων, τη συμπεριφορά μιας «καθωσπρέπει» κυρίας, που βγάζει το μικρό της σκυλάκι περίπατο, απ’ αυτά που τα χωράει η τσέπη και όλο γαβγίζει, κυρίως αν συναντήσουν κανένα μεγαλόσωμο λυκόσκυλο. Κλείσαμε συμφωνίες, μας λέει ο… όμορφος της παρέας, να μεταφέρουμε το φυσικό μας αέριο στην Ευρώπη, με τον East Med. Πριν γεννηθεί, Γιάννη τον φωνάζαμε.
Ο μεγάλος, Ελευθέριος Βενιζέλος, για το καλό της Ελλάδας, τόλμησε, πήγε στην Άγκυρα το 1930 και υπέγραψε σύμφωνο φιλίας με την Τουρκία, για να έχει η Ελλάδα, καλές σχέσεις με τους γείτονές της. Παρά το ότι, η Ελλάδα, ηττήθηκε στον πόλεμο, πέτυχε ο Βενιζέλος, να υπογραφεί η συμφωνία της Λοζάνης, που σήμερα η Ελλάδα, είναι… «κνιζωμένη» και την απολαμβάνει. Είναι ο μόνος, που όντας Πρωθυπουργός, νίκησε την Τουρκία. Δυστυχώς, οι σημερινοί μας ηγέτες, κάνουν αυτό που αρέσει στις μάζες και όχι αυτό που συμφέρει στην πατρίδα. Ελπίζω ακόμη, εφόσον ο Κυριάκος Μητσοτάκης, Πρωθυπουργός της Ελλάδας, έχοντας στις φλέβες του από το DNA του Βενιζέλου, να μας καθοδηγήσει στην επανένωση, για να φύγει και η Τουρκία από την Κύπρο.