Είναι πολύ γνωστό για χρόνια τώρα ότι η Κυπριακή Δημοκρατία και οι Δημοτικές Αρχές των ελεύθερων πόλεών μας, φροντίζουν και συντηρούν, τους ιερούς χώρους των μουσουλμάνων Τουρκοκυπρίων αλλά και άλλων δογμάτων και δεν παρουσιάζεται οποιαδήποτε πράξη βανδαλισμού σ’ αυτά, διότι τα σέβεται ο περισσότερος κόσμος των Ελληνοκυπρίων λόγω και του πολιτισμικού τους επιπέδου. Αντιθέτως στις κατεχόμενες περιοχές της πατρίδας μας λόγω της παρουσίας απαίδευτων Τούρκων εποίκων και κάποιων φανατισμένων Τουρκοκυπρίων, δεν άφησαν εκκλησία, μοναστήρια, μνημεία, κοιμητήρια κ.λπ. που να μην τα καταστρέψουν εκ θεμελίων.
Έρχονται τώρα οι ηγέτες της τουρκοκυπριακής κοινότητας αλλά πολύ περισσότερο αυτοί της Τουρκίας, χωρίς να ντρέπονται για τις βαρβαρότητες και τα αίσχη που προκάλεσαν και προκαλούν, σ’ όλες τις εκκλησίες και τα μνημεία μας στην κατεχόμενη πατρίδα μας, να διαμαρτύρονται για κάποια ηλίθια μηνύματα που έγραψαν κάποιοι ανεγκέφαλοι στο περιτοίχισμα του τζιαμί Τζιετίτ στη Λεμεσό.
Από το νόημα των γραφομένων αλλά κι από τον χαρακτήρα των γραμμάτων πιστεύω ότι δεν θα είναι Ελληνοκύπριοι αυτοί που το έκαναν. Όποιοι και να είναι, είναι ανεγκέφαλοι και καταδικαστέοι και οφείλουν οι αστυνομικές Αρχές να τους εντοπίσουν. Εμείς ως Δήμος της Λεμεσού έχουμε πολύ μεγάλες ευαισθησίες για τα διάφορα θρησκευτικά, ιστορικά, πολιτιστικά και άλλα μνημεία της πόλης μας τα οποία προστατεύουμε και τα συντηρούμε. Δεν έχουμε οποιαδήποτε περιθώρια για καταστροφές, αφού αυτή είναι η ιστορία μας, κακή και καλή και έχουμε την υποχρέωση να τη διατηρήσουμε και ακόμη να την καταγράφουμε.
Ήθελα να ρωτήσω την τουρκοκυπριακή ηγεσία αλλά και αυτή της Τουρκίας, πόσα μνημεία ή πιο απλά, πόσους τάφους Ελληνοκυπρίων ηρώων μας άφησαν να υπάρχουν στην κατεχόμενη πατρίδα μας; Εγώ σας διαβεβαιώνω ούτε ένα. Τόσοι ήρωες μας στους αγώνες για την ελευθερία της Κύπρου μας δεν υπάρχει τίποτε που να υποδηλοί ότι υπήρξαν. Αρχίζοντας από τον Αγώνα της ΕΟΚΑ, αφήνοντας τους προηγούμενους, για την προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκοανταρσία του 1963 – 64, περιλαμβανομένων και των σφαγιασθέντων της περιόδου του 1957 – 59, από τη δράση της ΕΟΚΑ Β’ και του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου και από την τουρκική εισβολή της 20ής Ιουλίου έως την 17η Αυγούστου του 1974. Πάνω σε οργανωμένη βάση εξαφάνισαν και τους τάφους και τα μνημεία αυτών των ηρώων μας.
Εμείς όμως, σεβόμενοι τα ιερά και τα όσια κάθε ανθρώπου και ιδιαιτέρως των συμπατριωτών μας Τουρκοκυπρίων, όχι μόνο δεν τα βλάπτουμε ή τα εξαφανίζουμε αλλά και τα φροντίζουμε. Προκαλώ την τουρκοκυπριακή ηγεσία να επισκεφθεί το κοιμητήριο των «ηρώων» τους στη Λεμεσό, του 1964 και 1974 και να διαπιστώσει σε ποια κατάσταση βρίσκεται, επειδή φροντίζεται από τον Δήμο Λεμεσού. Εγώ προσωπικά ως δημοτικός σύμβουλος και μέλος της Επιτροπής Υγείας και Περιβάλλοντος, σε ανύποπτο χρόνο πριν από ένα μήνα περίπου, ζήτησα από το Τμήμα Πρασίνου του Δήμου μας να επισκεφθεί το κοιμητήριο αυτό για να γίνει καθαρισμός από τα χόρτα, αλλά να γίνει επίσης και περιποιημένο κλάδευμα των φυτεμένων θάμνων στον κάθε τάφο, πράγμα που ήμουν παρών δίδοντας οδηγίες. Ας είναι εκεί θαμμένοι Τουρκοκύπριοι συμπολίτες μας που πολέμησαν την πατρίδα μας και τις Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ας μας υποδείξει ο κύριος Ακιντζί έναν τάφο κι όχι ολόκληρο κοιμητήριο ηρώων μας που τους σκλάβωσαν, εάν υπάρχει και ας μην είναι και περιποιημένος.
