Μαθήματα από τη “Μαύρη Δευτέρα” του 1987

Εκείνη τη “Μαύρη Δευτέρα”, ο Dow Jones έχασε σχεδόν 23% σε μια ημέρα και ο χρηματοπιστωτικός κόσμος είχε την πρώτη του γνωριμία με εντελώς νέα επίπεδα μεταβλητότητας και αβεβαιότητας.  Ο, 52χρονος σήμερα, Livingstone αποκαλεί αυτή την εμπειρία “ταχύρυθμη εκπαίδευση” και λέει ότι τον καθοδήγησε σε όλη του την καριέρα, παρέχοντας διδάγματα σχετικά με την υπεύθυνη τοποθέτηση παγίων και τη σημασία ενός διαφοροποιημένου χαρτοφυλακίου. “Είναι στο DNA μου”, λέει. “Έχω πάντα κατά νου τη διαχείριση των κινδύνων και την προστασία από τον κίνδυνο καθοδικής απόκλισης επειδή έζησα τη συντριβή νωρίς στην καριέρα μου”.  

Αφού έφυγε από την Dean Witter για να περάσει δέκα χρόνια στη Merrill Lynch το 1989, ο Livingstone μετακόμισε στη Smith Barney, η οποία αργότερα εξαγοράστηκε από την Morgan Stanley. Σήμερα, ηγείται μιας ομάδας τεσσάρων ατόμων ως διευθύνων σύμβουλος και ιδιωτικός σύμβουλος πλούτου στη Morgan Stanley, έχοντας υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία ύψους 3,19 δισ. δολ. για δύο τύπους πελατών: οικογένειες και ιδιώτες με εξαιρετικά υψηλά εισοδήματα (εταιρικά στελέχη, επιχειρηματίες, venture capitalists ) και χορηγίες για πανεπιστήμια, σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ιδιωτικά ιδρύματα και κοινοτικά ιδρύματα όπως τα νοσοκομεία.    

“Είχαμε πάντα ένα πόδι και στις δύο επιχειρηματικές λογικές”, λέει ο Livingstone για την διττή πρακτική του και “δρούσαν συμπληρωματικά”. Η διαχείριση κεφαλαίων για ιδρύματα έδωσε στην ομάδα του μια μακροπρόθεσμη προοπτική και ίσως το πιο σημαντικό, ο Livingstone πιστεύει ότι η εμπειρία του στη διαχείριση πόρων για πανεπιστήμια και ιδιωτικά ιδρύματα δημιουργεί μεγαλύτερη ασφάλεια στους μεμονωμένους πελάτες του. “Όταν ακούν ότι διαχειριζόμαστε μεγάλες δεξαμενές χρημάτων για funds χορηγιών, αισθάνονται πολύ άνετα”, λέει.  

Και για τις δύο ομάδες, ο Livingstone συνδυάζει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική επένδυσης με βραχυπρόθεσμες στρατηγικές προσαρμογές καθώς η αγορά αλλάζει μετά από τακτικές διαβουλεύσεις με τους πελάτες του κάθε χρόνο. “Μας αρέσει η ιδέα να προλαμβάνουμε και να ακολουθούμε μια τακτική με τους πελάτες μας και να προσπαθούμε να τους ενημερώνουμε για τις ευκαιρίες που βλέπουμε”, λέει. Κατά τη διάρκεια της κρίσης του 2008, για παράδειγμα, ο Livingstone και η ομάδα του διαπίστωσαν ότι η αγορά ομολόγων ήταν υποτιμημένη και ανταποκρίθηκαν ρίχνοντας το βάρος της έκθεσής τους σε αυτά τα πάγια, γεγονός που τους επέτρεψε να αποκομίσουν αντίστοιχες αποδόσεις με τις μετοχές παρόλο που η τοποθέτηση αυτή δεν ήταν ορατή στη βάση του μακροπρόθεσμου σχεδίου τους.

“Εάν [μια κλάση περιουσιακών στοιχείων] γίνεται πραγματικά φθηνή και ανακόλουθα τιμολογημένη, θα ΤΟ εκμεταλλευτούμε και θα προσπαθήσουμε να είμαστε πειθαρχημένοι”, λέει ο Livingstone. Εξετάζοντας το μέλλον το 2019, η ομάδα θα παρακολουθεί τις διεθνείς μετοχές και τις μετοχές αξίας ως δυνητικά υποτιμημένα περιουσιακά στοιχεία.  Εκτός από τη δουλειά του με τις οικογένειες και τα ιδρύματα, ο Livingstone συμμετέχει ενεργά στην επόμενη γενιά νέων συμβούλων και επαγγελματιών του χρηματοπιστωτικού τομέα. Η ομάδα του συνεργάζεται στενά με τους φοιτητικούς επενδυτικούς συλλόγους στα κολλέγια και τα πανεπιστήμια, συμβάλλοντας στην οργάνωση εκπαιδευτικών ευκαιριών και ακόμη και εξορμήσεων στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Ο Livingstone λέει ότι είναι ενθουσιασμένος από τις νέες προοπτικές που φέρνουν οι φοιτητές. “Σκέφτονται διαφορετικά τα πράγματα”, λέει.  

Της Sarah Hansen

ΠΗΓΗ: Forbes