Του Marcus Ashworth

Η UBS, έχοντας καταβροχθίσει την Swiss Bank πριν από 25 χρόνια, απορροφά τώρα την Credit Suisse, δημιουργώντας έναν ενιαίο ελβετικό τραπεζικό κολοσσό. Οι μέτοχοι της Credit Suisse λαμβάνουν κάτι, οι κάτοχοι ομολόγων αυξημένης εξασφάλισης προστατεύονται – ωστόσο αυτή η αντιμετώπιση δεν αφορά ολόκληρη την υπόλοιπη κεφαλαιακή κλίμακα προς τα κάτω. Το πώς οι τράπεζες θα είναι σε θέση να χρηματοδοτούν τον εαυτό τους πρόκειται πια να γίνει πολύ πιο δύσκολο.

Μηδέν

Για να διευκολυνθεί η συμφωνία και να “βγαίνουν” οι αριθμοί, η ελβετική ρυθμιστική αρχή Finma διέταξε χρεόγραφα αξίας περίπου 16 δισεκατομμυρίων ελβετικών φράγκων (17,3 δισ. δολ.) του πιο επικίνδυνου τύπου χρέους της Credit Suisse να κουρευτούν μέχρι αχρήστευσης. Γνωστά ως ομόλογα Additional Tier 1 ή αλλιώς CoCos, αυτού του είδους το χρέος μπορεί να μετατραπεί σε ίδια κεφάλαια ή να διαγραφεί εάν το κεφάλαιο μιας τράπεζας πέσει κάτω από ένα προκαθορισμένο επίπεδο. Οι ιδιοκτήτες των συγκεκριμένων τίτλων της ελβετικής εταιρείας δε θα λάβουν τίποτε. Ήταν μια υπέροχη κατηγορία περιουσιακών στοιχείων για όσο διήρκεσε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Credit Suisse–UBS: «Βόμβα» $275 δισ. στην αγορά ομολόγων

Οι πιο αδύναμες ευρωπαϊκές τράπεζες θα δυσκολευτούν ακόμη περισσότερο να βρουν επενδυτές για να δεσμεύσουν κεφάλαια τα οποία, όχι μόνο στη θεωρία αλλά και στην πράξη μπορούν πραγματικά – όπως αποδείχθηκε – να εξαλειφθούν. Ολόκληρος ο τραπεζικός τομέας θα καταλήξει να πληρώνει για τις μυριάδες παραβάσεις της Credit Suisse με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Οι επιπτώσεις της δομής της ελβετικής εξαγοράς ενδέχεται να κλείσουν την πρόσβαση στα CoCos για όλες πλην των ισχυρότερων τραπεζών – ο ορισμός των οποίων θα τεθεί πια υπό ολοένα και πιο εξονυχιστικό έλεγχο.

Οι συνέπειες θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα σύμπαν πόνου στις ρυθμιστικές αρχές των τραπεζών. Δεν είναι τυχαίο ότι το σαββατοκύριακο οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως συμφώνησαν μια συντονισμένη αύξηση των γραμμών χρηματοδότησης swaps δολαρίων προκειμένου να διατηρήσουν τη ρευστότητα οι οποίοι λιπαίνει τους τροχούς του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Τα AT1 προορίζονται μόνο για εξελιγμένους και έμπειρους επενδυτές οι οποίοι κατανοούν πραγματικά τους κινδύνους. Ωστόσο, ακόμη και οι επαγγελματίες αντιμετωπίζουν ένα βίαιο ξύπνημα αυτή την εβδομάδα – κι αυτός ο συγκεκριμένος μηδενισμός μιας κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων προς όφελος όλων των άλλων θα προκαλέσει σεισμικό σοκ σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή αγορά χρέους μειωμένης εξασφάλισης των 275 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτή η κατηγορία περιουσιακών στοιχείων είναι το δομικό στοιχείο το οποίο στηρίζει το ανεστραμμένο τρίγωνο της βάσης μετοχικού κεφαλαίου όλων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Ποιος θα ασφαλίζει πια έναντι πλημμυρών σε υπόγεια μετά από αυτή την καταιγίδα;

Υποτίμηση

Το γεγονός ότι το τραπεζικό κεφάλαιο ιδιαίτερα μειωμένης εξασφάλισης μπορεί να υποστεί bail-in όταν μια τράπεζα πτωχεύει είναι γνωστό. Οι Αμερικανοί επενδυτές τείνουν να μην έχουν αυταπάτες για το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό το είδος χρέους, ωστόσο η πιθανότητα συνολικής απώλειάς του υποτιμήθηκε στην Ευρώπη. Πολλοί επενδυτές ένιωθαν κρυφά ότι ήταν ένας από εκείνους τους κινδύνους στη ζωή τους οποίους αξίζει κανείς να αναλάβει προκειμένου να κόψει στο τέλος ένα μεγάλο κουπόνι, καθώς οι αποδόσεις είναι πολύ υψηλότερες από τις κατηγορίες των προτιμώμενων ή καλυμμένων τραπεζικών χρεογράφων.

Επενδύοντας μόνο σε τράπεζες με μεγάλο κύρος – όπως ίσως ένα φημισμένο ελβετικό ίδρυμα 167 ετών, μέρος ενός δυοπωλίου στη χώρα του  – ήλπιζε κανείς ότι οι κίνδυνοι θα ήταν ελάχιστοι. Ήταν μια απόλαυση για το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων 15 ετών.

Η βάναυση πραγματικότητα είναι ότι ήταν ακόμη μια κατσαρίδα που σύρθηκε έξω από τον κόσμο του σταθερού εισοδήματος ως συνέπεια της επιθετικής κίνησης των κεντρικών τραπεζιτών να αυξήσουν τα επιτόκια, από εκεί που εκείνα βρίσκονταν κάτω από το μηδέν.

Η επένδυση σε AT1 είχε ιδιαίτερο νόημα για τους διαχειριστές μεγάλων κεφαλαίων τα οποία παρακολουθούσαν έναν δείκτη. Η υψηλότερη απόδοση εισοδήματος αποτελεί βασική στρατηγική διαφοροποίησης. Πολλοί ιδιώτες επενδυτές δεν μπόρεσαν επίσης να αντισταθούν στις ζουμερές αποδόσεις οι οποίες ήταν διαθέσιμες, αν και αρκετές χώρες είτε εμπόδιζαν είτε είχαν ρυθμίσεις με βαρείς περιορισμούς την πρόσβαση στη συγκεκριμένη κατηγορία περιουσιακών στοιχείων. Ήταν μια άτακτη αλλά όμορφη όαση σε μια έρημο μικρο-αποδόσεων. Η μη τίμηση του συγκεκριμένου χρέους από πλευράς της Credit Suisse αλλάζει ωστόσο τη συγκεκριμένη δυναμική δραστικά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ιστορικό deal: Η UBS εξαγόρασε την Credit Suisse

Κλίμακα

Αν και αυτό το ξαφνικό bail-in δεν είναι το πρώτο και μοναδικό του είδους του, είναι διαφορετικής κλίμακας. Η κατάρρευση της ισπανικής τράπεζας λιανικής Banco Popular, η οποία καταβροχθίστηκε από την Banco Santander το 2017, θα έπρεπε πραγματικά να είχε λειτουργήσει ως “καμπανάκι” κινδύνου. Ωστόσο, με ένα πολύ μικρότερο και τοπικά εστιασμένο υποσύνολο επενδυτών να επηρεάζεται, δεν άλλαξε τη νοοτροπία της απληστίας. Οι εθνικοί πρωταθλητές, τύπου Credit Suisse, υποτίθεται ότι είναι πολύ μεγάλοι για να αποτύχουν.

Οι κανονιστικές αλλαγές μετά την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση έχουν δημιουργήσει νέα καθεστώτα bail-in σε όλες τις μεγάλες αγορές, μέσω των οποίων καθορίζεται λεπτομερειακά τι μπορεί να συμβεί στους κατόχους ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης σε περίπτωση πτώχευσης μιας τράπεζας. Στην περίπτωση της Credit Suisse, οι ομολογιούχοι βοηθούν στην πραγματικότητα στη διάσωση των μετόχων. Οι επενδυτές σε μετοχές της τράπεζας αποκτούν αξία περίπου 3,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ οι κάτοχοι ομολόγων κεφαλαίου τα οποία μοιάζουν με μετοχές παίρνουν μηδέν.

Η ελβετική ρυθμιστική αρχή διασχίζει έτσι τον Ρουβίκωνα, αποκλείοντας αυτόν τον ακρογωνιαίο λίθο της κεφαλαιακής διάρθρωσης των τραπεζών. Ενώ τα ενημερωτικά δελτία ομολόγων περιέγραφαν ξεκάθαρα τους κινδύνους για τους επενδυτές, αυτό από μόνο του δεν καταπραΰνει το ωστικό κύμα. Ο κόσμος της κεφαλαιοποίησης των τραπεζών πρόκειται να γίνει πολύ πιο ασταθής.

BloombergOpinion