Τα πάνω κάτω φέρνει το υπουργείο Εσωτερικών στη χρέωση πιστοποιήσεων εγγράφων διαφοροποιώντας τις ταρίφες, κάτι το οποίο επηρεάζει το σύνολο των πολιτών οι οποίοι, κάποια στιγμή, θα αποταθούν σε πιστοποιούντες υπαλλήλους είτε για μεταβιβάσεις είτε για άλλους λόγους, ενώ το ζήτημα αφορά και τις εταιρείες, πολλές εκ των οποίων πιστοποιούν δεκάδες έγγραφα για κάθε συμφωνία στην οποία καταλήγουν.

Το Υπουργείο έθεσε ήδη σε διαβούλευση τις προτάσεις του και, βεβαίως, αναμένεται με ενδιαφέρον η θέση την οποία θα τηρήσουν οι πιστοποιούντες υπάλληλοι μέσω του Συνδέσμου τους.

Σήμερα, όσο και αν φαίνεται απίστευτο, τα τέλη καθορίζονται σε €2 ανά υπογραφή ή σφραγίδα και €5 σε περίπτωση που ο πιστοποιών υπάλληλος κληθεί και μεταβεί σε άλλη περιοχή.

Γίνεται αντιληπτό, πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην πράξη, αφού οι χρεώσεις είναι διαφορετικές.
Αν και ο Σύνδεσμος Πιστοποιούντων Υπαλλήλων είχε εισηγηθεί να καθοριστεί ενιαία ταρίφα €8 για κάθε υπογραφή ή μονογραφή για κάθε πιστοποίηση, το Υπουργείο εισηγείται τις ακόλουθες ταρίφες:

Για έγγραφο με αριθμό σελίδων 1 ή 2 ανεξαρτήτως του αριθμού των υπογραφών ή σφραγίδων που τίθενται σε κάθε σελίδα, το δικαίωμα καθορίζεται, κατά μέγιστον, στο ποσό των €5 για ολόκληρο το έγγραφο.Για έγγραφο με αριθμό σελίδων από 3 έως και 10, ανεξαρτήτως του αριθμού των υπογραφών ή σφραγίδων που τίθενται σε κάθε σελίδα, το δικαίωμα καθορίζεται, κατά μέγιστον, στα €8 για ολόκληρο το έγγραφο.
Για έγγραφο με αριθμό σελίδων από 11 έως και 100, ανεξαρτήτως του αριθμού των υπογραφών ή σφραγίδων που τίθενται σε κάθε σελίδα, το δικαίωμα καθορίζεται κατά μέγιστον στο ποσό των €15 ευρώ για ολόκληρο το έγγραφο.
Για έγγραφο με αριθμό σελίδων άνω των 101 (χωρίς άνω όριο), ανεξαρτήτως του αριθμού των υπογραφών ή σφραγίδων που τίθενται σε κάθε σελίδα, το δικαίωμα καθορίζεται, κατά μέγιστον, στο ποσό των €25 για ολόκληρο το έγγραφο.

Με βάση πάντα τα όσα προωθεί το υπουργείο Εσωτερικών, ο πιστοποιών υπάλληλος, ανεξαρτήτως του αριθμού των υπογραφών ή σφραγίδων που τίθενται σε κάθε σελίδα, αφού οι υπογραφές τεθούν ενώπιον του και ταυτοποιήσει τα πρόσωπα που υπογράφουν ή θέτουν τη σφραγίδα, θα θέτει μία δική του σφραγίδα ανά σελίδα και θα υπογράφει.

Σε περίπτωση που το έγγραφο θα σταλεί για apostille, ο πιστοποιών υπάλληλος υποχρεούται να παρουσιαστεί ο ίδιος στον οικείο Έπαρχο για πιστοποίηση της δικής του υπογραφής, χωρίς οποιαδήποτε επιπλέον χρέωση προς τον πολίτη.

Το συνολικό κόστος που θα χρεώνεται και θα υποχρεώνεται να πληρώσει ο πολίτης θα σημειώνεται στη σφραγίδα του πιστοποιούντος υπαλλήλου που τίθεται στην πρώτη ή στην τελευταία σελίδα του εγγράφου, ενώ στις άλλες σελίδες, ο χώρος της σφραγίδας που υπάρχει διαθέσιμος για τη χρέωση θα παραμένει κενός.

Σε περίπτωση που πολίτης καλέσει πιστοποιούντα υπάλληλο, όπως πιστοποιήσει υπογραφή ή σφραγίδα σε τοποθεσία άλλη από το γραφείο του πιστοποιούντος υπαλλήλου, τότε ο πιστοποιών υπάλληλος δύναται να ζητήσει να αποζημιωθεί από τον πολίτη για το πραγματικό κόστος μετάβασης του. Σε αυτή την περίπτωση, ο υπάλληλος είναι υποχρεωμένος να ενημερώσει εκ των προτέρων τον πολίτη για την επιπλέον χρέωση στις παρεχόμενες υπηρεσίες Το εν λόγω κόστος μετάβασης στο οίκημα του πολίτη, δεν δύναται να υπερβαίνει τα €10 το μέγιστο.

Επιπλέον των ανωτέρω, ο πιστοποιών υπάλληλος είναι υποχρεωμένος να εκδίδει προς τον πολίτη απόδειξη για σκοπούς φορολογικού ελέγχου.

Το Υπουργείο σημειώνει, πως με βάση τη νομοθεσία «κάθε πρόσωπο που αποκτά εισόδημα οφείλει να εκδίδει τιμολόγια και αποδείξεις σχετικά με τις συναλλαγές και εισπράξεις του, όπως καθορίζεται σε κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο και δημοσιεύονται στην επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας».

Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, η αναθεώρηση των υφιστάμενων δικαιωμάτων, κρίνεται αναγκαία, επειδή:
(α) Διαπιστώθηκε ότι το υφιστάμενο δικαίωμα των δύο ευρώ για την περίπτωση που η πιστοποίηση αφορά έγγραφο μίας σελίδας και μίας υπογραφής, δεν ανταποκρίνεται στα σημερινά επίπεδα μισθών αλλά και λειτουργικών δαπανών και, συνεπώς, χρειάζονται αναθεώρησης προς τα πάνω.
(β) Στις περιπτώσεις εκείνες που υπάρχει πολυσέλιδο έγγραφο, το κόστος όπως υπολογίζεται με βάση τις υφιστάμενες πρόνοιες, υπολογίζεται σε ποσά που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματική εργασία της πιστοποίησης, με αποτέλεσμα να καλείται ο πολίτης να πληρώσει ποσά που δεν ανταποκρίνονται στην αξία της υπηρεσίας που λαμβάνει.