Τα πέντε χρόνια που δόθηκαν ως περίοδος χάριτος για συμμόρφωση των ξενοδοχειακών μονάδων με το νέο πλαίσιο λειτουργίας ξενοδοχείων και τουριστικών καταλυμάτων, που τέθηκε σε ισχύ με την ψήφιση σχετικής νομοθεσίας το 2019, δεν αποδείχθηκαν αρκετά για εξασφάλιση των απαιτούμενων αδειών.

Προκειμένου οι μονάδες της βαριάς βιομηχανίας του τόπου να μην λειτουργούν υπό καθεστώς παρανομίας, το Υφυπουργείο Τουρισμού κατέθεσε σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή, ώστε να παραταθεί η μεταβατική περίοδος που είχαν στη διάθεση τους οι ξενοδοχειακές μονάδες για εξασφάλιση των απαιτούμενων αδειών, με τη Βουλή να φαίνεται να συναινεί προς αυτήν την κατεύθυνση, λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών που απαιτούνται για εξασφάλιση των εγγράφων και πιστοποιητικών που χρειάζονται για την έκδοση αδειών.

Το όλο θέμα εξετάστηκε εκ νέου χθες από την Επιτροπή Εμπορίου της Βουλής, που φαίνεται ότι θα διευκολύνει την ξενοδοχειακή βιομηχανία, με έγκριση του νομοσχεδίου που τροποποιεί τον περί της Ρύθμισης της Ίδρυσης και Λειτουργίας Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμο του 2019 με την προσθήκη, όμως, και κάποιων τροπολογιών, όπως άφησε να νοηθεί χθες ο πρόεδρος της, Κυριάκος Χατζηγιάννης.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Φ», η Βουλή αναμένεται να προωθήσει τροπολογία, προκειμένου ανά εξάμηνο να έχει ενημέρωση για την πορεία αδειοδότησης των ξενοδοχειακών μονάδων που λειτουργούσαν πριν τη νέα νομοθεσία ενώ εκτός απροόπτου προτίθεται να απαλείψει την πρόνοια του νομοσχεδίου για παράταση και πέραν των δύο χρόνων.

Σήμερα κατέχουν άδεια λειτουργίας από το Υφυπουργείο Τουρισμού – με τη νέα νομοθεσία – μόλις 60 από τις 816 μονάδες που λειτουργούν (ποσοστό 7,35%), με τις υπόλοιπες να καλύπτονται στην ουσία από τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 18 της νομοθεσίας του 2019 η οποία, όμως εκπνέει, στις 15.3.2014.

Το άρθρο 18 της κείμενης νομοθεσίας προνοεί πως «κάθε πρόσωπο που κατά την ημερομηνία έναρξης της ισχύος του παρόντος Νόμου, λειτουργεί ξενοδοχείο ή τουριστικό κατάλυμα άνευ άδειας λειτουργίας δυνάμει του περί Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμου, υποχρεούται εντός πέντε (5) ετών να εξασφαλίσει άδεια λειτουργίας ξενοδοχείου ή τουριστικού καταλύματος, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Νόμου και των Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει αυτού».

Βάσει των όσων προωθούνται, προβλέπεται όπως η μεταβατική περίοδος του άρθρου 18 παραταθεί για όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που λειτουργούν ξενοδοχεία ή τουριστικά καταλύματα έως το τέλος του 2025 ή και μέχρι το τέλος του 2027, νοουμένου ότι μέχρι το τέλος του 2025 θα έχουν καταθέσει στο Υφυπουργείο Τουρισμού όλα τα αναγκαία έγγραφα. Το νομοσχέδιο θα τεθεί ενώπιον της Ολομέλειας στις 14 Μαρτίου.

Σημειώνεται ότι η παράταση της μεταβατικής περιόδου κρίθηκε αναγκαία, καθώς την περίοδο 2013- 2018, λόγω και των πολεοδομικών κινήτρων που υπήρξαν για τόνωση της ανάπτυξης, υπήρξαν ευρείας κλίμακας ανακαινίσεις και επεκτάσεις σε ξενοδοχεία, με αποτέλεσμα να υπάρξει ανάγκη εξασφάλισης νέων πιστοποιητικών και αδειών από διάφορες κρατικές υπηρεσίες, που είναι απαραίτητες για την αδειοδότηση από το Υφυπουργείο Τουρισμού, με την όλη διαδικασία, εξασφάλισης των απαιτούμενων εγγράφων, να είναι χρονοβόρα.

Πρόταση για ξενοδοχεία υπαίθρου

Στις 14 Μαρτίου αναμένεται να προωθηθεί στην Ολομέλεια της Βουλής και πρόταση νόμου για τροποποίηση και πάλι του περί της Ρύθμισης της Ίδρυσης και Λειτουργίας Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμου, προσθέτοντας στη νομοθεσία και νέα κατηγορία ξενοδοχείων, των ξενοδοχείων υπαίθρου, προκειμένου να διευκολυνθεί η χάραξη και υλοποίηση πολιτικής για τα ορεινά θέρετρα.

Η πρόταση του προέδρου της Επιτροπής Εμπορίου Κυριάκου Χατζηγιάννη, που μετά από διαβούλευση, όπως πληροφορούμαστε, διαμορφώθηκε ώστε να έχει την στήριξη όλων των μελών της, θα τεθεί επισήμως ενώπιον της Βουλής αύριο Πέμπτη.

Σκοπός της είναι η τροποποίηση του περί της Ρύθμισης της Ίδρυσης και Λειτουργίας Ξενοδοχείων και Τουριστικών Καταλυμάτων Νόμου, ώστε να εισαχθεί ο νέος όρος «ξενοδοχείο υπαίθρου» και ο ορισμός αυτού. «Με με την προτεινόμενη ρύθμιση εμπλουτίζεται το τουριστικό προϊόν με μια νέα πρόσθετη κατηγορία προϊόντος, αυτής του «ξενοδοχείου υπαίθρου», η οποία δύναται να αναπτυχθεί εντός των πυρήνων των κοινοτήτων» και επιπρόσθετα «με την κατηγοριοποίηση των εν λόγω αναπτύξεων δίνεται η δυνατότητα στο κράτος εκπόνησης πολιτικής ανάπτυξης των εν λόγω μονάδων στη βάση κινήτρων, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα πολεοδομικά χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν», θα αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση της πρότασης του κ. Χατζηγιάννη, με τον ίδιο να αναφέρει χθες πως με την εισαγωγή της κατηγορίας ξενοδοχείων υπαίθρου, παράλληλα με αυτή των αστικών ξενοδοχείων και τη γενική κατηγορία, θα υπάρξει η ευχέρεια για άσκηση διαφορετικής πολιτικής για κάθε κατηγορία ξενοδοχείων.