Αν έκανε ένα και μοναδικό λάθος ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι ότι εξέφρασε τη δικαιολογημένη χαρά του για το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι μουλάδες του Ιράν χρησιμοποίησαν τις καλές σχέσεις της Λευκωσίας με τα Ιεροσόλυμα.
Θέλησαν να στείλουν μέσω του Νίκου Χριστοδουλίδη ένα προσωπικό μήνυμα στον ίδιο τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ζήτησαν βοήθεια και από τη Γαλλία και άλλες χώρες, οι οποίες είχαν το εξής μειονέκτημα: Οι ηγέτες τους έχουν ταχθεί αναφανδόν εναντίον του Εβραϊκού Κράτους και έχουν κατηγορήσει με προσωπικούς χαρακτηρισμούς τον Μπενιαμίν Νετανιάχου. Δεν θα δεχόταν καν το τηλεφώνημα τους… Η διάψευση της Τεχεράνης είναι για τα μπάζα.
Όπως κάθε Εβραίος, που σέβεται τον εαυτό του και την Πατρίδα του, ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, δεν ξεχνά. Αντίθετα. Θυμάται, και την κατάλληλη στιγμή κτυπά. Το βλέπουμε καθημερινά, έχουμε γίνει μάρτυρες της συμπεριφοράς του, με την οποία βεβαίως δεν συμφωνούμε.
Ναι μεν είχε μεγάλο δίκιο να αντιδράσει στην τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς την 7η Οκτωβρίου 2023, αλλά στη συνέχεια, ξέφυγε εντελώς. Οι κατηγορίες για γενοκτονία των άμοιρων Παλαιστινίων της Γάζας, είναι ένα γεγονός.
Απ’ εκεί και πέρα βρισκόμαστε ενώπιον μίας απέραντης τραγωδίας. Το Ισραήλ δεν θα σταματήσει μέχρι να τελειώσει αυτό που χαρακτηρίζει εθνικό του έργο. Πότε θα το καταλάβουμε και θα δράσουμε ανάλογα σε επίπεδο συμμαχιών και στρατηγικών συμμαχιών; Σε όλους τους πολέμους υπάρχουν οι νικητές και οι ηττημένοι. Θα ήταν ευχής έργο, όταν επικρατήσει η ειρήνη, η Ελλάδα και η Κύπρος να βρεθούν στην ορθή πλευρά της Ιστορίας. Και να έχουν οφέλη εθνικά και στρατηγικά.
Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα και η Κύπρος (μέσω των Βρετανών) βρέθηκαν στο στρατόπεδο των νικητών. Η Τουρκία ήταν όπως πάντα η επιτήδεια ουδέτερη. Ποιο ήταν το κέρδος των μεν και της δε; Οι άθλιοι Τούρκοι, ενώ δεν πολέμησαν τους ναζί, τοποθέτησαν τους εαυτούς τους στην καλύτερη θέση. Γιατί; Διότι η Ελλάδα που υπέφερε στα χέρια των Γερμανών, έπεσε στα χέρια διεφθαρμένων πολιτικών, που δεν εκμεταλλεύθηκαν τη νίκη των συμμάχων εναντίον των ορδών του Άξονα, ούτε τη φήμη των Ελλήνων μέσα από πράξεις ηρωισμού στα πεδία των μαχών.
«Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» φέρεται να είχε πει ο περίφημος Πρωθυπουργός της Βρετανίας, Γουίνστον Τσόρτσιλ, αν και η φράση αργότερα αποδόθηκε στον φιλέλληνα ασημένιο Ολυμπιονίκη και βραβευμένο με το Νόμπελ Ειρήνης (το 1959) Φιλίπ Νόελ Μπέικερ. Φυσικά την είπε στην παρουσία του Τσόρτσιλ, όπως μας πληροφόρησε χρόνια μετά η Καθημερινή των Αθηνών. Αλλά σημασία έχει η φράση διότι περικλείει πέραν του ηρωισμού των Ελλήνων και την παρουσία της Ελλάδας πολύ ψηλά στον κατάλογο των νικητών.
Αντιμετωπίζοντας τη σημερινή κατάσταση εντελώς ψυχρά και στο επίπεδο, και μόνο, των στρατηγικών συμφερόντων, όχι του έωλου Διεθνούς Δικαίου, η Ελλάδα και η Κύπρος «παίζουν καλά», αν και προσωπικά -όπως σημείωσα πολλές φορές- με ενοχλεί σφόδρα η συμπεριφορά του Νετανιάχου. Σκοτώνονται παιδιά και γυναίκες. Είναι άνανδρη πράξη οι δολοφονίες γυναικόπαιδων. Δεν μπορεί να ιδωθεί διαφορετικά, αν και η Χαμάς πρόσφερε στο Εβραϊκό Κράτος την ευκαιρία που έψαχνε για χρόνια πολλά. Τη δικαιολογία για να εισέλθει σε ένα φονικό πόλεμο με πράξεις που δικαιολογημένα χαρακτηρίζονται γενοκτονικές.
Διαβάζω αναλύσεις επί αναλύσεων για τους κερδισμένους τούτου του πολέμου. Στην πλειοψηφία τους οι αναλύσεις αυτές είναι επιδερμικές, διότι το Εβραϊκό Κράτος θα είναι οπωσδήποτε στη λίστα των μεγάλων νικητών. Όχι μόνο επειδή υποστηρίζεται με πάθος από τον σημερινό Αμερικανό Πλανητάρχη. Αλλά, κατά βάθος -και το εξέφρασε ο νέος Καγκελάριος της Γερμανίας- οι ηγέτες που καταδικάζουν τον Νετανιάχου, χαίρονται. Διότι τους κάνει τη δουλειά που (ίσως) θα έπρεπε να κάνουν αυτοί.
Έχω εκφρασμένη θέση για τους Παλαιστίνιους. Τους χρησιμοποιούν οι Άραβες για τα δικά τους συμφέροντα και βεβαίως ο ισλαμιστής Ερντογάν δεν τους αγαπά καθόλου. Τους εκμεταλλεύεται. Και δεν ξεχνώ -διότι έχω προσωπική πολύ δυσάρεστη εμπειρία- ότι αν οι Παλαιστίνιοι κληθούν να επιλέξουν μεταξύ της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Κύπρου, θα διαλέξουν τους κατακτητές της Κύπρου. Είναι πολύ πικρή η αλήθεια.
Η Αθήνα και η Λευκωσία πρέπει να βρεθούν στο στρατόπεδο των νικητών, αλλά -και επειδή μπορούν- πρέπει να λένε στον Νετανιάχου ότι ο γενοκτόνος, όποιος και αν είναι, στο τέλος δεν θα την γλιτώσει: Θα τιμωρηθεί και πρέπει… Ο καθένας μας καταλαβαίνει -και το επαναλαμβάνω- ότι το Ισραήλ προκλήθηκε την 7η Οκτωβρίου 2023. Και ας το σκεφτούμε με ψυχραιμία: Εάν οι τρομοκράτες της εν λόγω οργάνωσης δεν είχαν διαπράξει το μεγάλο έγκλημα, σήμερα η κατάσταση στη Μέση Ανατολή θα ήταν διαφορετική. Η Χαμάς καταστράφηκε, η Χεζμπολάχ εξαφανίστηκε, οι Χούθι δεν θα αντέξουν -ας μην έχουμε αμφιβολία- και η «μαμά» Τεχεράνη, θα καταρρεύσει.
Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ έχει δώσει το πράσινο φως στον Ερντογάν μετά τη νίκη του, τον περασμένο Νοέμβριο. Όχι τώρα, όπως νομίζουν οι αναλυτές του «γλυκού νερού». Θα ακολουθήσει η Συρία βεβαίως και στο τέλος η μάνα των συγκρούσεων θα γίνει μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας. Απλά τα πράγματα. Και τότε θα δοκιμαστούμε όλοι…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Και καλά η Πρόεδρος της Βουλής και του Δημοκρατικού Συναγερμού δεν καταλαβαίνει τις πτυχές της διεθνούς πολιτικής. Έχει άγνοια. Άλλο να προεδρεύεις του μικρομάγαζου του ΔΗΣΥ και άλλο να αντιλαμβάνεσαι τη γεωστρατηγική πολιτική. Ομιλούμε από τη γη έως τον ουρανό. Αλλά ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ που ανδρώθηκε σε ένα διεθνιστικό κόμμα, το οποίο στηρίζεται (ακόμα) στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, γιατί; Βεβαίως τα καταλαβαίνει μέσα από την κομμουνιστική ξεπερασμένη σκοπιά… Ο Στέφανος Στεφάνου γιατί ακολούθησε την Αννίτα Δημητρίου στην αμφισβήτηση του στρατηγικού ρόλου της Κυπριακής Δημοκρατίας; Για κομματικούς και μόνο λόγους, θα απαντήσετε και θα έχετε δίκιο. Ναι, αλλά οι ηγέτες των δύο «μεγάλων» κομμάτων της Κύπρου δεν αντιλαμβάνονται ότι οι πολίτες έχουν κρίση για να καταλάβουν όσα τεκταίνονται στη γειτονιά της Κύπρου; Ήταν επιεικώς απαράδεκτη η στάση των ηγετών του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ απέναντι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος, ναι, έπαιξε σε ένα διεθνούς επιπέδου παιγνίδι με κερδισμένη την Κύπρο. Μην μπλέκετε τα μικροκομματικά σας με τα συμφέροντα της Πατρίδας, διότι θα αναδείξετε σε πρώτο κόμμα το ακροδεξιό ΕΛΑΜ και θα «γεννήσετε» και άλλους φειδίες (το Φ όχι κεφαλαίο παρακαλώ, μικρό)…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Και μιας και μιλάμε για τον περίφημο ευρωβουλευτή της Κύπρου, έχει ενδιαφέρον τι λέγεται γι’ αυτόν στα Ευρώπας. Ο υιός του σεμνού ιερέα, αν και με ψεκασμένες ιδέες για την εξωτερική πολιτική, ενέταξε τον εαυτό του στην αυλή του αυταρχικού και διεφθαρμένου Βλαδίμηρου Πούτιν. Η δήλωση του φειδία Παναγιώτου για τα παιδιά που απήγαγε η Ρωσία από την Ουκρανία είναι ποταπή (despicable) και δείχνει ένα απαίσιο επικίνδυνο χαρακτήρα. Σε μία ευνομούμενη κοινωνία τέτοιες βρώμικες κουβέντες-πράξεις τιμωρούνται από το νόμο. Δεν είναι μόνο ανιστόρητη η θέση του -διότι τα ίδια έκανε και συνεχίζει να τα κάνει και η κατοχική Τουρκία στις χώρες στις οποίες εισέβαλε. Αλλά αποδεικνύει ότι ο εν λόγω τυπάς μπροστά στο προσωπικό συμφέρον ξεπουλά τα ιερά και τα όσια, και ειδικά αυτήν καθ’ αυτήν τη Δημοκρατία, την Ελευθερία και την Πατρίδα.
