Ο Μάριος Μεττής σκηνοθετεί το έργο του Έντουαρντ Άλμπι «Η Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;» κι έρχεται δοκιμάσει τα όρια των αντοχών μας.
– Γιατί επέλεξες αυτό το θεατρικό; Επιλέγω έργα που έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν, αλλιώς δεν βλέπω τον λόγο να τα κάνω. Λες πως το έργο αυτό είναι τολμηρό επειδή αναφέρεται στην κτηνοβασία; Ίσως, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Μιλά κυρίως για την αγάπη και για την απώλεια. Για την αγάπη πέρα από κάθε όριο και πέρα από κάθε λογική.
– Γιατί όμως ο Άλμπι επιλέγει το παράδειγμα μιας ερωτικής πράξης που αφορά σε κτηνοβασία; Δεν είναι κάπως ακραίο; Ο Άλμπι λέει συγκεκριμένα, «φαντάσου αυτό που δεν μπορείς να φανταστείς. Φαντάσου ότι ξαφνικά ερωτεύεσαι έναν Αριανό, ότι ερωτεύεσαι κάτι το οποίο δεν μπορείς καν να διανοηθείς. Θέλω όλοι να σκεφτούν, αυτό το οποίο δεν μπορούν να φανταστούν, αυτό που έχουν θάψει βαθιά μέσα τους γιατί τους είναι δυσβάσταχτο και βασανιστικό. Θέλω απλώς να σκεφτούν τα πράγματα διαφορετικά, από την αρχή». Ο Άλμπι επιπλέον θέλει να σοκάρει τον θεατή, να τον ταρακουνήσει, να τον φέρει αντιμέτωπο με κοινωνικές νόρμες που οριοθετούν την ανθρώπινη συμπεριφορά. Στο έργο του Άλμπι «Η Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια;», όπως και σε κάθε άλλο έργο του, το μήνυμα πίσω από τα προφανή, είναι πολύ μεγαλύτερο και ουσιαστικό.
– Οι άνθρωποι της τέχνης συνήθως ζουν έξω από τις κοινωνικές νόρμες; Θα έλεγες πως αυτό ισχύει και για σένα; Μέχρι κάποιο βαθμό ισχύει. Είμαι όμως κι εγώ ένα κομμάτι ενός οργανωμένου κοινωνικού συνόλου κι αυτό δεν μπορώ να το αγνοήσω. Όσο περισσότερο το αποστρέφομαι τόσο πιο μοναχικός καταλήγω. Την αγαπώ όμως τη μοναξιά μου.
– Είναι ένα έργο με χιούμορ; Είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι μία τραγική κωμωδία. Είναι ευφυέστατο.
– Αλήθεια, πόσο έχουμε ανάγκη σήμερα το χιούμορ στη ζωή μας; Το χιούμορ το έχουμε ανάγκη σήμερα όσο το είχαμε και χθες, όσο θα το έχουμε ανάγκη και αύριο.
– Υπάρχει κάποια φράση από το έργο που βρίσκεις κωμική; «Είναι ένας ευπρεπής, φιλελεύθερος, συνετός, ευγενικός άνθρωπος, που όπως φαίνεται αυτήν την εποχή πηδάει μια γίδα».
– Και μια φράση που σε συγκινεί; «Μάρτιν… σκέφτηκες ποτέ σου μια μέρα να γυρνάς σπίτι σου, στην τέλεια ζωή σου, να μπαίνεις στο σαλόνι σου και να ανακαλύπτεις ότι δεν σου έμεινε ζωή;».
– Πού γέρνει περισσότερο η ζυγαριά στην αντιμετώπιση της δικής σου ζωής, στο δράμα ή την κωμωδία; Αντιμετωπίζω τα πράγματα με χιούμορ ή τουλάχιστον αυτό προσπαθώ να κάνω.
– Είσαι η ψυχή της παρέας; Είναι λίγο κουραστικό να είσαι πάντα η ψυχή της παρέας δεν είναι; Συνέχεια οι άλλοι περιμένουν κάτι από εσένα κι εσύ πρέπει να μην τους απογοητεύσεις.
– «Οι άνθρωποι λένε ψέματα στον εαυτό τους για το ποιοι είναι και πώς βλέπουν τον εαυτό τους. Το έργο μου αφορά στην ανικανότητά μας να είμαστε αντικειμενικοί με τον εαυτό μας» γράφει ο Έντουαρντ Άλμπι για το έργο. Συμφωνείς; Θα έλεγα πως οι άνθρωποι έχουν μία φοβερή ικανότητα να πείθουν τον εαυτό τους για πράγματα. Είναι ένας μηχανισμός επιβίωσης, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με μία σκληρή αλήθεια η οποία θίγει την προσωπικότητά σου. Πρέπει με κάποιο τρόπο να συνεχίσεις να ζεις με τον εαυτό σου. Δεν λες ακριβώς ψέματα, απλώς κάνεις ό,τι περνά απ’ το χέρι σου για να συνεχίσεις.
– Έχεις ανεβάσει ξανά έργο του Άλμπι. Τι σου αρέσει σ’ αυτό τον συγγραφέα; Ο Άλμπι θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους θεατρικούς συγγραφείς και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ο τρόπος με τον οποίο συλλαμβάνει και αποτυπώνει την ανθρώπινη συμπεριφορά είναι αξιοθαύμαστος.
– Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια πληθώρα από παραστάσεις. Βλέπεις θετικά αυτή την εξέλιξη; Είναι καλό να υπάρχει συναγωνισμός. Σε αναγκάζει να γίνεις καλύτερος.
– Έχεις νιώσει ποτέ οικονομική ανασφάλεια σ’ αυτό τον χώρο που κινείσαι; Μου είναι αρκετό να έχω όσα χρήματα χρειάζονται για να ζω με αξιοπρέπεια. Δεν ένιωσα ποτέ φοβερή οικονομική ανασφάλεια, τα χρήματα που βγάζω μου είναι αρκετά. Ίσως επειδή ξοδεύω μόνο για όσα μου είναι απολύτως απαραίτητα.
– Χρειάστηκε να κάνεις άλλη δουλειά για να επιβιώσεις; Δεν χρειάστηκε, όχι. Εκτός από το θέατρο ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα για σένα στη ζωή; Η ίδια η ζωή. Να ζεις. Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν τη ζωή τους χωρίς να συνειδητοποιούν ότι κάποια στιγμή θα πεθάνουν, την αφήνουν να τους προσπεράσει. Φτάνουν μέχρι το τέλος και μετανιώνουν για πράγματα που δεν έχουν κάνει. Να ζεις, είναι μία συναρπαστική περιπέτεια.
* Το έργο «Η Γίδα ή Ποια είναι η Σύλβια» του Έντουαρντ Άλμπι, σε σκηνοθεσία Μάριου Μεττή, ανεβαίνει από τις 8 Φεβρουαρίου μέχρι τις 3 Μαρτίου στο Θέατρο Διόνυσος. Λεμεσός: Θέατρο Ριάλτο (77777745), Πέμπτη 7 Μαρτίου. Έναρξη 20:30, τηλ. 22818999 & 99621845. Αυστηρώς ακατάλληλο για άτομα κάτω των 16 χρόνων.
