Σάντρα Ελευθερίου: Η φαντασία δεν έχει κουμπί «off»

newsroom

28 Μαρτίου 2019, 10:30

«Τα πάντα για μένα είναι πηγή έμπνευσης, παντού συναντώ ιστορίες, ήρωες και κόκκινες κλωστές».

-Μικρή διαβάζατε βιβλία; Ντρέπομαι που τ’ ομολογώ, αλλά όχι, δεν ήμουν φαν των βιβλίων, τουλάχιστον όσων δεν είχαν εικόνες. Όσα μου άρεσαν, τα διάβαζα τμηματικά (πρώτα έβγαζα συμπέρασμα για την υπόθεση «διαβάζοντας» τις εικόνες, μετά το κείμενο και μετά όλο μαζί), και κατά συρροήν. Αγαπημένα μου ήταν τα βιβλία του Όσκαρ Ουάιλντ. Με συγκινούσαν και με συγκινούν.

-Τι τροφοδοτεί τη φαντασία σας; Νομίζω πως η φαντασία είναι κάτι που έχεις, ή που δεν έχεις. Εγώ έχω, μόνο που δεν έχω κουμπί «off» κι έτσι τα πάντα είναι πηγή έμπνευσης, παντού συναντώ ιστορίες, ήρωες και κόκκινες κλωστές.

-Πώς αρχίζετε να διαμορφώνετε έναν ήρωα, με λόγια ή με εικόνες; Με αφήγηση. Τον ακούω να μου μιλά. Φαντάσου κάποιον κρυμμένο στο σκοτάδι, ν’ ακούς μοναχά τη φωνή του, και καθώς μιλάτε και γνωρίζεστε, σιγά-σιγά βγαίνει στο φως, στην αρχή μπορείς να διακρίνεις τη σιλουέτα, μετά τα χαρακτηριστικά του και μετά γίνεστε ένα. Σχιζοφρενικό, αλλά αληθές.

-Τι είναι αυτό που θέλετε να μεταφέρετε στα παιδιά μέσα από τη δουλειά σας; Δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να μεταφέρω κάτι… Περισσότερο μοιράζομαι. Μοιράζομαι τους κόσμους μου, είτε με εικόνες είτε με λέξεις. Εκτυπώνονται τα βιβλία και οι πόρτες ανοίγουν, χωρίς να γνωρίζεις ποιος θα μπει και για πόσο θα θελήσει να μείνει.

-Το βιβλίο σας «Ο φύλακας του 8κτώ – η αρχή…» διακρίθηκε με το Κρατικό Βραβείο Νεανικής Λογοτεχνίας Κύπρου. Η ιστορία σας περιέχει και αυτοβιογραφικά στοιχεία; Και ναι και όχι. Ο κάθε ήρωας έχει κάποια στοιχεία του χαρακτήρα μου, είναι όμως τόσο παρατραβηγμένα που αποκτούν άλλη διάσταση και γίνονται έτσι μέρος μιας ιστορίας διαφορετικής απ’ τη δική μου. Το ίδιο ισχύει και για συμβάντα και καταστάσεις που, ναι μεν έχω βιώσει, όμως μέσα από τη συγγραφή ζυμώθηκαν με τη φαντασία και άλλαξαν ταυτότητα. Αλλά ναι, υποθέτω πως η αρχή της αρχής ήμουν εγώ.

-Ασχολείστε με τη συγγραφή βιβλίων για παιδιά και με την εικονογράφηση. Πώς μπήκατε σ’ αυτό τον χώρο; Εντελώς τυχαία και στις δύο περιπτώσεις. Ο δρόμος για την εικονογράφηση άνοιξε με αφορμή τη συμμετοχή μου σε έκθεση ζωγραφικής. Γνωρίστηκα με τη συγγραφέα Τούλα Κακουλλή, που με έφερε σε επαφή με τις εκδόσεις Κ. Επιφανίου, και έτσι ξεκίνησε μια καριέρα 15 χρόνων. Η συγγραφή ήρθε πολύ αργότερα, αν και από μικρή έγραφα. Χρειάστηκε η ενθάρρυνση της φίλης μου Φυτούλας Βακανά, με την οποία γνωρίστηκα κατά τη συνεργασία μας στο βιβλίο «Κωδικός Π.Α.Ρ.Ε.Α.», η Φυτούλα συγγραφέας, εικονογράφος εγώ. Ταιριάξαν τα σκουφιά μας, γράψαμε μαζί το «Από την πόλη έρχομαι…», και μ’ αυτό πήραμε το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό συγγραφής που προκήρυξε ο Κυπριακός Σύνδεσμος Παιδικού και Νεανικού Βιβλίου.