Με αφορμή την παράστασή της για την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου που θα παρουσιαστεί την επόμενη βδομάδα και στην Κύπρο, η σπουδαία ερμηνεύτρια μιλάει για τα πιο εσωτερικά της που δίνουν «αίμα» στη φωνή της.
– «Αυτό που θέλεις στη ζωή το καταφέρνεις» πράγματι; Ναι, το πιστεύω βαθιά αυτό. Ό,τι πόθησα με λαχτάρα, με αγάπη, και σε ό,τι χάρισα το χρόνο μου και την επιμονή μου, μού χαρίστηκε. Ο τίτλος ο συγκεκριμένος δεν θέλει να δηλώσει ότι έχω φτάσει κάπου, αλλά να προτρέψει τους άλλους ανθρώπους να μην παρατάνε τα όνειρά τους και να παλεύουν γι’ αυτό που αγαπούν και πιστεύουν.
– Αυτή την εσωτερική δύναμη πάντοτε την είχατε; Μάλλον γεννήθηκα μ’ αυτήν. Αλλά πήρα και από τους γονείς μου τεράστια κομμάτια δύναμης, αντιγράφοντας τον αγώνα τους και το χαμόγελό τους στη ζωή.
– Υπάρχουν περίοδοι στη ζωή σας που σας άλλαξαν; Η αλήθεια είναι ότι πριν από κάποια χρόνια πέρασα ένα πρόβλημα υγείας το οποίο με άλλαξε εξωτερικά αλλά, στην πορεία, διαπίστωσα πως πήγαινε να με αλλάξει και εσωτερικά· χάνοντας τον εαυτό μου άρχισα να γίνομαι λίγο πιο σκληρή με τους ανθρώπους, πολύ κριτική. Το παρατήρησα να μου συμβαίνει σχετικά νωρίς και προσπάθησα να το πολεμήσω. Κι η αλήθεια είναι ότι θέλει αντίσταση το να μείνουμε άνθρωποι, διότι είναι πολλοί οι «βομβαρδισμοί» που έχουμε καθημερινά -από αγριότητα, ταχύτητα, σκληράδα και φυσικά από τόσους αστάθμητους παράγοντες- που δεν μπορούμε να ελέγξουμε τη ζωή μας θεωρώντας ότι έχουμε μία σταθερότητα – όπως είναι π.χ. ο κορωνοϊός που μας κάνει να βιώνουμε τη ζωή μας με καινούργια δεδομένα. Σήμερα θα σας έλεγα πως δεν αισθάνομαι περήφανη για εκείνη την περίοδο της ζωής μου, όμως είναι ένα τεράστιο μάθημα για το πόσο σε εγρήγορση πρέπει να είμαστε για να διατηρούμε αυτό που είμαστε, την ανθρωπιά μας, και να μην μεταλλασσόμαστε.
– Άλλαξε και ο τρόπος που ερμηνεύατε, μετά από εκείνο που βιώσατε; Όχι, δεν νομίζω πως άλλαξε τον τρόπο μου επί σκηνής, άλλαξε όμως τον τρόπο συμπεριφοράς μου προς τον εαυτό μου και προς τους άλλους. Η καθημερινότητα, ξέρετε, είναι ένα πλαίσιο πολύ συγκεκριμένο για όλους τους ανθρώπους – μην φανταστείτε ότι οι άνθρωποι που είναι λίγο γνωστοί, σε σχέση με άλλους, έχουν μια διαφορετική καθημερινότητα και άλλες ανάγκες. Μπορεί ο χρόνος τους και οι δουλειές τους να μοιάζουν διαφορετικές, όμως έχουν τις ίδιες αγωνίες – βιώνουμε κοινά συναισθήματα. Μετά την περιπέτεια που έζησα, λοιπόν, έμοιαζε να αγαπάω περισσότερο εμένα και τον κόσμο, να έχω πάντα μια πρώτη θετική αντιμετώπιση για έναν άνθρωπο που δεν γνώριζα – έστω κι αν δεν επαληθευόταν μετά, δεν με απασχολούσε, ήταν δικό του θέμα. Κι έτσι αντιμετώπιζα πιο θετικά όλες τις καταστάσεις της ζωής. Επειδή, όμως, επί σκηνής, το μυαλό δεν σκέφτεται και η καρδιά και το ένστικτο οδηγούν, δεν άλλαξε τίποτα όλα αυτά τα χρόνια· επάνω στη σκηνή ανεβαίνω «καθαρή», έτοιμη, και κατεβαίνω μετά έχοντας πάλι κάθαρση και έχοντας ξαναφορτίσει δύναμη από το κοινό. Κι αυτό, ξέρετε, δεν αλλάζει μέσα στο χρόνο, γιατί έρχεται από πολύ πολύ βαθιά.
– Από το 2003 που σας πρωτογνωρίσαμε δισκογραφικά, θα λέγατε πως πραγματοποιήσατε τα περισσότερα από τα όνειρα που είχατε τότε; Ναι, έχουν πραγματοποιηθεί πάρα πολλά όνειρά μου. Κι είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό και πολύ ευγνώμων. Από τότε όμως, μέχρι τώρα, έχουν γεννηθεί και καινούργια όνειρα. Και, δόξα τω θεώ, η διαδικασία αυτή δεν έχει σταματήσει. Δεν νιώθω κουρασμένη, νιώθω πάντα σα να είναι η πρώτη μου φορά, με όλη την αγωνία, με όλη τη λαχτάρα, με όλη την φιλότιμή μου προσπάθεια να δώσω έντιμα το 100% που έχω ως άνθρωπος εκείνη τη στιγμή. Αυτό, δηλαδή, που θα συμβεί σε λίγες μέρες και στην Κύπρο, με την παράσταση για την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου.
– Στο σπίτι σας τραγουδάτε; Στο σπίτι μου μουρμουρίζω. Μουρμουρίζω μελωδίες – όχι πολύ συχνά. Στο σπίτι μου τραγουδάω πιο δυνατά όταν πρέπει να κάνω κάποια πρόβα, να δοκιμάσω κάτι (χαμογελάει). Μου αρέσει και η ησυχία αλλά και να παίζει κι ένα ραδιόφωνο πότε πότε. Είμαι συνέχεια μέσα σε μια μελωδία.
– Τι σας αρέσει να ακούτε; Είμαι πολύχρωμη. Ακούω τα πάντα: Μου αρέσει πολύ η ροκ, ακούω τζαζ, ακούω όλα τα σπουδαία μας ελληνικά τραγούδια, σύγχρονα και παλαιότερα.
– Μέχρι πού φτάνουν τα όνειρά σας; Όπου είναι ο ήλιος. Όσο ο ήλιος και το νερό τα «ποτίζει», όσο η μουσική, οι άνθρωποι, η καρδιά μου και η ψυχή μου «ποτίζουν» αυτό τον πυρήνα και τον τροφοδοτούν, ας πάνε όσο πιο μακριά, όσο πιο φωτεινά γίνεται.
– Άνθρωποι που σας γνωρίζουν καλά, σας χαρακτηρίζουν «καλό άνθρωπο». Δεν υπήρξατε ποτέ κακοπροαίρετη στη ζωή σας; Έχω μια θετική αντιμετώπιση απέναντι στους ανθρώπους. Και, στην πορεία, έχω καταλάβει ότι δεν μπορώ να αλλάξω έναν άνθρωπο – μπορώ να διαλέξω πόσο κοντά του θα είμαι ή πόσο μακριά του, ανάλογα και με την δική του επιλογή. Πλέον ακούω τον ένστικτό μου – κι όσο μεγαλώνουμε, καταλαβαίνουμε την σπουδαιότητά του. Έχω πάψει να κρίνω κάτι που δεν μου ταιριάζει. Δέχομαι τις απόψεις των ανθρώπων μ’ ένα τρυφερό τρόπο -έστω κι αν διαφωνώ- επειδή δεν γνωρίζω τη διαδρομή τους, δεν ξέρω τα τραύματά τους και τι τους κάνει να έχουν απόψεις διαφορετικές από τις δικές μου. Ξέρετε γιατί νομίζω πως συμβαίνει αυτό; Επειδή συγχώρεσα και τον εαυτό μου για τις γκρίζες του εποχές! Τον αιτιολόγησα, κι έτσι αναγνωρίζω και στους άλλους ανθρώπους το να μην έχουν προλάβει να το δουν ή να μην το έχουν καταφέρει ακόμα.
* Η Γιώτα Νέγκα τραγουδά Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, 2/12 Λεμεσός, Παττίχειο Θέατρο, 4/12 Λάρνακα, Δημοτικό Θέατρο Γ. Λυκούργος, 8μ.μ. tickethour.com.cy κι από όλα τα ACS COURIERS.
xatzigeorgiou@yahoo.com
Ελεύθερα, 29.11.2021.
