Έχοντας ως βάση το χωριό Γούρρι, η Ελένη Φύλα αποτυπώνει τις ανησυχίες της για την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και την ερημοποίηση. Μας θυμίζει ακόμη πόσο ωραίο είναι να απολαμβάνεις τη μυρωδιά του πεύκου, να πατάς κατευθείαν στη γη και να απολαμβάνεις το καθαρό νερό κατευθείαν από τις πηγές.   

– Ο τίτλος της νέας σου δουλειάς «Its Getting Hot in Here» είναι ιδιαίτερα επίκαιρος αυτή την περίοδο. Σε ποια θέματα εστιάζει η ενότητα αυτή; Πράγματι, έχουμε βιώσει το πιο θερμό καλοκαίρι της ζωής μας στο νησί. Όταν ετοίμαζα την έκθεση, δεν περίμενα ότι θα με επιβεβαίωνε τόσο πολύ το θερμόμετρο. Ενώ είμαι παιδί του καλοκαιριού, με ανησυχία βίωσα, όπως όλοι μας, τα τόσο θερμά κύματα ζέστης. Η έκθεση ασχολείται με το φαινόμενο της βίαιης αύξησης της θερμοκρασίας, αλλά και της ακραίας διακύμανσής της μέσα στη μέρα. Το φαινόμενο αυτό αποτυπώνεται σε θερμικούς χάρτες, οι οποίοι είναι και η πηγή έμπνευσής μου. Χρησιμοποίησα μια πολύ έντονη φωσφορίζουσα χρωματική παλέτα στα έργα μου, για να τονίσω την αναγκαιότητα της αφύπνισης και της δράσης. Τα πολύ έντονα χρώματα, ενώ κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, την ίδια ώρα τοποθετούν τον θεατή σε μια κατάσταση ονειρικής ευφορίας, επειδή θέλω να ευαισθητοποιήσω από την πλευρά της αγάπης για τη φύση και όχι από την ψυχολογία του πανικόβλητου.

​- Τι μέσα και υλικά χρησιμοποιείς; Σε αυτή την έκθεση κυριαρχεί η ζωγραφική σε καμβά. Βρίσκω τη ζωγραφική το πιο ρομαντικό μέσο στη σημερινή ψηφιακή εποχή. Ως καλλιτέχνης είμαι πολυμεσική με εννοιολογική καταβολή, που σημαίνει πως χρησιμοποιώ οποιοδήποτε μέσο θεωρώ πως αποδίδει καλύτερα την ιδέα μου. Γι’ αυτό και στην έκθεση υπάρχει επίσης γλυπτική, βίντεο και φωτογραφία. Η ελευθερία τού να επιλέγω κάθε φορά το μέσο που με εκφράζει, συνάδει με την ιδιοσυγκρασία μου.

– Τα τελευταία χρόνια ζεις στο χωριό Γούρρι. Τι σε οδήγησε σε αυτή την επιλογή; Επιστρέφοντας δειλά στο νησί μετά από δέκα χρόνια εκτός, είχα ήδη βιώσει καθοριστικές στιγμές ελευθερίας στην ελληνική φύση, ιδιαίτερα στην πανέμορφη Κρήτη. Οι πόλεις είναι συμβιβασμός για όλους μας. Άλλη είναι η φύση μας, τα πνευμόνια μας λατρεύουν τον καθαρό αέρα και τη μυρωδιά του πρωινού πεύκου. Οι πατούσες μας προτιμούν το εύπλαστο μαλακό χώμα και όχι τα σκληρά βιομηχανικά πλακάκια. Μας αναζωογονεί το δροσερό νερό από τις πηγές που αναβλύζουν απ’ τα βράχια και όχι το στάσιμο και εμφιαλωμένο σε πλαστικά μπουκάλια. Τι κρίμα που τα ξεχάσαμε όλα αυτά και πλέον με τόση ευκολία καταστρέφουμε τη φύση – ουσιαστικά αυτοκαταστρεφόμαστε.

​- Ζώντας κοντά στη φύση, μεταφέρεις και κάποιες προσωπικές εμπειρίες σ’ αυτά τα έργα; Ναι, η σειρά με τα φύλλα, πέρα από το ότι είναι λογοπαίγνιο με το όνομά μου, ξεκίνησε από την ανησυχία μου ότι τα τοπικά φυτά γύρω μου, λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας και της ερημοποίησης, θα αλλοιωθούν ή θα καταστραφούν. Έτσι ξεκίνησα να τα αποτυπώνω πάνω σε καμβάδες με την πρόθεση να διατηρήσω, έστω, την εικόνα τους. Θέλω να δείξω πόσο όμορφα και ευαίσθητα είναι, με την ευχή να ενεργοποιηθούμε συλλογικά – μόνη μου δεν μπορώ να φυτέψω ένα δάσος, μαζί μπορούμε.

– ​Η τέχνη έχει τη δύναμη να αλλάξει τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων; Η σκέψη των ανθρώπων είναι μια εύπλαστη ενέργεια που έχει μεγάλη δύναμη και γι’ αυτό έχει σημασία να κατευθύνεται σε όμορφα μέρη. Ιδανικά, η τέχνη είναι ο οδηγός για αυτά τα όμορφα μέρη.​

​- Η πανδημία έχει επηρεάσει με κάποιον τρόπο το εικαστικό σου έργο; Συνειδητοποιώ ακόμη πιο έντονα τη σημασία τού να είμαι αυτάρκης, δηλαδή να έχω πρόσβαση σε πόσιμο νερό και τροφή χωρίς άλλους μεσάζοντες. Όπως επίσης και τη σημαντικότητα της ελεύθερης διακίνησης, χωρίς όρια. Επιπλέον, νιώθω την επείγουσα ανάγκη να εστιάσω στον καθημερινό βιασμό της γης και να δώσω φωνή σε φυτά και πλάσματα που δεν έχουν.

maria.panayiotou@phileleftheros.com

* Η έκθεση της Ελένης Φύλα στην γκαλερί The Edit Gallery στη Λεμεσό θα διαρκέσει μέχρι τις 11/10, τηλ. 25251710.

* Στη κεντρική φωτογραφία , η Ελένη Φύλα μπροστά από τη σειρά Phacelia Tanacetifolia.

Φιλελεύθερα, 27.9.2020.