Το Little Wishes είναι μια ιστορία αγάπης που εκτείνεται για δεκαετίες, εξερευνώντας μια ζωή συναισθημάτων.
Πώς συνδυάζετε την ιατρική με τη συγγραφή; Τι σας ώθησε να γίνετε συγγραφέας;
Είναι πολύ διαφορετικοί τομείς εργασίας, αλλά υπάρχει ένα θεμελιώδες στοιχείο που τους συνδέει: Θυμάμαι εκατοντάδες πρόσωπα και ιστορίες που μου εμπιστεύθηκαν οι ασθενείς μου και μου αφηγήθηκαν κατά τη διάρκεια δύσκολων στιγμών τους. Αν αφιερώσεις τον χρόνο σου για να τους ακούσεις, οι άνθρωποι έχουν πολύ ενδιαφέρον παρελθόν. Οι χαρακτήρες μου προκύπτουν μέσα από αυτές τις ιστορίες. Η εργασία στο ιατρικό περιβάλλον σε μαθαίνει να δείχνεις συμπόνια, και χωρίς αυτό το στοιχείο οι ιστορίες που γράφω θα έμοιαζαν εξωπραγματικές. Το γράψιμο ήταν πάντα το πάθος μου και γράφω όλη την ενήλικη ζωή μου. Είναι ο τρόπος μου να κατανοώ τον κόσμο γύρω μου.
Πώς θα συστήνατε σε κάποιον το τρίτο σας βιβλίο «Ευχές»;
Το Little Wishes είναι μια ιστορία αγάπης που εκτείνεται για δεκαετίες, εξερευνά μια ζωή συναισθημάτων. Πιστεύω πραγματικά ότι ποτέ δεν είναι πολύ αργά για να κυνηγήσετε μια αγάπη που έχετε χάσει. Είναι μια ιστορία που βρίσκει ελπίδα, ακόμη και σε μέρη όπου δεν φαίνεται να υπάρχει πια.
Πώς είναι ο περιβάλλων χώρος σας όταν γράφετε;|
Για ένα πρώτο προσχέδιο, μου αρέσει να δουλεύω μόνη μου και σιωπηλά. Γράφω από 2.000 έως 4.000 λέξεις την ημέρα στο γραφείο μου, και εργάζομαι πέντε μέρες την εβδομάδα. Αναδιαμορφώνω συνήθως κάθε βιβλίο τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις φορές, ώσπου να μείνω ικανοποιημένη με την ιστορία. Μετά από αυτό, ακολουθώ μια σταδιακή διαδικασία για να τελειοποιήσω το τελικό κείμενο, προσθέτοντας λεπτομέρειες. Τα πιο σημαντικά ή βασικά στοιχεία του βιβλίου είναι πάντα οι τελευταίες λεπτομέρειες που πρέπει να προστεθούν. Αλλά, μεταξύ των προσχεδίων, είναι σημαντικό να ανοίξω την πόρτα και να θυμηθώ ότι ο πραγματικός κόσμος εξακολουθεί να υπάρχει.
Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτή την περίοδο;
Διάβασα πρόσφατα το «Catch and Kill» του Ronan Farrow. Πρόκειται για έναν ουσιαστικό απολογισμό της ερευνητικής δημοσιογραφίας γύρω από τα εγκλήματα του Harvey Weinstein. Από τον χώρο του μυθιστορήματος, διάβασα τα βιβλία «Where The Crawdads Sing», «Normal People» και το «My Dark Vanessa», τα οποία είναι από τα αγαπημένα μου τους τελευταίους μήνες.
Ποιον συγγραφέα θα θέλατε να είχατε γνωρίσει από κοντά;
Αν επέλεγα τον μυθιστοριογράφο που με ενέπνευσε για πρώτη φορά να γράψω, θα έλεγα τον Stephen King. Έχει μια μακρά και εμπνευσμένη καριέρα, έχει γράψει μερικά υπέροχα βιβλία και πάντα μεταφέρει πρωτότυπες και εκπληκτικές ιδέες. Ήταν το πρώτο βιβλίο «ενηλίκων» που διάβασα και το οποίο μου άνοιξε τα μάτια στον κόσμο της λογοτεχνίας.
Μετά την Αγγλία έχετε πια ως μόνιμη βάση σας την Κύπρο. Τι σας έφερε στο νησί;
Ο σύζυγός μου είναι Κύπριος. Κατοικώ εδώ δέκα χρόνια τώρα. Φυσικά, υπάρχουν πράγματα που μου λείπουν από την Αγγλία, όπως η οικογένεια και οι φίλοι μου, η εξοχή και τα παγωμένα χειμερινά πρωινά. Αλλά η Κύπρος είναι το σπίτι μου τώρα και δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα φύγουμε ποτέ.
maria.panayiotou@phileleftheros.com
Φιλελεύθερα, 11.10.2020
