Η σε live τηλεοπτική μετάδοση βουλευτής-θύμα της βίας του Ναζισμού, μιλάει τέσσερις μέρες μετά την ιστορική απόφαση του δικαστηρίου στην Ελλάδα ότι η «Χρυσή Αυγή» είναι εγκληματική οργάνωση.

– Τι καταφέραμε την Τετάρτη, Λιάνα; Χρησιμοποιώ το ίδιο ρήμα που είπε και η Μάγδα Φύσσα βγαίνοντας από το δικαστήριο… Πολλά. Και ταυτόχρονά τόσα όσα χρειάζονται για να ξεκινήσει μία φορά ακόμα ο αγώνας ενάντια στο ναζισμό και στον φασισμό που είναι τόσο παλιός ώστε να του βάζεις μπροστά το «νέο-ναζισμός» και το «νέο-φασισμός», μόνο και μόνο για να δικαιολογήσεις την ύπαρξή του. Καταφέραμε να χαρακτηριστεί εγκληματική οργάνωση η ναζιστική «Χρυσή Αυγή». Δεν είναι λίγο, είναι σπουδαίο πράγμα. Γιατί δίνει το πολιτικό στίγμα της ιδεολογίας του ναζισμού και του φασισμού: Είναι εγκληματική από τη φύση της. Η αλήθεια είναι μία: Αυτό τον όρο, «εγκληματική-ναζιστική οργάνωση “Χρυσή Αυγή”», στην Ελλάδα άρχισε να την χρησιμοποιεί πρώτο το ΚΚΕ. Τον πρώτο καιρό μάλιστα υπήρξαν αντιδράσεις – εντός και εκτός κοινοβουλίου: «Μην χρησιμοποιούμε ακραίες εκφράσεις», «η ψήφος του ελληνικού λαού» και πάει λέγοντας. Δεύτερον, αυτό που επιτυγχάνει η δίκη είναι να μην μπορεί κανένας να πει «δεν ξέρω», «δεν είδα», «δεν άκουσα», «δεν θυμάμαι», «δεν κατάλαβα». Πριν από οκτώ χρόνια, ανάμεσα σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, τραβιέται η κουρτίνα και φαίνεται ο χαρακτήρας του κόμματος, που ήταν τελικά οργάνωση και είχε φορέσει τη λεοντή του κόμματος. Αυτό χρεώνομαι ως συμβάν: Το πρώτο δημόσιο τράβηγμα της κουρτίνας, για να δούμε ποιο τέρας κρύβεται από πίσω. Είμαι η αυλαία της έναρξης. Όχι γιατί δεν υπήρχε η «Χρυσή Αυγή» απ’ το ’80, αλλά δημόσια και μπροστά στα μάτια ολονών, έτσι ώστε να μην μπορεί να πει κανένας ότι δεν έγινε, περίμενες μια διαφορετική αντίδραση. Δεν υπήρξε! Αυτό, λοιπόν, που συμβαίνει τώρα, έρχεται μετά την βούληση του ελληνικού λαού στις τελευταίες εκλογές, που με θυμάμαι να λέω «αν υπάρχει μια νίκη σ’ αυτές τις εκλογές, η μεγαλύτερη νίκη απ’ όλες, είναι που τους πέταξε ο ελληνικός λαός έξω από το κοινοβούλιο». Που σημαίνει ότι του πήρε περίπου επτά χρόνια να μην μασάει ένα δυο φόνους, άπειρες επιθέσεις, πράξεις βίας – την προσωποποίηση της ασκήμιας κουβάλησαν μέσα στο κοινοβούλιο και πέταγαν και στα μούτρα μας το γεγονός ότι «εμείς χρησιμοποιούμε το κοινοβούλιο για να το καταργήσουμε». 

– Μου έλεγες το 2012 πως ήταν τιμή σου εκείνα τα χαστούκια – το γεγονός που συνέβη σε live τηλεοπτική μετάδοση. Το πιστεύεις ακόμα; Αυτό που με πονάει αυτή τη στιγμή ξέρεις τι είναι; Ότι δεν υπήρξε η ομοθυμία που εμφανίζεται τώρα για να καταδικαστεί από τότε η «Χρυσή Αυγή». Αν θυμάσαι, δεν έκανα μήνυση γιατί είχε κάνει το κράτος μήνυση. Το κράτος δεν εμφανίστηκε. Και οι άλλοι συνάδελφοί μου, βουλευτές, δεν εμφανίστηκαν στη δίκη. Και η δίκη ματαιώθηκε, δεν αθωώθηκε ποτέ ο Κασιδιάρης. Γιατί δεν ήρθε η πολιτική αγωγή που ήταν το κράτος. Ξέρεις τι με πονάει και με σφάζει, μου γυρίζει τα σωθικά ανάποδα, μου χαλάει τον ύπνο, παρά τον ενθουσιασμό για την ολική καταδίκη; Το ότι αν είχε φωτιστεί τότε η κουρτίνα όσο έπρεπε, μπορεί και να μην είχαν γίνει οι φόνοι, μπορεί και να ‘χανε μαθευτεί έγκαιρα, μπορεί και να ‘χαν αποτραπεί. Έμειναν πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στο κοινοβουλευτικό προσκήνιο, κι αυτό είναι που θέλει προσοχή. Βαράει καμπανάκι. Για να ‘ναι, λοιπόν, κάποιος σήμερα περήφανος γι’ αυτή την απόφαση πρέπει να περπατάει και να ακούει το καμπανάκι του συναγερμού.

– Ήταν «θύματα», πιστεύεις, αυτοί οι 440 χιλιάδες άνθρωποι που τους ψήφισαν; Αποκλείεται να ήταν όλοι. Απλώς, είχαν άλλοθι. Ότι «δεν ήξεραν», «δεν είδαν», «δεν κατάλαβαν». Μετά το χαστούκι όμως, έπρεπε και να ξέρουν και να καταλάβουν. Δεν το καταλάβαν ούτε τότε. Αλλά, θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Πότε οι λαοί είναι αθώοι; 

​- Παραμένει τίτλος τιμής για σένα εκείνο το περιστατικό; Ναι, παραμένει τίτλος τιμής. Γιατί έμεινα όρθια. Παρακαλάω τους τωρινούς νέους να σκεφτούν, αν έχουν κόρες, ότι πρέπει να ζουν για να μην γίνουν οι κόρες τους Μάγδες Φύσσες. Δεν θέλω να γίνουν οι κόρες τους μαυροντυμένες. Δεν θέλω να δω ξανά κανενός την κόρη να γίνεται Μάγδα Φύσσα. Κι όταν ελλοχεύει φασισμός, ακόμη κι όταν σε ξεγελάει, είναι με μαθηματική ακρίβεια βέβαιο ότι θα προκύψει μια Μάγδα Φύσσα. 

– Πιστεύεις πως έρχεται το τέλος τον ακροδεξιών στοιχείων και στην Κύπρο; Οφείλετε. Οφείλετε να το παλέψετε. Οφείλετε να το συρρικνώσετε. Οφείλετε, όχι να κλείσετε το τζίνι πίσω στο λυχνάρι, αλλά να σπάσετε και το λυχνάρι. Προσοχή: Δεν είναι ο φασισμός και ο ναζισμός κάτι που όταν βαρέσει μεσάνυχτα μπορεί να ‘ρθεί ο πρίγκιπας και να αλλάξει το γοβάκι. Είναι νύχτες των κρυστάλλων. Κι αυτές οι νύχτες μπορεί να γίνουν και με το φως της μέρας.   ​

​- ​Στον ψηφοφόρο της Χρυσής Αυγής, θα έδινες σήμερα συγχωροχάρτι; Συγχωροχάρτι, όχι. Δεύτερη ευκαιρία, ναι. Μόνο για ένα λόγο: Για να σωθούν τα παιδιά του. Για να καταλάβει ο ίδιος. Για να μπει στη θέση των μανάδων και των πατεράδων. Για να μην περπατάει τις νύχτες στα νεκροταφεία και να τρίζουν κόκαλα εκτελεσμένων απ’ τους Ναζί. Για να μην μπερδεύει το σταυρό με τον αγκυλωτό σταυρό. 

– Ελπίζεις στο μέλλον, κάποια στιγμή, ο Κασιδιάρης κι ο Λαγός να καταλάβουν το λάθος τους; Δεν έχω τέτοιες προσδοκίες. Και δεν θεωρώ ότι τα πολιτικά ζητήματα μπορούν να λυθούν με ψυχαναλύσεις. Αλλιώς, θα πρέπει να μιλάω για την ψυχολογία της κομμωτικής τέχνης του πλανητάρχη και ποια είναι η εσωτερική ανάγκη που τον κάνει να μιλάει για τα μαλλιά του με τον ίδιο τρόπο που μιλάει για τον κορωνοϊό. Όποτε μπαίνει η ψυχανάλυση των πολιτικών ηγετών στο τραπέζι, είναι για να αγιογραφηθούν τα πολιτικά τους λάθη. Δεν ήταν τρελός ο Χίτλερ, Ναζί ήταν. Δεν ήταν φαμφαρόνος ο Μουσολίνι, φασίστας ήταν. Τα υπόλοιπα είναι σκηνικό. Κι εμένα με ενδιαφέρει το σενάριο. Και το σενάριο της δημοκρατικής ζωής των ανθρώπων, δεν μπορεί ποτέ να το γράψουν ούτε οι Ναζί ούτε οι φασίστες.

xatzigeorgiou@yahoo.com

Φιλελεύθερα, 11.10.2020.