Το έργο αυτό στο Ελσίνκι, αποτελεί μία απόδειξη του πως μπορούν να αναζωογονηθούν παλιά κτήρια δημιουργώντας μια νέα τοπογραφία στην πόλη. Πρόκειται για την ανακαίνιση ενός πολυχώρου στον οποίο ενσωματώθηκαν υπόγειες αίθουσες τέχνης που ξεπροβάλλουν μέσα από λοφίσκους – φεγγίτες.
Το γνωστό για τους Φινλανδούς Lasipalatsi είχε κτιστεί το 1936 ως ένας πολυχώρος που περιλάμβανε γραφεία, εστιατόρια, σινεμά. Αργότερα περιορίστηκε στο γραφειακό του ρόλο και κάποια στιγμή μετατράπηκε σε εμπορικό κέντρο. Στη συνέχεια περιήλθε σε μαρασμό, με τις μπουλντόζες να καραδοκούν διαρκώς για να απελευθερώσουν το τοπίο από την παρουσία του. Υπήρχαν ωστόσο και αρκετοί που πίστευαν πως αποτελούσε ιστορικό στοιχείο για την πόλη και θα έπρεπε να συντηρηθεί και να βρει ξανά ένα ρόλο. Ο διεθνής οργανισμός Docomomo μάλιστα, το είχε συμπεριλάβει ανάμεσα στα πιο αξιόλογα δείγματα του μοντερνισμού στην χώρα. Η τύχη του ευοδώθηκε όταν προέκυψε ανάγκη μεταστέγασης του μουσείου Τέχνης Amos Anderson, το οποίο από το 1965 είναι το κορυφαίο ιδιωτικό μουσείο του Ελσίνκι. Πλέον ονομάζεται Amos Rex, προς τιμήν του Bio Rex που στεγαζόταν στο κτήριο και ήταν μία από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές αίθουσες της χώρας όπου και παρουσιάστηκαν πολλές επίσημες πρεμιέρες φινλανδικών ταινιών. Οι δύο λειτουργίες, μουσείο και κινηματογράφος, πλέον συμβιώνουν. Το Bio Rex, χωρητικότητας 590 θεατών, έχει αποκατασταθεί διατηρώντας την ατμόσφαιρα της δεκαετίας του 1930 και έχει ενσωματωθεί στις λειτουργίες, δίνοντας το μισό όνομα στο νέο ίδρυμα.
Οι χώροι του μουσείου έχουν δημιουργηθεί εν πολλοίς κάτω από τη δημόσια πλατεία που συνορεύει με το Lasipalatsi. Από το φουαγιέ του ανακαινισμένου κτηρίου, οι επισκέπτες κατεβαίνουν στις υπόγειες αίθουσες μέσω σκάλας που περνάει κάτω από ένα μεγάλο άνοιγμα με θέα στην πλατεία. Η στέγη του μουσείου σχηματίζεται από μια σειρά από θόλους με φεγγίτες που επιτρέπουν στις γκαλερί να φωτίζονται με φυσικό φως, ενώ ταυτόχρονα εμπλουτίζουν την τοπογραφία της πλατείας λειτουργώντας σαν λοφίσκοι στους οποίους οι περαστικοί μπορούν να σκαρφαλώσουν.
Το Lasipalatsi έχει ανακατασκευαστεί πλήρως αποτελώντας μέρος του νέου έργου, με ιδιαίτερη μέριμνα στη διατήρηση πρωτότυπων χαρακτηριστικών. Η λεπτομερής έρευνα από ιστορικές πηγές, καθώς και η ανάλυση του υλικού στο χώρο, επέτρεψε στους αρχιτέκτονες JKMM, που ανέλαβαν το έργο, να αναδημιουργήσουν μια παλέτα υλικών και χρωμάτων που είναι πιστή στο αρχικό σχέδιο. Διατηρήθηκαν ακόμα και τα φωτιστικά νέον στο εξωτερικό, ως μία ιστορική υπόμνηση, αφού ήταν η πρώτη φορά που έκαναν την εμφάνιση τους στη Φινλανδία σηματοδοτώντας μια νέα εποχή.
Τα εστιατόρια και καταστήματα που υπήρχαν, θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους συμβάλλοντας στη ζωή της πλατείας, η οποία αποτελεί σημείο εστίασης για την κοινωνική ζωή του κέντρου του Ελσίνκι και έναν από τους σημαντικότερους δημόσιους χώρους για ψώνια και ψυχαγωγία. Η πλατεία προσφέρει επίσης στο Amos Rex τη δυνατότητα υπαίθριων εκδηλώσεων για να υποστηρίξει τις εκθέσεις της.
Το Amos Rex κατασκευάστηκε κατόπιν συνεργασίας μεταξύ του Δήμου του Ελσίνκι και του Föreningen Konstsamfundet, ενός ιδρύματος τέχνης που ιδρύθηκε ως το κληροδότημα του επιχειρηματία Amos Anderson. Το Föreningen Konstsamfundet παραχώρησε όλη τη χρηματοδότηση για το νέο Amos Rex το οποίο θα συνεχίσει τη λειτουργία του ως ιδιωτικό ίδρυμα με πολύ χαμηλό τέλος εισόδου.
Η λύση που έδωσαν οι JKMM θεωρείται υποδειγματική ως προς την επαναχρησιμοποίηση υφιστάμενων κτηρίων και την εκμετάλλευση του δημόσιου χώρου, χωρίς να επιβαρύνεται το ήδη βεβαρημένο κτιστό περιβάλλον της πόλης.
Ελεύθερα 28.7.2024
