Αυτό το δράμα κρατάει χρόνια. Μερικές χιλιάδες κάτοικοι μιας περιοχής βεβαρημένης από τη λειτουργία εργοστασίων παραγωγής ασφαλτικού σκυροδέματος πάσχιζαν απεγνωσμένα να ευαισθητοποιήσουν τις Αρχές. Να συγκινηθούν για την αποπνικτική ατμόσφαιρα στην οποία ζουν. Να μπορέσουν να πείσουν τους αρμοδίους να αντιληφθούν τι σημαίνει τα παιδιά τους να μην αναπνέουν καθαρό οξυγόνο. Κάποια στιγμή πέτυχαν με την επιμονή τους, να δημοσιοποιηθεί το δράμα τους. Η υπόθεση προσέλαβε διαστάσεις και τον Οκτώβριο του 2019 το Υπουργικό Συμβούλιο ανέθεσε στον υπουργό Γεωργίας Κώστα Καδή να βρει λύση για την απαράδεκτη κατάσταση στην ενορία Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στον Δήμο Ιδαλίου.
Δύο χρόνια μετά και παρά τη ληφθείσα απόφαση για μετακίνηση των εργοστασίων, η εικόνα παραμένει ακριβώς η ίδια, όπως ήταν και πριν από χρόνια. Τα εργοστάσια στη θέση τους να εργάζονται αδιάκοπα. Οι κάτοικοι να συνεχίζουν να φωνάζουν για τη δυσωδία από τα αέρια των εργοστασίων. Τα παιδιά να συνεχίζουν να μην αναπνέουν καθαρό οξυγόνο. Και το κράτος να πασχίζει ακόμη να βρει τρόπο μετακίνησης των εργοστασίων.
Τραγελαφικά επεισόδια διαδραματίζονται όλο αυτό το διάστημα. Το πιο πρόσφατο, μόλις την περασμένη Τετάρτη στη Βουλή. Οι πανεπιστημιακοί, τους οποίους όρισε η Κυβέρνηση συμβούλους της για την περιοχή Μιτσερού όπου επέλεξαν να γίνει η μετακίνηση των εργοστασίων, τάχθηκαν εναντίον της εν λόγω περιοχής! Μάλιστα, κάρφωσαν την Περιβαλλοντική Αρχή ότι εξέδωσε θετική γνωμοδότηση για μετακίνηση των εργοστασίων στην περιοχή Μιτσερού πριν να ζητήσει τη δική τους θέση! Υπάρχει άραγε περίπτωση οι κάτοικοι της εν λόγω περιοχής να αποδεχθούν ποτέ τα εργοστάσια στην περιοχή τους όταν οι σύμβουλοι της Κυβέρνησης δεν συνηγορούν σε κάτι τέτοιο;
Δραματικότερη στιγμή, όμως, σε όλη αυτή την περιπέτεια ο Ιούλιος του 2020. Όταν καταγράφηκε έκρηξη θανάτων από καρκίνο σε κατοίκους της περιοχής των εργοστασίων. Γεγονός το οποίο σκόρπισε τον τρόμο. Βεβαίως, ουδείς δύναται μετά βεβαιότητας να υποστηρίξει ότι οι συγκεκριμένοι θάνατοι οφείλονται στην εισπνοή αερίων από τα εργοστάσια της περιοχής. Ουδείς, όμως, δύναται μετά βεβαιότητας και να το απορρίψει. Στα δικά μας αφτιά συνεχίζουν να ηχούν τα λόγια του ογκολόγου Αδάμου Αδάμου όταν σε μια συζήτηση του θέματος στη Βουλή δήλωνε: «Ακούσαμε σήμερα για πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες που εκκρίνουν σωματίδια ή οσμές. Μα συγγνώμη, οι πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες είναι κύριο συστατικό πρόκλησης καρκίνου του πνεύμονα. Αποδεδειγμένα».
Σήμερα, μια γυναίκα η οποία ζει στην περιοχή και υποφέρει από καρκίνο, στέλνει τη δική της κραυγή απόγνωσης. Ηχηρό χαστούκι για κάθε… αρμόδιο… Δημοσιεύουμε την επιστολή της κυρίας Κρίστης Ζευκή, η οποία στάληκε χθες. Τι ειρωνεία; Χθες ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων!
«Χωρίς οποιαδήποτε εισαγωγή και χωρίς οποιαδήποτε αναφορά είναι ήδη γνωστό προς όλους πως έχει καταδικαστεί μια μερίδα πληθυσμού να υποφέρει, αρρωσταίνει και πεθαίνει λόγω της αδυναμίας σας να συμβάλετε εις άμεση επίλυση του ζητήματος των ασφαλτικών. Παρατηρούμε πως γίνεται τόση μελέτη διεξοδική και ατέρμονη για τις νέες περιοχές τοποθέτησής τους, και πολύ ορθά γίνεται, αλλά κανείς δεν υποχρέωσε αυτές τις μονάδες παραγωγής ασφάλτου να σταματήσουν όσο γίνεται όλη αυτή η προσπάθεια. Μα είναι δυνατόν να μην μπορεί κανείς από σας και ακόμη χειρότερο όλοι μαζί να επιβληθείτε του όποιου συμφέροντος και να υπερασπιστείτε του νόμιμου δικαιώματός μας για ζωή και υγεία;
Κύριε Εισαγγελέα, θεωρείτε ότι μας έχετε υπερασπιστεί αποτελεσματικά; Βλέπουμε πως λειτουργούν περισσότερο από ποτέ, εμείς πνιγόμαστε περισσότερο από ποτέ και εσείς φαίνεται να μην έχετε κερδίσει.
Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας, σε ενημερώνουμε πως όποτε λείπεις στο εξωτερικό το θέμα των ασφαλτικών ξανανοίγει, συζητείται και, δυστυχώς, οπισθοδρομεί κάθε φορά. Το προσέξατε; Με λύπη σας ενημερώνουμε πως οι αποφάσεις σας δεν υλοποιούνται και αυτό πληγώνει τη δημοκρατία και αρρωσταίνει εμάς. Κύριε Νουρή και κύριε Καρούσο, είναι δυνατόν το κράτος να προσπαθεί να προστατέψει τους πολίτες από την εσφαλμένη χωροθέτηση ασφαλτικών και τα συμβόλαια δημοσίων έργων με μοναδικό αγοραστή το κράτος να πληθαίνουν; Είναι τα συμβόλαια ανάπτυξης; Για μας αποδεικνύονται συμβόλαια θανάτου. Και πολλές μητέρες υπέκυψαν σε αυτά. Και η γράφουσα νοσεί από την επάρατη νόσο. Αλλά τα συμβόλαια συμβόλαια.
Κύριε Αστυνομικέ Διευθυντή Λευκωσίας, έχετε τον πιο ογκώδη φάκελο με μαρτυρίες πολιτών ενυπόγραφες. Είναι δυνατόν να μην μπορούν να τεκμηριώσουν την επιβάρυνσή μας; Κύριοι Δήμαρχοι Γερίου και Τσερίου, φιλοξενείτε θανατηφόρες δυνητικά μονάδες που χωροθετούνται εσφαλμένα σε οικιστικές γειτονικών σας δήμων. Εγκαταλείψατε την προσπάθεια; Περιμένετε την Πολιτεία; Περιμένετε διά μαγείας να κλείσουν ή να μετακινηθούν οι μονάδες;
Κύριοι βιομήχανοι, τα τελευταία χρόνια οι βιομηχανίες σας έχουν συζητηθεί όσο ποτέ. Δεν σταματήσατε μέρα. Περιμένετε τις γραφειοκρατικές διαδικασίες οι οποίες όσο πιο πολύ αργούν τόσο πιο πολύ βολεύει. Είναι πολύς ο χρόνος της επιβάρυνσης μας. Και σήμερα να φύγετε, ήδη μας έχετε προκαλέσει μεγάλη ζημιά. Δεν μας απασχολεί μόνο αν είναι νόμιμη ή όχι η απρόσκοπτη λειτουργία, αλλά αν είναι ΗΘΙΚΗ η συνέχισή της. Ρωτήστε τις οικογένειές σας, τα παιδιά σας.
Δεν ευχαριστώ κανέναν εκ των προτέρων. Έτσι στυγνά χωρίς ευγένεια. Να με ευχαριστήσετε εσείς, που πληρώνω αυτό το λάθος σας και αργοπεθαίνω με τα παιδιά μου».
Τα σχόλια είναι περιττά. Θλίψη και οργή για ένα κράτος ανάπηρο… Και μια Κυβέρνηση εκκωφαντικά ανίκανη…
