Στην Ελλάδα τα κρούσματα πλησιάζουν τις 7.000, οι νεκροί ήταν προχθές 87 και κάθε μέρα εδώ και πολλές μέρες είναι πέραν των 50. Σύνολο 17.000 νεκροί από την αρχή της πανδημίας. Άνθρωποι, όχι αριθμοί.
Στην Αυστρία, η αύξηση των κρουσμάτων, τις τελευταίες βδομάδες, σημείωσε αύξηση 134%. 12.000 μολύνσεις ημερησίως κατά μέσο όρο, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να επιβάλλει lockdown στους ανεμβολίαστους άνω των 12 χρόνων, περιορίζοντας τη μετακίνησή τους μόνο για δουλειά, σχολείο, αγορά και υγειονομική περίθαλψη.
Lockdown επιβλήθηκε και στη Λετονία, ενώ η Βουλή ενέκρινε νόμο που επιτρέπει στις επιχειρήσεις να απολύουν εργαζομένους που αρνούνται να εμβολιαστούν ή να τεθούν σε καθεστώς τηλεργασίας. Η νομοθεσία αφορά και τους ίδιους τους βουλευτές. Ρωσία και Ουκρανία, οι οποίες έχουν ποσοστό εμβολιασμού κάτω του 50%, επίσης, υιοθέτησαν αυστηρά μέτρα για τον γενικό πληθυσμό.
Στη Γαλλία, δόθηκε προθεσμία μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου για να προβούν οι άνω των 65 σε αναμνηστική τρίτη δόση και από εκεί και πέρα μπαίνουν στην ίδια μοίρα με τους ανεμβολίαστους. Στο Βέλγιο, επεξεργάζονται πρόταση για τηλεργασία μέχρι τα Χριστούγεννα και άλλα μέτρα, στην Ολλανδία αυξάνονται οι περιορισμοί και στη Γερμανία μιλούν για κύμα «τέρας». Προειδοποιούν πως η παραπληροφόρηση μπορεί να είναι θανατηφόρα και για άλλη μια φορά προσπαθούν να πείσουν με στοιχεία: Ο αριθμός των κρουσμάτων είναι 10 φορές υψηλότερος μεταξύ των μη εμβολιασμένων από ό,τι μεταξύ των εμβολιασμένων.
Πέρσι, τέτοια εποχή παρακαλούσαμε να βρεθεί ένα αντίδοτο. Η Αγγλία έκοβε πρώτη το νήμα αρχίζοντας εμβολιασμούς με το δικό της εμβόλιο, πριν ακόμα η Ευρώπη το αδειοδοτήσει. Αδημονούσαμε να φτάσει και κοντά μας και κάναμε υπομονή έχοντας διανύσει χιλιόμετρα περπατώντας πάνω κάτω στη γειτονιά, έχοντας φλομώσει στις σειρές του Netflix και διαπρέψει στην κουζίνα φτιάχνοντας ότι βάλει ο νους. Ήταν θέμα χρόνου, νομίζαμε, να τελειώνουμε με την πανδημία. Δεν είναι η ισπανική γρίπη που την πολεμούσαν με μαντζούνια. Στο 2021 είμαστε, έτοιμοι να μετακομίσουμε σε άλλο πλανήτη, δεν είναι δυνατόν να μην μπορούμε να νικήσουμε ένα ιό. Δεν είχαμε όμως προβλέψει τον ανθρώπινο παράγοντα. Την καχυποψία, τους φόβους, τη δυσπιστία, την έλξη στις θεωρίες, την επίκληση της θρησκείας για πάσαν νόσο. Και να μας στο ίδιο σημείο. Ξανά εκατομμύρια κρούσματα, ξανά χιλιάδες νεκροί, ξανά γεμάτα τα νοσοκομεία, ξανά αποκλεισμοί… Απλά και μόνο γιατί δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε το εμβόλιο. Προτιμήσαμε να βάλουμε το σήμερα στο pause προσδοκώντας στο αύριο. Κι ας μην ξέρουμε τι θα ξημερώσει για τον καθένα.
