Ο Πανίκος Νεοκλέους γράφει για τον ποδοσφαιριστή της Ομόνοιας, Λοΐζο Λοΐζου.
Προτού γράψω τη δική μου άποψη στο θέμα Λοΐζου θα ήθελα να πω ότι παρ’ όλο ότι αγαπώ το ποδόσφαιρο και γενικότερα τον αθλητισμό, εδώ και πολλά χρόνια (πέραν των 30 χρόνων) έχω απομακρυνθεί από τα γήπεδα. Οι λόγοι για την απόφαση μου αυτή είναι πολλοί, οι κυριότεροι από τους οποίους είναι:
1. Η βία μέσα και έξω από τα γήπεδα.
2. Οι κακές και κυρίως οι εσκεμμένα κακές διαιτησίες.
3. Τα στημένα παιγνίδια.
4. Η κομματικοποίηση του ποδοσφαίρου.
5. Η στάση σχεδόν όλων των παραγόντων των ομάδων η οποία πολλές φορές είναι και η αιτία πολλών από τα κακά, κυρίως στο ποδόσφαιρο.
6 Η οφθαλμοφανής και συνεχόμενη εύνοια υπέρ κάποιων – λίγων ομάδων.
Όσον αφορά τη βία μέσα και έξω από τα γήπεδα, κατά την ταπεινή μου γνώμη οφείλεται σε δυο κυρίως λόγους:
Α. Τη στάση των παραγόντων των ομάδων.
Β. Την έλλειψη σωστής αθλητικής και όχι μόνο παιδείας.
Αν και τα τελευταία χρόνια η κατάσταση έχει κάπως βελτιωθεί σε μερικούς τομείς, πολλά από τα πιο πάνω προβλήματα συνεχίζουν να ταλανίζουν κυρίως το ποδόσφαιρο.
Η περίπτωση Λοΐζου έχει κατά τη γνώμη μου αρκετές ομοιότητες με κυρίως άλλες δυο περιπτώσεις οι οποίες έγιναν στο μακρινό παρελθόν με τις οποίες δεν είναι της ώρας να ασχοληθώ ιδιαίτερα.
Χωρίς περιστροφές, λέω ότι ο Λοΐζος Λοΐζου είναι ένα από τα αυθεντικότερα αν όχι το αυθεντικότερο ταλέντο της Κύπρου. Προτού όμως προλάβει να αποδείξει και διαχρονικά το ταλέντο του, σήκωσε παντιέρα και με απρόβλεπτο και κάπως προσβλητικό τρόπο στράφηκε εναντίον της ομάδας η οποία τον ανέδειξε μέχρι σήμερα.
Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο νεαρό της ηλικίας του. Αυτό όμως που δε μπορώ να καταλάβω, είναι η στάση της οικογένειας του νεαρού, αλλά και όλων όσων τον περιστοιχίζουν – μάναντζερ, φίλων και άλλων. Πιστεύω ακράδαντα ότι αν ο Λοΐζου δεν συνειδητοποιήσει εδώ και τώρα τα λάθη του, το μέλλον του θα είναι καταστροφικό για τον ίδιο.
Μπορεί ο Λοΐζου να έχει στο παιγνίδι του στοιχεία Μέσι, όμως, όπως και να το κάνουμε, δεν απέδειξε ότι είναι Μέσι, ούτε Μπέκαμ ή άλλο διαχρονικά μεγάλο ταλέντο.
Κατά την άποψη μου ο Λοΐζου είχε αυτή την περίοδο την ευκαιρία να αποδείξει πολλά. Πέταξε όμως στα σκουπίδια αυτή την ευκαιρία η οποία ίσως να μην του δοθεί ξανά. Η ομάδα του αυτή την περίοδο παίζει στην Ευρώπη και χωρίς αυτόν κατάφερε να πάρει μια περιφανή νίκη ενάντια σε ένα μεγάλο αντίπαλο και συνεχίζει την πορεία της.
Αν λοιπόν ο ίδιος με τη συμπεριφορά του δεν έθετε τον εαυτό του εκτός ομάδας, πιθανό σήμερα ή μετά από μερικές μέρες, οι μετοχές του να ανέβαιναν στο δεκαπλάσιο από ότι ήταν πριν ένα μήνα.
Αυτό που θα συμβούλευα, ως ηλικιακά παππούς του Λοΐζου, είναι, χωρίς χρονοτριβή να κάνει τα ακόλουθα:
Ι Να ζητήσει μια ειλικρινή συγγνώμη από την ομάδα του.
ΙΙ Να κάνει αυτοκριτική.
ΙΙΙ Να προσγειωθεί και να γίνει πιο ταπεινός.
Κλείνοντας θα ήθελα να θυμίσω στον Λοΐζου και στον κάθε Λοΐζου ότι η ομάδα του διαχρονικά πέρασε από πολλές και μεγαλύτερες φουρτούνες, αλλά όχι μόνο δεν χάθηκε, αλλά μεσουρανεί με βάση κυρίως τα κυπριακά δεδομένα.
