«Πέρασαν 45 χρόνια από τότε που Τουρκία και Ελλάδα ήρθαν να χτυπηθούν στην Κύπρο και το νησί παραμένει φυσικά και πολιτικά διαιρεμένο». Αυτό έγραφε, σε προαγγελία της μεγάλης βρετανικής εφημερίδας Guardian, σχετικά με μικρού μήκους ντοκιμαντέρ για την κατάσταση στον τόπο μας. Ήταν απ’ αυτά τα χαριτωμένα ντοκιμαντέρ όπου δύο νέοι, ένας Ελληνοκύπριος και ένας Τουρκοκύπριος, επιβιώνουν ένθεν και ένθεν του οδοφράγματος.
Για το περιεχόμενο θα τα πούμε άλλη ώρα, αλλά η φαιδρή και προκλητική εισαγωγή δείχνει και τη στάση των Εγγλέζων απέναντι στο Κυπριακό. Λίγες μέρες μετά, το εισαγωγικό κομμάτι άλλαξε ως διά μαγείας: «Πέρασαν 45 χρόνια από τότε που ο τουρκικός στρατός ήρθε να χτυπηθεί με τους ελληνικούς και κυπριακούς στρατούς» και πάει λέγοντας.
Μια καλά στημένη επιπολαιότητα από έναν τεράστιο δημοσιογραφικό οργανισμό, αλλά και ένδειξη της βρετανικής στάσης απέναντι σε ένα ζήτημα που η ίδια (εν πολλοίς και με τους Τούρκους) δημιούργησε. Στοιχείο μιας εξελισσόμενης αποικιοκρατίας που νομίζει ότι «ξέρει καλύτερα» από τους ιθαγενείς τι διάολο συμβαίνει στον τόπο τους.
ΑΛ.ΜΙΧ.
