Οι προβολείς είναι στραμμένοι στην παιδική παραβατικότητα. Τρομάζει η αύξηση της βίας, καθώς τα στοιχεία που τεκμηριώνουν το φαινόμενο δείχνουν την εμπλοκή εκατοντάδων ανήλικων. Βεβαίως, πέρα από τα δεδομένα της αστυνομίας, η επιθετική συμπεριφορά των παιδιών φανερώνεται και στα τακτικά περιστατικά βίας εντός των σχολικών μονάδων σε διάστημα λιγότερο των 40 ημερών, οπόταν ξεκίνησε η νέα σχολική χρονιά. Ξεχωρίζουν ως σοβαρά οκτώ συμβάντα, στα οποία σημειώθηκαν τραυματισμοί ή/και χρειάστηκε ακόμη και η μεταφορά εμπλεκόμενων στο νοσοκομείο.

Ως μπαλάκι, το άλυτο αυτό πρόβλημα εξετάζεται από ομάδες, ειδικούς, εμπλεκόμενους, αρμόδιους… την ώρα που διογκώνεται. Προχθές συζητήθηκε στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής, ενώ τα στοιχεία που παρουσίασε η διευθύντρια Υποδιεύθυνσης Διαχείρισης Υποθέσεων Ευάλωτων Προσώπων του Αρχηγείου Αστυνομίας, Κυριακή Λαμπριανίδου, προκαλούν πονοκέφαλο.

Όπως προέκυψε μετά τη συζήτηση, στη διάρκεια του 2021 καταγγέλθηκαν 678 παραβάσεις από άτομα κάτω των 18 ετών, δηλαδή από μαθητές. Από αυτά τα περιστατικά, τα 231 καταγράφονται ως σοβαρά. Αφορούν αδικήματα βιασμού, παιδικής πορνογραφίας, σεξουαλικής κακοποίησης, πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης, ληστείας, απειλής, κατοχής κροτίδων. Επιπλέον, καταγγέλθηκαν 159 περιστατικά που αφορούσαν μικροπαραβάσεις και 288 περιστατικά που επιφέρουν εξώδικές ποινές. 

Είναι εξόφθαλμο ότι το πρόβλημα είναι σοβαρό και διευρυμένο. Τα παιδιά μας εκρήγνυνται σαν ηφαίστεια. Το σχολείο, οι αρμόδιοι φορείς, οι γονείς, το κράτος οφείλουν να σταθούν δίπλα τους. Να τα στηρίξουν με τα σωστά εργαλεία, να τα ακούσουν, να τα συμβουλευτούν. 

Πολλάκις το υπογράμμισε η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, καθώς και τα ίδια τα παιδιά, καθώς πάγιο αίτημα και παράπονο των μικρών είναι ότι δεν εισακούονται οι θέσεις τους. Οι ειδήμονες σπεύδουν να μιλήσουν προτού ακούσουν. Σπεύδουν να τα καθοδηγήσουν, έστω και αν για τους νέους αποτελεί άλλη μια παρωχημένη προσέγγιση.

Είναι βέβαια και άλλα ζητήματα, πιο πρακτικά. Ότι από τα σχολεία απουσιάζουν οι εκπαιδευτικοί ψυχολόγοι και ότι αναλογεί ένας για κάθε 2.500 μαθητές. Τη στιγμή, μάλιστα, που η τοποθέτησή τους αποτελεί διαχρονικό αίτημα της ΠΣΕΜ. Ένα μέτρο που θα συνέβαλε στην πρόληψη και την αποτροπή του προβλήματος. Τα περιστατικά βίας δεν αφορούν μόνο τον θύτη και το θύμα. Αφορούν και επηρεάζουν ολόκληρη τη σχολική κοινότητα. Αυτό διαφαίνεται και από το σχόλιο του προέδρου της Ψυχιατρικής Εταιρείας Κύπρου, Λάμπρου Σαμαρτζή, ότι τα παιδιά που είναι μάρτυρες στα περιστατικά βίας εκδηλώνουν ενοχές, φόβο, μετατραυματικό στρες. Ότι ενδέχεται να συνηθίσουν σε τέτοιου είδους συμπεριφορές και να αποκτήσουν ανθεκτικότητα, την οποία ως ενήλικοι εκφράζουν «γενικότερη κοινωνική αδιαφορία».