Με την πλάτη στον τοίχο βρίσκεται ο ΟΚΥπΥ εδώ και καιρό και κυρίως τις τελευταίες εβδομάδες αφού η ακαταστασία στα δημόσια νοσηλευτήρια ήρθε και έδεσε με όλα όσα έφερε μαζί της η πανδημία του κορωνοϊού. Η αλήθεια είναι ότι η διάσκεψη που έδωσαν ο πρόεδρος και ο εκτελεστικός διευθυντής του Οργανισμού την περασμένη Τρίτη, δεν άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις. Εν μέσω πανδημίας, πανικού, και αγωνίας δεν βγαίνουμε αξιότιμοι κύριοι με μια ομιλία γεμάτη «θα» «θα» «θα» και είναι όλα υπό έλεγχο. Αφού δεν είναι υπό έλεγχο, και τα νοσοκομεία όντως έχουν γονατίσει.
Το «ποτάμι» όμως της κριτικής παρέσυρε και κάποιους λειτουργούς του ΟΚΥπΥ οι οποίοι στην κυριολεξία ξημεροβραδιάζονται τρέχοντας από νοσοκομείο σε νοσοκομείο για να αντιμετωπίσουν προβλήματα που προκύπτουν συνεχώς. Η κριτική μας τους πίκρανε. Γι΄ αυτό ένιωσα την ανάγκη να γράψω δυο καλές κουβέντες για ανθρώπους που εδώ και πάρα πολλά χρόνια εργάζονται στον τομέα της Υγείας και τώρα βρέθηκαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον ΟΚΥπΥ, αλλά και για κάποιους άλλους που μόλις πρόσφατα ανέλαβαν καθήκοντα κι έπεσαν με τη μια στο «λάκκο με τα φίδια» που έφερε ο κορωνοϊός. Το μήνυμα μου είναι ότι και γνωρίζουμε και αναγνωρίζουμε την προσφορά τους. Το κυριότερο, μην απογοητεύεστε γιατί είμαστε πολλοί εκείνοι που ξέρουμε από πρώτο χέρι την προσπάθειά σας.
Μαριλένα Π.
