Εκεί, στην επιβλητική ορεινή ζωγραφιά της Φωκίδας, όρισαν οι σοφοί πρόγονοί μας, τον «Ομφαλό της Γης». Τους Δελφούς. Το σημαντικότερο μαντείο του αρχαιοελληνικού κόσμου.
Εκεί πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα, από τις 10-13 Απριλίου, το 9ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, όπου συμμετείχαν 1000 ομιλητές από 70 χώρες. Πολιτικοί, οικονομολόγοι, ακαδημαϊκοί από ένα ευρύ επιστημονικό φάσμα, επιχειρηματίες, διπλωμάτες, στοχαστές, καλλιτέχνες, …, γενικά, άνθρωποι που, όπως λέμε, επηρεάζουν και διαμορφώνουν τα πράγματα.
Μια τεράστια πηγή ανταλλαγής σκέψεων, απόψεων και εμπειριών. Για παράδειγμα, σε μία συζήτηση με τον Υπουργό Ναυτιλίας της Ελλάδος κ. Χρήστο Στυλιανίδη, με εντυπωσίασε που, εκτός από ανθρώπους του χώρου, είδα στο ακροατήριο πρώην ανώτατο δικαστή, τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθηγητή φαρμακολογίας, αρχιτέκτονα, ορκωτό λογιστή και φιλόσοφο!
Το Σάββατο, τελευταία μέρα του Φόρουμ, είχα μια πρόσωπο-με-πρόσωπο συζήτηση με τον Υπουργό Εξωτερικών της Κύπρου. Και εκεί, το ακροατήριο ήταν ποικίλο κι ωραίο.
Βεβαίως, και αναπόφευκτα, το μεγαλύτερο μέρος της αυστηρά 30λεπτης κουβέντας, καταναλώθηκε στην αναμενόμενη επίθεση αντιποίνων του Ιράν στο Ισραήλ, και τις επιπτώσεις που θα έχει αυτή στην Κύπρο. Μια ανάσα από αυτήν την τόσο επικίνδυνη εστία της Μ. Ανατολής.
Είναι αλήθεια ότι, όπως πολλοί πολιτικοί και διπλωμάτες στους Δελφούς, έτσι και ο κ. Κόμπος δεν περίμενε το κτύπημα από την Τεχεράνη να είναι επί ισραηλινού εδάφους, αφού πράγματι η τακτική του Ιράν ως τώρα ήταν να κτυπά έμμεσα, επιλεγμένους στόχους και δομές αλλού.
Η Κύπρος είναι λοιπόν για μία ακόμη φορά στο μάτι του κυκλώνα. Οι γεωγραφικές συντεταγμένες της είναι απαράμιλλης ομορφιάς, αλλά και μεγάλων εντάσεων από εκρηκτικούς γείτονες. «Είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε ένα πιθανό ρεύμα φυγής ανθρώπων από την εμπόλεμη ζώνη», είπε. Ήδη, οι ροές από το Λίβανο είναι μεγάλες. Παρέχουμε ανθρωπιστική βοήθεια και μέριμνα, πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας ότι αυτές οι εισροές δεν μπορεί παρά να είναι προσωρινές.
Βεβαίως, μιλήσαμε και για την επικείμενη επανέναρξη συνομιλιών σε μία ακόμα προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού. Ο κ. Κόμπος μου είπε ότι στόχος μας είναι να ξεκινήσουμε από «εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντανά». Παραδέχτηκε ότι τα δεδομένα έχουν αλλάξει – φερ ειπείν – η άλλη πλευρά αναφέρεται πλέον σε λύση δύο κρατών. Κάτι που, πρόσθεσε, εμείς δεν αποδεχόμαστε.
Παρά το γεγονός, επισήμανα, ότι υπάρχει και στη δική μας πλευρά (δίχως να γνωρίζω το εύρος και την δυναμική της), η άποψη «γιατί όχι;».
Εκπεφρασμένη από ανθρώπους που θεωρούν μια τέτοια λύση «επώδυνη μεν, πιο solid, δηλαδή πιο στέρεη, πιο ατόφια δε».
Μπορεί μια τέτοια λύση solid, να εξασφαλίσει ειρήνη και ευημερία; Ευτυχώς, ο Υπουργός απέρριψε κατηγορηματικά αυτή τη σκέψη.
Ευτυχώς, διότι σε ένα μικρό νησί στην ριγμένο σ’ έναν κόλπο της θάλασσας στην ανατολική Μεσόγειο, με μόλις 50 μίλια πλάτος, σε έναν κόσμο όπου οι γεωπολιτικές αλλαγές είναι τεκτονικές, είναι αδύνατον να τεκμηριώσει κανείς ότι μια τέτοια λύση (εκπεφρασμένη από ανοήτους!) μπορεί, όχι μόνο την ευημερία του νησιού να φέρει, αλλά ούτε καν την ύπαρξή της να εγγυηθει!
Ακούγοντας τις θέσεις του Υπουργού για επανέναρξη, αναμένοντας και τυπικά πλέον την έλευση της απεσταλμένη του γγ του ΟΗΕ κα. Ολγκιν, θυμήθηκα ότι τα ίδια λόγια έλεγε και ο τότε Υπουργός Εξωτερικών, Πρόεδρος σήμερα κ. Χριστοδουλίδης. Ο κ. Κόμπος, που συμμετείχε σε όλη τη διάρκεια της προηγούμενης προσπάθειας, δεν έπεισε τους ακροατές της συζήτησης ότι αυτή η «νέα προσπάθεια», με τα ίδια δεδομένα, μπορεί να ευδοκιμήσει.
Η τελευταία μου ερώτηση αφορούσε το γεγονός ότι τουλάχιστον 3 κόμματα που βοήθησαν με την ψήφο τους τον Χριστοδουλίδη να εκλεγεί, δεν είναι και πολύ ενθουσιασμένα για μια λύση που, η επιδίωξή της θα είναι στην ίδια γραμμή της προηγούμενης προσπάθειας, αν την θέλουν και καθόλου, Άρα;
Άρα, υπενθύμισε στο ακροατήριο των Δελφών, στην Κύπρο έχουμε Προεδρικό σύστημα. Που σημαίνει απλά ότι δεν πειράζει τι θέλουν ή δεν θέλουν τα κόμματα που τον «έβγαλαν».
