Μια και μιλάμε για τον σφετερισμό των ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα, ας μιλήσουμε και για τον σφετερισμό των τουρκοκυπριακών περιουσιών στις ελεύθερες περιοχές. Ποιοι τις κατέχουν, πώς τις απόκτησαν, πώς τις αξιοποιούν; Το πάρτι με τις περιουσίες μετά την τουρκική εισβολή δεν στήθηκε μόνο στη μια πλευρά του νησιού.
Τις προηγούμενες μέρες μάθαμε, κατόπιν καταγγελιών του δήμαρχου Πάφου, Φαίδωνα Φαίδωνος και έρευνα που διατάχθηκε από τον τέως υπουργό Εσωτερικών, Νίκο Νουρή, πως ανώτερος δημόσιος υπάλληλος της Υπηρεσίας Διαχείρισης Τουρκοκυπριακών Περιουσιών κατείχε τουρκοκυπριακή γεωργική γη συνολικής έκτασης 1,8 εκατομμυρίου τ.μ. Κατείχε, επίσης, τουρκοκυπριακή κατοικία στην Πάφο από το 1985 και το 2009 απέκτησε ακόμα ένα ακίνητο που χρησιμοποιείτο από τη σύζυγό του ως επαγγελματική στέγη, ενώ έναν χρόνο προηγουμένως απέκτησε και ο γιος του τουρκοκυπριακή κατοικία. Το 2019 εξασφάλισε και η κόρη του τουρκοκυπριακή κατοικία.
Όλα αυτά ήταν γνωστά, αφού το 2016 η Ελεγκτική Υπηρεσία είχε ασχοληθεί με την εν λόγω περίπτωση. Ωστόσο, το μόνο που έγινε ήταν να του μειώσουν τη γεωργική γη που κατείχε και να αυξηθεί το ποσό που πλήρωνε από €40 ευρώ τον χρόνο σε €484 τον χρόνο. (Αλήθεια, πώς αξιοποιούσε τη γεωργική γη ένας δημόσιος υπάλληλος; Το 40 ευρώ τον χρόνο για 1,8 εκατ. τ.μ. δεν σηκώνει κανένα σχόλιο, αφού μιλά από μόνο του).
Λίγο πριν αποχωρήσει από το υπουργείο Εσωτερικών, ο Νίκος Νουρής παρέπεμψε την υπόθεση στη Νομική Υπηρεσία ώστε να αποφανθεί κατά πόσο δικαιολογείται η διενέργεια ποινικής έρευνας. Με τη σειρά του, ο Γενικός Εισαγγελέας έδωσε οδηγίες για διενέργεια αστυνομικής έρευνας, η οποία -φυσικά- δεν διαπίστωσε τη διάπραξη ποινικών αδικημάτων. Και δεν φταίει η Αστυνομία για αυτό. Δεν τα έκλεψε ο άνθρωπος. Χρησιμοποίησε τη θέση του, τις γνωριμίες του, τις διαδικασίες και ό,τι άλλο είχε στη διάθεση του για να αποκτήσει μια τεράστια περιουσία. Αυτό δεν συνιστά ποινικό αδίκημα, αλλά ηθικό. Είναι ένα παράδειγμα διαφθοράς που κατατρώει τον τόπο.
Αφού, λοιπόν, δεν συνιστά ποινικό αδίκημα, η Νομική Υπηρεσία αποφάσισε να μην ασκηθούν διώξεις. Απομένουν μόνο οι πειθαρχικές. Πού θα πάει όμως, δεν θα αφυπηρετήσει ο άνθρωπος μέχρι να ολοκληρωθεί ή έρευνα για πειθαρχικές ευθύνες; Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί πολλές φορές. Ενώ η υπόθεση βγάζει μάτι, κανένας δεν μπορεί να αγγίξει τον άνθρωπο. Το γνώριζε προφανώς εξαρχής, εξ ου και αποκτούσε τη μια περιουσία μετά την άλλη. Ακόμα κι όταν τον κατήγγειλαν, ακόμα κι όταν η Ελεγκτική Υπηρεσία ασχολείτο με την περίπτωση του.
Ας μην μας σοκάρει, λοιπόν, το πάρτι που γίνεται με τις περιουσίες μας στα κατεχόμενα. Ανάλογο πάρτι έγινε (και γίνεται) και με τις τουρκοκυπριακές.
