Η ΕΠΙΣΗΜΗ αποδοχή του Κανονισμού Δράσης για την Ασφάλεια στην Ευρώπη από το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι γεγονός.

Ο ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ είναι αποτέλεσμα της ανάγκης των καιρών, που διανύουμε και την αποσταθεροποίηση που υπάρχει στην ευρύτερη περιοχή. Οι συγκυρίες επέβαλαν τη συζήτηση για κοινές δράσεις.

Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ  ενός συστήματος ασφαλείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης δρομολογήθηκε την τελευταία περίοδο και τέθηκε επί τάπητος τον περασμένο Μάρτιο.  Όπως είναι γνωστό, ο κανονισμός SAFE, είναι ένα συγκεκριμένο χρηματοδοτικό πρόγραμμα τετραετούς διάρκειας.  Δεν έχει εν πολλοίς μονιμότητα. Κυρίως σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή τρίτων χωρών, που δεν είναι μέλη της Ένωσης, στα εξοπλιστικά προγράμματα.

ΤΟ τελικό κείμενο μέχρι να διαμορφωθεί έτυχε πολλών διαφοροποιήσεων. Είναι σαφές πως υπήρξαν μεγάλες προσπάθειες από την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, σε σχέση με την εμπλοκή της κατοχικής Τουρκίας στο πρόγραμμα. Οι δυο κυβερνήσεις κατάφεραν να περάσουν στο κείμενο διάταξη που διασφαλίζει ότι η έγκριση διμερούς συμφωνίας, που θα διέπει τη συμμετοχή μιας τρίτης χώρας στο πρόγραμμα, θα γίνεται με ομοφωνία.

ΩΣ εκ τούτου είναι προφανές πως τόσο η Τουρκία, όσο και  οποιαδήποτε άλλη υποψήφια χώρα, μπορεί να μην έχουν αποκλειστεί από το να συμμετέχουν ως υποκατασκευαστές, ωστόσο, η έγκριση της διμερούς συμφωνίας που θα διέπει τη συμμετοχή τους θα γίνεται με ομοφωνία. Συνεπώς τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρο θα διατηρούν το όπλο του βέτο.

ΕΙΝΑΙ ξεκάθαρο πως μέσα από τις ρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί, στην περίπτωση που δεν θα υπάρχει ομοφωνία, μια υποψήφια χώρα δεν θα μπορεί να συμμετάσχει ως υποκατασκευαστής αλλά μόνο ως αγοραστής. Αγοραστής από κοινοπραξία κρατών-μελών της Ε.Ε. Με δική της μάλιστα χρηματοδότηση.

ΜΕ βάση τα δεδομένα που διαμορφώθηκαν αλλά και τη στάση που τήρησαν μεγάλοι παίκτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που επέμεναν στην ενεργή εμπλοκή της κατοχικής δύναμης στον αμυντικό σχεδιασμό της Ε.Ε., Ελλάδα και Κύπρος κατάφεραν πως θα υπάρχουν απαραίτητες διασφαλίσεις.

ΑΘΗΝΑ και Λευκωσία έχουν, στο βαθμό του δυνατού, διασφαλίσει πως δεν θα μπορούν να συμμετέχουν στον Κανονισμό κράτη που αντιστρατεύονται την ασφάλεια και αμφισβητούν την κυριαρχία κρατών-μελών της Ένωσης. Όπως πράττει η Άγκυρα.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και είμαστε υπέρ της κοινής ευρωπαϊκής άμυνας και ασφάλειας. Και υπέρ της ανάγκης να υπάρχει βάθος και αποτελεσματικότητα. Αυτό, όμως, το εγχείρημα πρέπει να διασφαλίζει τα συλλογικά αλλά και τα εθνικά συμφέροντα μας.