«ΤO 2024, η βία εναντίον παιδιών κατά τη διάρκεια ένοπλων συρράξεων έφθασε σε επίπεδα άνευ προηγουμένου, καταγράφτηκε ιλιγγιώδης αύξηση 25% των σοβαρών παραβιάσεων σε σύγκριση με το 2023», τονίζει έκθεση που υπογράφεται από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες κι αφορά την περσινή χρονιά.
ΑΠΟ την Λωρίδα της Γάζας μέχρι το Κονγκό, η βία με θύματα τα παιδιά σε εμπόλεμες ζώνες έφθασε σε πολύ ψηλά και εν πολλοίς επικίνδυνα επίπεδα. Όπως συναφώς σημειώνεται, τα παλαιστινιακά εδάφη βρίσκονται στην πρώτη θέση της τραγικής κατάταξης, με πάνω από 8.500 σοβαρές παραβιάσεις, που κατά τη μεγάλη πλειονότητά τους αποδίδονται στις ισραηλινές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων 4.800 και πλέον στη Λωρίδα της Γάζας.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ κάπου είκοσι εμπόλεμες ζώνες στον κόσμο και στην έκθεση καταγράφονται οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών. Ο κατάλογος είναι μακρύς και προκαλεί έντονη ανησυχία. Όλα αυτά συμβαίνουν σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Εκτός από την περιοχή μας, που είναι τα παλαιστινιακά εδάφη, αυτά συμβαίνουν στην Αϊτή, στο Σουδάν, Κολομβία, στη Νιγηρία κλπ.
ΣΗΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ότι έκθεση της UNICEF για το ίδιο θέμα, αναφέρει πως ένα παιδί που μεγαλώνει σε μια ζώνη συγκρούσεων είναι πολύ πιθανόν να εγκαταλείψει το σχολείο, να υποσιτίζεται, ή να αναγκαστεί να φύγει από το σπίτι του… Σύμφωνα με την UNICEF, 47,2 εκατομμύρια παιδιά είχαν εκτοπιστεί λόγω συγκρούσεων το 2023 ενώ η τάση δείχνει πως η αύξηση είναι συνεχής.
ΠΟΛΛΑ είναι τα παιδιά που σκοτώνονται στις εμπόλεμες ζώνες. Είναι οι λεγόμενες- δυστυχώς- «παράπλευρες απώλειες». Είναι ο άμαχος πληθυσμός, τα μεγάλα θύματα σε πολέμους και συγκρούσεις, που βιώνουν χωρίς να ξέρουν το γιατί.
ΟΙ εκθέσεις διεθνών οργανισμών καταγράφουν το πρόβλημα. Αναδεικνύουν τη σοβαρότητα του. Αναδεικνύουν τα εγκλήματα ευρύτερα αλλά και ειδικότερα αυτά που συντελούνται σε βάρος παιδιών. Πρόκειται για ένα θέμα, που θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθησία από όλους. Ακόμη κι από εκείνους που εμπλέκονται στις πολεμικές συγκρούσεις.
ΕΝΑ στα έξι παιδιά παγκοσμίως ζουν σε εμπόλεμες ζώνες. Πολλά παιδιά είτε σκοτώθηκαν, είτε τραυματίσθηκαν, προσφυγοποιήθηκαν ή και αγνοούνται. Στην εποχή μας, αυτά τα φαινόμενα θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται. Να υπάρχει μόνιμος στόχος και επιδίωξη να προστατεύονται οι ανήλικοι.
ΤΙ γίνεται στην πράξη; Μένουν όλοι- αρμόδιοι και μη- στις διαπιστώσεις. Καταγγέλλουν και στη συνέχεια σιωπητήριο. Όταν το θέμα αφορά παιδιά οφείλουν όλοι να επιδεικνύουν περισσότερη ευαισθησία.
