Η ΜΑΡΑΘΩΝΙΑ συνεδρίαση των κοινοβουλευτικών επιτροπών Εσωτερικών, Γεωργίας και Περιβάλλοντος, την περασμένη Τρίτη, έγινε προφανώς στο πλαίσιο του ελέγχου, τον οποίον ασκεί η Βουλή. Και πολύ καλώς έγινε. Πραγματοποιήθηκε για να εντοπιστούν κενά όπως και αδυναμίες σε σχέση με τη φονική, καταστροφική πυρκαγιά της 23ης Ιουλίου, στην ορεινή περιοχή της Λεμεσού. Τι πραγματικά έγινε όμως;
ΜΕ τόνους ιδιαίτερα υψηλούς, η συνεδρίαση, όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε, σε κάποια φάση μετατράπηκε σε πολιτικό ρινγκ. Σε κάποιο βαθμό αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί αναμενόμενο και φυσιολογικό. Άλλωστε ζωντανή συζήτηση ήταν, διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις υπήρχαν και θα υπάρχουν. Την ίδια ώρα, όμως, είναι σαφές ότι δεν είναι αυτό που θέλει η κοινωνία. Οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για τις πολιτικές αντιπαραθέσεις και τις φωνές. Ούτε επιθυμούν να παρακολουθούν πολιτικά παιχνίδια μετά από μια καταστροφή και μια τραγωδία. Εκείνο που θέλει η κοινωνία είναι, μέσα από νηφάλιες συζητήσεις να προκύπτει αποτέλεσμα.
ΚΑΝΕΙΣ δεν αμφισβητεί πως στη διάρκεια της πυρκαγιάς, στις προσπάθειες κατάσβεσής της, έγιναν σοβαρά λάθη, εντοπίστηκαν κενά και παραλείψεις. Αυτό το αναγνωρίζουν όλοι, ακόμη και εκείνοι που είχαν εμπλοκή. Ωστόσο, μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι από τη συνεδρίαση της περασμένης Τρίτης υπήρξε αποτέλεσμα, προέκυψε συμπέρασμα; Αν και η πολύωρη συνεδρίαση θα συνεχισθεί και σε νέα συνεδρίαση, που χρονικά τοποθετείται στο τέλος Αυγούστου, εκείνο που διαπιστώνει κανείς είναι ότι συμπεράσματα δεν θα εξάχθηκαν καθώς οι συζητήσεις δεν οδηγήθηκαν προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο ΣΚΟΠΟΣ δεν είναι να φορτώνει ο ένας την ευθύνη στον άλλο. Ασφαλώς και πρέπει να γίνει και απόδοση ευθυνών και ανάληψη αυτών. Ο σκοπός δεν είναι να κερδίσει ο οποιοδήποτε πολιτικούς πόντους. Αυτό ποσώς μας ενδιαφέρει. Εκείνο που προέχει είναι να γίνουν διορθωτικές κινήσεις βελτίωσης και να υιοθετηθούν μέτρα αποτροπής. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί αναγνωρίζοντας τα λάθη και αναδεικνύοντας πρωτίστως τις αδυναμίες. Για να καλυφθούν τα κενά και να υπάρξουν δράσεις, που έχουν ως μοναδικό στόχο να μην επαναληφθούν τέτοιες καταστροφές, τραγωδίες. Να μην θρηνήσουμε θύματα.
ΤΟΣΟ δύσκολο είναι; Ανέφικτο δεν είναι, φτάνει να υπάρξει μια συλλογική προσπάθεια. Χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες από καμία πλευρά, καμία πολιτική πτέρυγα και εξουσία. Η κοινωνία έχει αντίληψη και είναι βήματα μπροστά.